وی بیان کرد: مضرات فیزیکی استفاده از فضای مجازی کم نیستند، مثلا چاق شدن کودکان که می توان برای به حـداقل رسـاندن خطر چاقی آنها مدت استفاده از کامپیوتر را به یک تا دو سـاعت در روز مـحدود کرد، چیزی که بیشتر از مشکلات فیزیکی کودکان را در معرض خطر قرار می کند فضای نامطمئن آن است، فضایی که می تواند به راحتی ذهن کنجکاو و پرسشگر کودکان را با فضایی آشنا کند که حاوی صدمات روحی شدید برای وی باشد.
خوش نشین ادامه داد: کودکانی که از اینترنت بیشتر استفاده می‌کنند دوستی‌ها را کمتر حفظ کرده و زمـان کـمتری با خانواده صحبت می کنند که احساس تنهایی و افـسردگی می‌کنند، برای کاهش ایـن اثـرات سوء بایستی فرزندمان را از نظر عـاطفی حـمایت و خلاءهای روحی را پر کنیم زیرا فضای مجازی دنیایی است که حتی انسان های بالغ هم در محیط آن باید از خود و اطلاعاتشان مراقبت کنند.
این روان شناس با اشاره به اینکه در کشورهای مختلف برای جلوگیری از بروز مشکلات فضای مجازی برای کودکان و نوجوانان محدودیت های ویژه ای درنظر گرفته می شود، افزود: در کشور ما به رغم بافت بومی و مذهبی که دارد فارغ از تمام دغدغه های اساسی حضور کودکان و نوجوانان در این فضا بدون محدودیت است.
وی با بیان اینکه در کشورهای اروپایی کودکان و نوجوانان موتورهای جستجوگر و مرورگر خاص خود را دارند و مبتنی بر جنسیت، سن و شرایط جغرافیایی محل اقامت، محتوای متناسب با خود را دارند، متاسفانه در ایران برنامه های جدی برای کنترل کودکان در فضای مجازی وجود ندارد، بیشتر نرم افزارهای کنترل کننده خارجی هستند که با شرایط و محیط داخلی کشور همخوانی ندارد.
خوش نشین گفت: متاسفانه در دنیای امروز به خصوص در ایران والدین به دلیل مشغله های شغلی و درگیری های خارج از منزل اطلاعات چندانی از فضای مجازی ندارند و در بسیاری از مواقع حتی اطلاعات خود را از کودکان و نوجوانان خود دریافت می کنند که این موضوع اصلا صحیح نیست.
وی یاد آور شد: اگر والدین بتوانند «رژیم مصرف رسانه‌ای» که کلید واژه و کف هرم آموزش سواد رسانه است را به نوجوان بدهند، او دیگر اصلی‌ترین بخش زندگی را در حضور زیاد در فضای مجازی صرف نمی‌کند و بیشتر از خود در این فضا مراقبت می کند.
انتهای پیام/