به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ان‌پی‌آر، مجلس نمایندگان آمریکا هفته گذشته قطعنامه‌‌ای تصویب و بر اساس آن پاک‌سازی قومی مسلمانان روهینگیایی از سوی ارتش میانمار را محکوم کرد. این اقدام یک روز پس از اینکه «زید رعد حسین» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، اعلام کرد که ارتش میانمار ممکن است به نسل کشی محکوم شود، صورت گرفت و احتمالاً در نهایت به تحریم شدن این ارتش منجر شود.
ارتش میانمار از 25 اوت به مسلمانان روهینگیایی که جز اقلیت به حساب میآیند حمله کرده است. در پی این حملات وحشیانه بیش از 600 هزار روهینگیایی به بنگلادش فرار کردند و در اردوگاه‌های پناهجویان که شرایط بسیار بدی دارند ساکن شدند. علی‌رغم انتظار جامعه بین المللی «آنگ سان سو چی» رهبر حزب حاکم میانمار و برنده جایزه صلح نوبل، از اقدامات وحشیانه ارتش این کشور حمایت کرده است.
کودکان روهینگیایی در اردوگاه بازار کوکس برای دریافت کمک از گروه‌های امدادی در صف ایستاده‌اند
میانمار و بنگلادش ماه گذشته توافق کردند آوارگان روهینگیایی را که از 25 اوت وارد بنگلادش شده‌اند به کشورشان برگردانند. «عبد الرشید» فعال حقوق بشری در «یانگون» پایتخت پیشین میانمار در این مورد می‌گوید بازگرداندن روهینگیایی‌ها باید با امنیت و حفظ کرامت آنها صورت بگیرد. روهینگیایی‌ها در هیچ جا امنیت ندارند. آنها در کشورهای مختلف در اردوگاه‌ها زندگی می‌کنند.
او گفت: « دولت باید صداقت و خواست قلبی برای بازگشت آواره‌ها را نشان دهد و اهدای حق شهروندی به آنها را تضمین کند».
عبد الرشید یک روهینگیایی است و در چند سال گذشته به دفاع از حقوق این گروه اقلیت پرداخته است. او بنیان گذار یک سازمان حقوق بشری به نام «بنیاد روهینگیا» است. عبد الرشید هفته گذشته به آمریکا رفت و با مقامات سازمان ملل در نیویورک و قانونگذارانی از جمله «مایک پنس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا در واشنگتن دیدار کرد تا نیازهای مردم روهینگیا را مطرح کند.
عبدالرشید پیش از این با «اتحادیه ملی برای دموکراسی» که حزب سو چی است همکاری می‌کرد، اما در سال 2012 که خشونت‌ها در ایالت راخین آغاز شد او تمام وقت و انرژی خود را صرف رسیدگی به مشکلات مسلمانان روهینگیا کرد.
عبد الرشید فعال حقوق بشری بر تضمین حقوق شهروندی، امنیت و حفظ کرامت مسلمانان روهینگیا تاکید کرد
دولت میانمار چندین دهه به طور دوره‌ای روهینگیایی‌ها را سرکوب کرده است و امروز حدود 2 میلیون از این مسلمانان در خارج از این کشور زندگی می‌کنند. با اینکه آمار دقیقی در دست نیست، گفته می‌شود در حال حاضر فقط 800 هزار روهینگیایی در میانمار زندگی می‌کنند و تمام کارها و رفت و آمدهایشان تحت کنترل است. آنها به سیستم آموزشی و بهداشتی دسترسی ندارند و همچنین شانسی برای ورود به عرصه تجارت ندارند.
دولت حق شهروندی آنها را به رسمیت نمی‌شناسد و ادعا می‌کند آنها پناهجویان بنگلادشی هستند. این در حالی است که تعداد زیادی از روهینگیایی‌ها حتی قبل از استقلال میانمار از انگلیس در سال 1948، هم در این کشور زندگی می‌کردند.
عبد الرشید گفت: «باید به طور اورژانسی به این شرایط رسیدگی شود چون مردم در حال رنج کشیدن هستند».
مسلمانان روهینگیا در بنگلادش شرایط بسیار دشواری دارند چون حدود یک میلیون نفر در اردوگاه‌های موقت زندگی می‌کنند. آنها هیچ امکاناتی ندارند، حتی یک سقف هم بالای سرشان نیست. آنها از پوشش‌های پلاستیکی به جای سقف استفاده می‌کنند و مایلند به خانه‌هایشان برگردند اما از ناامن بودن شرایط می‌ترسند. برخی از آنها می‌گویند: «ما ترجیح می‌دهیم در بنگلادش بمیریم اما به خانه برنگردیم». اما برخی نیز می‌گویند: «اگر بتوانیم در کشورمان با امنیت و کرامت زندگی کنیم ترجیح می‌دهیم به خانه بازگردیم».
تظاهرات مسلمانان اندونزیایی در حمایت از مسلمانان روهینگیا
شرایط ایالت راخین به شکلی نیست که آنها بتوانند به زودی به آنجا برگردند. شرایط به حدی سخت شده که جامعه جهانی باید به سرعت برای حل این بحران اقدامی جدی انجام دهد. مسئله این است که مردم پس از بازگشت به میانمار نباید دوباره در اردوگاه‌های آواره‌ها ساکن شوند. باید زمانی که برمی‌گردند در خانه‌های اصلی خودشان مستقر شوند.
انتهای پیام/