سرزمین کوهستانی افغانستان ارتفاعات برف‌گیر، بارش نسبتاً زیاد و دریاچه‌های فراوانی دارد که هر یک منشاء بوجود آمدن آبشارهای فروانی در این کشور شده‌اند.
آنگونه که در کتاب «اکوتوریسم در افغانستان» نوشته «محمد عظیم عظیمی» اشاره شده است، این آبشارها به صورت فصلی و دائمی در سینه کوه‌ها و صخره‌ها در فصل گرما مانند دانه‌های درخشنده در زیر هرم طلایی خورشید به هر سو می‌غلطند و در فصول سرد با تشکیل قندیل‌های یخ اعجاب‌آور و شگفت‌انگیز در دامان طبیعت، آفریدگار زیبایی می‌شوند.
طبیعت خاص و ویژه افغانستان که از شکاف صخره‌های بلند و سنگی آن، تالار آبشارهای نیلوفری و خروشان سرازیر می‌شوند علاوه بر اینکه یکی از منابع مهم تامین آب و برق محسوب می‌شوند، با خلق چهره‌ای نو از طبیعت زنده، ظرفیت‌های بزرگ و ارزش مندی برای رشد و توسعه صنعت گردش گری ایجاد می‌کند.
طبق نوشته عظیمی، متاسفانه آبشارها در افغانستان پدیده‌های ناشناخته‌ای هستند و این پدیده‌های افسون گر نه تنها هنوز جایگاه خود را به عنوان یک پدیده توریستی احراز نکرده‌اند، بلکه مردم در رابطه با آنها هیج گونه اطلاعاتی نیز ندارند.
در کتاب اکوتوریسم در افغانستان، برخی از از معروف‌ترین و پرجاذبه‌ترین آبشارهای افغانستان معرفی شده‌اند.
آبشار «تنگ غارو» در 32 کیلومتری کابل، آبشار پنجشیر، آبشار انتهای «چوغه و خان آباد و قطغن»، آبشار «خواجه غاریچه خان»، آبشار «دری غوث نجراب»، آبشار «کوه دامن»، آبشار «خواجه برهان» در جنوب شرق «شبرغان»، آبشار «دره ولسوالی شکر» دره ولایت کابل، و آبشار «بند امیر» در مناطق مرکزی افغانستان برخی از آبشارهای زیبای این کشور هستند.
از آبشارهای دیگر افغانستان می‌توان از مناطق «سنگچارک»، ولایت «سرپل»، «گرزیوان»، «فاریاب»، «فرا»، «پرجویک»، پل «خمری»، «بادغیس»، «نورستان»، «یفتل»، هرات و بدخشان را نام برد.
تمامی این آبشارها، دارای جاذبه‌های توریستی و گردشگری محسوب می‌شوند که می‌توانند مسافران فروانی را به سوی خویش جلب و جذب کنند.
انتهای پیام/