این آثار که در زمره گنجینه موزه امام علی ست، به مدت یک ماه به تماشا خواهد بود تا به شائبه افکنی یک کانال تلگرامی پاسخ روشن داده شود.
این مجموعه که در قالب کتیبه خوشنویسی است، در نوع خود بینظیر هستند و طبق سنت خوشنویسی روی کاغذهای دست ساز آر و مهره شده نوشته شده اند.
این آثار که در طول بیش از دو سال نوشته شده اند توسط سه تیم تذهیب کار به مدیریت استادان رامین مرآتی، محسن آقامیری و جلیلیان تذهیب و قطعه سازی شده اند.
همچنین در طول برگزاری نمایشگاه نشستهای تخصصی و سخنرانی توسط استادان و کارشناسان هنری در محل موزه امام علی برگزار میشود.
چند روز پیش علی شیرازی در پاسخ به رسانهای که پرسیده بود، «فردی خارج از کشور که خود را پژوهشگر عرصه هنر معرفی میکند، مدعی شده کارهای شما با استفاده از رایانه و پلاترهای حرفهای پرینت شده و چیدمان آن هم توسط استاد مسعود نجابتی انجام شده است؟»،گفته بود: «ایشان چند بار ادعاهای خود را تکرار کرد و بنده اصرار کردم اسناد خود را رو کند. ایشان هم چند اثر را انتخاب کرده و میگوید پرینت است، چون کلمات دقیقاً مثل هم نوشته شدهاند!
اتفاقاً اتهامات این آقا، قدرت کار مرا اثبات میکند، چون اگر خوشنویسی پس از سی ـ چهل سال ممارست نتواند کلمات را مشابه هم بنویسد که دیگر استاد نیست! ضمن اینکه برای اثبات حرف خود تقلب میکند و دو کلمه سیاهرنگ را روی هم منطبق میکند تا تفاوتهای جزئی آنها دیده نشود، در حالی که برای انطباق دو کلمه و دیدن تفاوتها، باید یکی نگاتیو باشد و دیگری پوزتیو. اگر این شیوه را در همان اثری که ایشان تطبیق داده اجرا کنید، میبینید که کلمات در عین حال که بسیار شبیه و هماندازه هستند اما اختلاف بسیار جزئی با هم دارند.
از سوی دیگر گفته است استاد نجابتی کار مرا چیدمان کردهاند. این ادعا -که البته مضحک است و تقاضا دارم حتماً از استاد نجابتی هم درباره آن سؤال کنید- در ورای خود بیانگر قدرت چیدمان اثر بنده است. یعنی چیدمان اثر آنقدر قدرتمند است که آن را به یک گرافیست و طراح تراز اول مانند آقای نجابتی نسبت دادهاند. این در حالی است که بنده طی دو دهه اخیر فقط سه مرتبه ایشان را دیدهام و البته به ساحت شان ارادت دارم؛ اولین بار 20 سال پیش در داوری آثار دانشجویی دانشگاه تهران، دومین مرتبه 15 سال پیش در جشنوارهای در قزوین و سومین بار هم در مراسم بزرگداشت ایشان در سازمان اوج که حدود 40 روز پیش برگزار شد.
همه اینها را گفتم اما قطعاً پاسخ نهایی ما به صورت عملی است، یعنی با آقای صلاحی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نامهنگاری کردهام تا دستور دهند آثارم از گنجینه موزه امام علی(ع) بیرون آورده شود و به نمایش درآید. سپس از خبرنگاران، خوشنویسها، گرافیستها و ... دعوت میکنیم تشریف بیاورند و تابلوها را از نزدیک ببینند. هر چند که اثر مرکب گویاست و از دو، سه متری هم قابل تشخیص است اما تابلوها را از قاب درمیآوریم تا حاضران با هر ابزار و سنجشی که تمایل دارند، صحت و اصل بودن آن را آزمایش کنند.»
نمایش آثار علی شیرازی از 12 آبان ماه در موزه امام علی آغاز به کار خواهد کرد و تا نهم آذرماه ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام/