اکنون جمعیت روهینگیایی‌های ساکن در بنگلادش 837 هزار نفر است و این کشور میزبان بیشترین میزان پناهجویان نسبت به دیگر کشورهای جهان است.
به دلیل وجود سرویس‌های بهداشتی موقت و لجن و فاضلاب در محل اسکان این پناهجویان، 60 درصد آب مصرفی آنها آلوده است. به گزارش فعالان حاضر در منطقه، خطر شیوع یک بیماری عمومی علاوه بر اسهال و وبا وجود دارد.
اغلب پناهجویان در چادرهایی که با استفاده از چوب درختان ساخته شده اند زندگی می کنند و تعداد آنها از استانداردهای تعیین شده بسیار بیشتر است. دولت بنگلادش پیش از این 1214 هکتار زمین در اختیار پناهجویان قرار داده بود. اما با توجه به شرایط موجود قرار است زمین بیشتری به آنها اختصاص داده شود.
بنگلادش هفته گذشته علیرغم مخالفت گروه‌های حقوق بشری، 280 میلیون دلار به طرحی برای اسکان 100 هزار روهینگیایی در جزیره‌ای در خلیج بنگال اختصاص داد. موقعیت این جزیره به شکلی است که احتمال وقوع سیل در آن بسیار زیاد است. خطرات زیادی از جمله شیوع بیماری تا سیل و توفان زنان و کودکان آسیب‌پذیر را تهدید می‌کند.
آژانس کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرد از 25 اوت تا 11 نوامبر، 36.096 مورد ابتلا به اسهال تشخیص داده شد و این تعداد همچنان رو به افزایش است.
بنگلادش در کنار کمک‌های سازمان ملل متحد و مراکز خیریه، صدها میلیون دلار برای رسیدگی به این بحران اختصاص داده است. اما فقط 23 درصد بودجه لازم برای فراهم کردن آب سالم و نیازهای بهداشتی جمع‌آوری شده است.
بنگلادش و میانمار وعده داده‌اند در دو ماه آینده برگرداندن روهینگیایی‌ها به کشورشان را آغاز کنند. اما از آنها خواسته شده مدارک هویتی خود را ارائه دهند. این در حالی است که اغلب آنها چنین مدارکی را در دست ندارند.
ارتش میانمار از 25 اوت حملات وحشیانه‌ای را علیه مسلمانان روهینگیا آغاز کرد و روستاهایشان را به آتش کشید. خانه‌های آنها سوخت، زمین‌هایشان غصب شد و محصولاتشان برداشت شد.
سازمان ملل متحد عملیات ارتش میانمار علیه اقلیت روهینگیا را پاکسازی قومی توصیف کرده و خواستار توقف آن شده است. «آنگ سان سو چی» رهبر حزب حاکم میانمار، نیز به دلیل سکوت مقابل جنایاتی که علیه روهینگیایی‌ها در جریان است مورد انتقاد بین المللی قرار گرفته است.
انتهای پیام/