خبرنگار بی بی سی با اشاره به اینکه ترامپ قرار است به پورتوریکو سفر کند در گزارشی از پونسه در سواحل جنوبی پورتوریکو به گفتگو با افرادی که محل زندگی آنها بر اثر توفان تخریب شده است، پرداخت.
خبرنگار بی بی سی گفت: «دلگادو مکان اتاق های خانه خود را به ما نشان داد، زیرا اگر او اینجا نبود هیچکس نمی توانست حدس بزند که اینجا قبلا خانه ای وجود داشته و توفان ماریا آن را از هم گسیخته است.»
دلگادو و همسرش هنگام وزش توفان در خانه بودند و چندین ساعت داخل آن گرفتار شدند تا اینکه در نهایت به طرز معجزه آسایی بدون آنکه آسیب ببینند، نجات یافتند. وی توضیح داد که باد و فشار آب چگونه خانه اش را ویران کرد و گفت اگرچه شنیده اند گروه های امداد وارد جزیره پورتوریکو شده اند، اما هنوز هیچ کمکی از طرف این گروه ها به آنها نرسیده است.
دلگادو گفت: فکر می کنم این گروه ها سه یا چهار روز پس از وقوع توفان به جزیره رسیدند. ولی ما هیچ امدادگر آمریکایی ندیده ایم که به کمک ما بیاید زیرا همه چیز در منطقه ای دیگر و در فرودگاه انجام می شود. نمی دانم اینجا چه خبر است. اما در آن سوی شهر نیروهای آمریکایی تازه از راه رسیده اند و ماموریت آنها به یک ساختمان خاص خلاصه می شود. دلیل آنکه نیروهای ارتش و امدادگران به اینجا آمده اند این است که اینجا یک آسایشگاه سالمندان نزدیک سن خوان مرکز پورتوریکو است. البته این نخستین بار است که ساکنان این ساختمان کمکی دریافت می کند و از هنگامی که توفان به پورتوریکو رسید آنها از آب و برق محروم بوده اند.
درمیس آپونته بانوی سالخورده پورتوریکویی که یکی از ساکنان این مرکز است، اشاره می کند که با توجه به دشواری ارتباطات که پس از توفان ایجاد شده است، زندگی بسیار سختی دارد و احساس می کند به شدت منزوی شده است. هیچ آب و برقی نداریم و من که در طبقه سوم ساکن شده ام با توجه به نبود آسانسور به شدت در مضیقه هستم.
اورلاندو رودریگز یکی دیگر از ساکنان این مرکز، یکی از معدود افرادی است که امدادگران قبلا به وی مراجعه کرده اند. با این حال
اما وی نیز از واکنش آمریکا به این حادثه مرگبار انتقاد می کند. وی گفت: «در 10 روز گذشته هیچکس به اینجا نیامد. آیا این دلیل کافی نیست.»
پس از بازدید از این مرکز نگهداری از سالمندان، به ساختمانی در همسایگی آن رفتیم. جایی که کلیسا بیشترین کار را برای کمک به سکنه انجام می دهد. آنها لباس و غذا برای مردمی که چیزی برایشان باقی نمانده است فراهم می کنند.
کارلوس مدینا کشیش پورتوریکویی با چهره ای گریان گفت: «خدا را شکر می کنم که حداقل ما می توانیم به مردم کمک کنیم.» از آنجا که هیچکس برای کمک به بسیاری از مردم نیامده است، آنها فقط انتظار می کشند تا شاید شرایط بهتر شود.
انتهای پیام/