براساس شرایط اعلام شده، حداکثر سن برای دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد، دکترا حرفه‌ای گروه پزشکی و سطح سه حوزوی ۳۰ سال تمام و برای دارندگان مدرک تحصیلی دکترا تخصصی و سطح چهار حوزوی ۴۰ سال تمام اعلام شده است و خبرگان بدون مدرک دانشگاهی با احراز شرایط لازم در چارچوب ضوابط و مقررات مربوطه از این ماده مستثنی هستند.
همچنین، در صورت نیاز مؤسسه به خدمات متقاضیان با مدرک تحصیلی دکترا تخصصی و سن بالای ۴۰ سال که به تشخیص هیئت ممیزه ذی‌ربط دارای برجستگی علمی خاص هستند، این متقاضیان از این ماده مستثنی هستند.
متقاضیان عضویت در هیئت علمی، می‌بایست علاوه بر احراز شرایط عمومی متناسب با مرتبه مورد تقاضا، از شرایط اختصاصی نیز برخوردار باشند.
۱- مدرک تحصیلی متناسب با یکی از مراتب علمی مورد تقاضا به شرح زیر اعلام شده است:
الف : دارا بودن مدرک تحصیلی دکتری تخصصی و یا سطح چهار حوزوی با رساله تحقیقی برای تمام رشته‌های دانشگاهی (غیر از گروه پزشکی) و یا دارا بودن درجه تخصصی (گواهینامه تخصصی) در گروه پزشکی برای متقاضیان ورود به خدمت در مرتبه استادیار.
ب: دارا بودن مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و یا سطح سه حوزوی در رشته تخصصی مربوط برای همه رشته‌های دانشگاهی (غیر از گروه پزشکی) و دارا بودن درجه دکتری حرفه‌ای (در گروه پزشکی) برای متقاضیان ورود به خدمت در مرتبه مربی با رعایت تبصره یک ذیر این ماده.
۲- آشنایی کافی با یک زبان خارجی برای متقاضیان ورود به خدمت در مرتبه مربی و تسلط کافی به یک زبان خارجی برای متقاضیان ورود به خدمت در مرتبه استادیار.
تبصره ۱: به منظور حفظ هرم علمی، از تاریخ اجرای این آیین‌نامه، استخدام عضو هیئت علمی در مرتبه مربی آموزشیار و مربی پژوهشیار ممنوع است.
تبصره ۲: مؤسسه می‌تواند در راستای حفظ هرم علمی و در صورت نیاز به جذب عضو هیئت علمی در مرتبه مربی، با ارائه گزارش توجیهی لازم نسبت به اخذ مجوز لازم از هیئت امنای مؤسسه مربوط اقدام کند.
تبصره ۳: خبرگان بدون مدرک دانشگاهی با احراز شرایط لازم در چارچوب ضوابط و مقررات از این ماده مستثنی هستند.
براساس این گزارش، مرجع استعلام و تشخیص شرایط عمومی و اختصاصی این آئین‌نامه حسب مورد، مبادی قانونی ذی‌صلاح از جمله هیأت اجرایی جذب مؤسسه و هیأت مرکزی جذب وزارت است.
مؤسسات آموزش عالی می‌توانند در صورت نیاز به منظور تأمین بخشی از کادر آموزشی و یا پژوهشی خود در چارچوب تشکیلات سازمانی مصوب نسبت به بکارگیری مشمولین نظام وظیفه اقدام کنند، این دسته از افراد در دوره ضرورت و «طرح سربازی وظیفه» در قالب تعهد خدمت از هر نظر تابع مقررات ناظر بر اعضای هیأت علمی پیمانی خواهند بود.
در صورتی که پس از انقضای مدت تعهد، فرد به استخدام مؤسسه درآید، مدت تعهد جزو سنوات خدمت آموزشی و پژوهشی وی محسوب خواهد شد. لیکن مدت مذکور جزو حداقل مدت توقف لازم برای تبدیل وضعیت وی به رسمی آزمایشی نیست.
مؤسسه در صورت عدم رضایت از خدمت فرد در مدت ضرورت مجاز است نسبت به فسخ قرارداد اقدام و وی را جهت انجام خدمت وظیفه به مقامات مسئول معرفی کند.
همچنین مؤسسه در صورت عدم رضایت از خدمت فرد در مدت تعهد مجاز است نسبت به فسخ قرارداد اقدام و وی را جهت جایابی برای اتمام دوره تعهد در سایر دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی، پژوهشی و فناوری به وزارت معرفی کند.
به مشمولین طرح سربازی برای دوره تعهد به ازای هر سال خدمت، یک پایه تا سقف دو پایه استحقاقی ترفیع تعلق می گیرد.
طبق مصوبه هیئت عالی جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور، مشمولین طرح سربازی بعد از اتمام طرح برای ادامه عضویت هیأت علمی در دانشگاه‌ها باید مجدداً در فراخوان جذب شرکت کرده و صلاحیت علمی و عمومی متقاضیان همچون سایر متقاضیان جذب بررسی شود.
مدت خدمت اعضا در دوره پیمانی و یا دوره رسمی آزمایشی، با رعایت سایر شرایط جزو سابقه خدمت عضو محسوب می‌شود.
تمام افرادی که به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی کشور پذیرفته می‌شوند، موظفند بین سه تا چهار سال خدمت کنند.
خروج از کشور برای تمام اعضای هیئت علمی و دستیاران موضوع قانون در غیر از موارد حج و بیماری صعب‌العلاج و سالانه حداکثر به مدت یک ماه برای شرکت در مجامع علمی و سمینارها ممنوع است.
براساس تبصره: آن دسته از مشمولین این قانون چنانچه بتوانند مقالات علمی پژوهشی مناسب تهیه و آن را به مجامع علمی بین‌المللی ارائه دهند، در صورت پذیرش مقالات مذکور در مجامع موصوف، می‌توانند با سپردن وثیقه ملکی یا نقدی که نوع و میزان آن حسب مورد به وسیله وزارتین فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین می‌شود، از کشور خارج شوند.
انتهای پیام/