به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از دیلیاستار، نتایج یک تحقیق که اخیراً انجام شده است نشان میدهد فقط 34 درصد منابع مالی که روهینگیاییهای آواره به آن نیاز دارند تاکنون جمعآوری شده است. 1.2 میلیون روهینگیایی با شرایط بسیار دشواری مواجه شدهاند و 434 میلیون دلار برای رسیدگی به مشکلات آنها لازم است. با اینکه فعالان حقوق بشر به طور بیست و چهار ساعته در حال کمکرسانی به این مردم هستند، هنوز هم مشکلات زیادی باقی مانده و آنها به کمک مالی نیاز دارند.
گروه همکاری ISCG پس از گذشت 100 روز از هجوم پناهجویان به بنگلادش گزارشی را درباره شرایط آنها منتشر کرده است. در حال حاضر 830 هزار پناهجوی روهینگیایی در بازار کوکس اقامت دارند که 625 هزار نفر از آنها از 25 اوت از طریق مرز وارد بنگلادش شدهاند. این آوارهها در 10 اردوگاه مختلف زندگی میکنند و جوامع بنگلادشی میزبان آنها هستند. یکی از این اردوگاهها با سرعت بسیار زیادی در حال رشد است و رکورد جهانی را شکسته است. افراد در این اردوگاه در کنار هم و بدون فاصله زندگی میکنند و به خدمات اولیه مانند توالت یا مرکز بهداشتی دسترسی ندارند.
این گزارش نظارتی شرایط رسیدگی به مهاجران را از 25 اوت تا 31 اکتبر بررسی کرده است. در حال حاضر فقط به نیمی از 1.2 میلیون پناهجوی نیازمند، کمکرسانی شده است. در این گزارش به چالشها و کمبودهای باقی مانده نیز اشاره شده است. خطر شیوع بیماری خیلی زیاد است و امکان دارد توفان و بارانهای سنگینی رخ دهد.
زمین کافی برای ایجاد شرایط بهتر برای اقامت 830 هزار روهینگیایی ساکن در بازار کوکس وجود ندارد. گزارش مذکور نیازهای پناهجویان را که در ماههای آینده در اولویت هستند، اعلام کرد. این موارد شامل بهبود تغذیه، پیشگیری و مدیریت شیوع بیماریها و برنامهریزی مناسب برای اردوگاههای جدید هستند.
ارتش میانمار در 25 اوت موج جدیدی از حملات را علیه مسلمانان روهینگیا آغاز کرد و کشتار مردم و آتشسوزی روستاها را به حدی افزایش داد که سازمان ملل متحد این اقدامات را پاکسازی قومی توصیف کرد. در پی این جنایات، مردم روهینگیا آواره شدند و به کشور همسایه یعنی بنگلادش فرار کردند. اکنون گروههای حقوق بشری در مرز دو کشور که تبدیل به محل اقامت پناهجویان شده جمع شدهاند تا به آنها کمک کنند اما نیازهایشان بسیار زیاد است و هنوز تلاشها به جایی نرسیده است.
«آنگ سان سو چی» رهبر حزب حاکم میانمار، که برنده جایزه صلح نوبل است مقابل این جنایات سکوت کرده است و واکنش او انتقاد جهانی را در پی داشته است.
انتهای پیام/