اواخر تحصیل در مقطع راهنمایی مصادف با اوجگیری انقلاب اسلامی بود ، او فعالیتهای مذهبی را تحت نظر و تعلیمات معلمش (آقای حسین علی پور) شروع و با شکل دهی به گرایشات و علایق دینی وارد صحنه های انقلاب شد . با وجود کمی سن ، در دوران شکوفایی انقلاب اعلامیه های حضرت امام (ره) را در سطح شهر پخش می کرد . در کلاسهای درس آیت الله میرزا علی مرندی هم شرکت می کرد و اعلامیه های امام را از ایشان می گرفت و به مردم مرند و روستاهای اطراف می رساند .
برادرش اسماعیل مظاهری می گوید : « چند بار او را دیدم که سراسیمه در کوچه ها و خیابانها اعلامیه های امام را نصب می کرد. پس از مدتی در کمیته انقلاب اسلامی مشغول به کار شد و به محض تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تاریخ 20 فروردین 1359 به سپاه پیوست و مسیولیت دبیرخانه سپاه مرند را بر عهده گرفت . با پیوستن به سپاه و انجام فعالیتهای انقلابی مجبور شد تحصیلات خود را شبانه ادامه دهد . از ابتدا در مقابله با ضد انقلاب بسیار کوشا بود .
دوستش می گوید : برای پاکسازی به منطقه ای در نزدیکی مرند ، شهرک زنوز رفته بودیم . این شهرک قبل از انقلاب اسلامی مرکز فعالیت بهاییت بود . گروههایی از چپ و راست در آنجا پایگاه داشته و فعالیت می کردند . با جمعی از دوستان از جمله مظاهری برای سرکوبی عوامل نفاق به آنجا رفتیم . بعد از عملیات وقتی تعداد دستگیر شدگان را می شمردیم فعالیت مظاهری از همه بیشتر بود .
همچنین در سرکوبی عوامل حزب خلق مسلمان در تبریز و مرند نقش برجسته ای داشت . مظاهری در تاریخ 4 فروردین 1361 به دنبال فعالیتهای بسیار از سپاه مرند عازم شهرستان مهاباد شد و در آن شهر با قبول مسیولیت دفتر فرماندهی و عضویت شورای فرماندهی به خدمت پرداخت . علاوه بر آن با شرکت در کلاسهای متفرقه سوم و چهارم دبیرستان دیپلم خود را در رشته ادبیات اخذ کرد .
در سال 1363 خانواده اش به شهرستان ارومیه مهاجرت کردند . شهید پس از چند سال حضور در مهاباد و مناطق دیگر در 25 شهریور 1364 به شهرستان پیرانشهر عازم شد و ضمن قبول مسیولیت ستاد سپاه پیرانشهر ، به مقابله با احزاب دمکرات و منافقین خلق پرداخت و در پاتکهای عملیاتی حاج عمران و کربلای 2 کوششهای بسیاری را به انجام رساند . سال 1365 ، سپاه پیرانشهر هم درگیر جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق بود و هم با عناصر و گروهکهای دمکرات و کومله مقابله می کرد . شهر دایم زیر بمباران های شدید و توپخانه های عراق قرار داشت و گروهکها نیز در شهر و روستاهای اطراف و پایگاه های سپاه دست به عملیات می زدند .
در چنین موقعیتی ابراهیم ، ریاست ستاد پیرانشهر را بر عهده داشت و عملاً تمام امور مربوط به سپاه را اداره می کرد . با وجود اینکه پیرانشهر در خط مقدم جنگ با عراق قرار داشت مظاهری در تمامی محدوده های اصلی و فرعی پیرانشهر به مهاباد و سردشت به احداث پایگاههای مردمی اقدام کرد . در حالی که در این ایام سپاه پاسداران پیرانشهر شبها با ضد انقلابیون داخلی اعم از کومله ، منافق و دمکرات و روزها با بمبارانهای متعدد هواپیماهای عراقی مواجه بود .
کا ر به جایی رسیده بود که عموم مردم شهر فرار کرده بودند و فقط افراد بی بضاعت و فقیر حدود سه هزار نفر مانده بودند که مظاهری و دوستانش به آنها رسیدگی می کردند و دو وعده غذای گرم به آنها می دادند . مظاهری از سجایای اخلاقی و جذابیت معنوی ویژه ای برخوردار بود. در طول مدت حضور در جبهه و هشت سال سمتهای فرماندهی کمتر از مرخصی استفاده می کرد و مادرش و سایر افراد خانواده همیشه از وی به خاطر این امر گله مند بودنداصغر خلیل زاده از همرزمان وی نیز درباره ویژگیها و خصوصیات ابراهیم می گوید : « مظاهری در انجام مأموریتی که تقبل می کرد ، تردیدی به خود راه نمی داد . در پیگیری امر یا مصوبات مهم جلسات دقیق بود ... پشتکار و روحیه ای بی نظیر داشت و تا پاسی از شب امور یگانهای تحت امر و یا رده مافوق را پیگیری می کرد و صبح نیز پیش از اذان بیدار بود » سرانجام شهید مظاهری در ساعت 11 صبح 4 مرداد 1367 در منطقه حسین آباد سنندج هنگام جمع آوری مینهای کار گذاشته شده دشمن بر اثر برخورد با مین و اصابت ترکش به شهادت رسید.
انتهای پیام/