به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، دوباره عطر حزن انگیز محرم ایران را فرا گرفته است، دوباره بیرق عزای سالار شهیدان(ع) در جای جای مازندران به اهتزاز درآمده است.
حالا هر سال که می گذرد این شیدایی بیشتر می شود و شیعیان نه تنها رخت و لباس که از صمیم قلب و عشق درون سیه پوش می شوند.
محرم در آیین ما جایگاه والایی دارد و هر منطقه ای از کشور بر اساس باور ها و اعتقادات و برخاسته از فرهنگ ملی خود آیین های عاشورایی را برگزار می کنند.
حفظ آیین ها و سنت ها ی عاشورایی از دیگر مصادیق خودباوری و اعتقاد قلبی ما به ائمه اطهار(ع) است و هر ساله مردم سرزمین علویان با شور و اشتیاق به استقبال ماه محرم می روند و بر این ماتم اشک می ریزند.
آیین کرنا نوازی از جمله رسوم قدیمی و پر پیشینه ای است که ریشه در فرهنگ و سنت مردمان این دیار دارد،آیینی که با ورود به ماه محرم در گیلان و مازندران و به ویژه در روستا های رامسر شروع می شود و در واقع وسیله ای برای اعلام برپایی سینه زنی و نوحه خوانی برای گرامی داشت شهدای کربلا است و مردم با شنیدن ناله حزن انگیز کرنا از دور و نزدیک در مجلس عزا حضور می یابند.
کربلایی رضا حیدری از کرناچیان قدیمی مازندران در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، می گوید: بدنه کرنا از نی به طول ۲ یا گا‌ها ۳ متر ساخته شده و سر آن خمیده و از جنس کدو تنبل است.
کربلایی رضا حیدری می‌گوید: کرنا معمولا به صورت دسته جمعی و در قالب گروه‌های ۱۰ نفره از جمله یک نفر سرگروه بوده و بقیه او را همراهی می‌کنند.
مشهدی حمید یاوری از دیگر کرناچیان به نام رامسر در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، با بیان اینکه دسته کرنا نوازی پیشاپیش هیئت عزاداری حرکت می کنند گفت: هر از گاهی دسته از حرکت باز می ایستد و دسته کرنا نوازی شروع به نواختن می کند و تک نواز با کرنا نوازی " یا حسین" سر می دهد و بقیه کرنا نوازان نیز جواب او را با نوای " یا حسین" می دهند.
دسته‌های کرناچی مشتمل بر دو سرگروه و بین پنج‌تا هفت نفر کرناچی بودند و گاهی سر کرناچی که رهبری کرناچیان را بر عهده داشت آهنگی را شروع به نواختن می‌کرد و کرناچیان از وی پیروی می‌کردند یا او آهنگی را می‌نواخت و کرناچیان دیگر دم مکمل آن را می‌نواختند.
سرکرناچی آهنگ یا امام سر می‌داد و کرناچیان یا حسین را در دمیدنشان بیان می‌داشتند و این نواختن تا زمان خستگی ادامه داشت و گاهی هم کرناچیان پیشاپیش هیئت‌ها در بیرون از مسجد حرکت می‌کردند.
طوبی اصانلو، مسئول واحد مردم شناسی و میراث معنوی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، گفت: کرنا یکی از ساز های منطقه ای است که تا پیش از این برای اطلاع رسانی و اعلام خبری به مردم از آن استفاده می شد و امروزه تنها به عنوان ساز در مراسم عزاداری محرم استفاده می شود.
وی افزود : کرنا نوازی در روز عاشورا در رثای ابا عبدالله الحسین (ع) و اهل بیت (ع) و در جهت پاسداشت و زنده نگاه داشتن قیام عاشورا در منطقه تنکابن، آخوند محله، نارنج بن، طالش محله فتوک، و سادات محله سخت سر (رامسر امروزی) اجرا می شود.
مسئول واحد مردم شناسی و میراث معنوی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران گفت: این مراسم در شهرستان رامسر در محلات قدیمی برگزار می شود و مسیر ثابتی دارد که از سه مسجد قدیمی در نارنج بن و دو مسجد در آخوند محله ( مسجد میر عبدالباقی) برگزار و در همین محلات نیز ختم می شود.
اصانلو با اشاره به اینکه هیئت های عزاداری عصر تاسوعا در مساجد جمع شده و شب عاشورا را تا به صبح در مسجد بیدار می مانند افزود: سپیده دم ، پس از ادای فریضه نماز صبح عزاداران پیشاپیش کرناچیان به سوی گورستان حرکت می کنند.
آیین کرنا نوازی به صورت دسته جمعی و در محوطه مسجد انجام می گیرد و علاوه بر روز تاسوعا و عاشورا، در سوم و هفتم شهادت امام حسین(ع) و یارانش نیز نواخته می شود.
مازندران سرشار از آیین‌های سنتی و عاشورایی است که ریشه در دل‌وجان مردمان آن دارد و تجلی عشق و ارادت علویان طبرستان به خاندان اهل‌بیت (ع) است و بسیاری از این آیین‌ها درگذر زمان یا فراموش‌شده‌اند و یا دگرگون که نیازمند احیا و بازآفرینی هستند.
انتهای پیام/آ