وی فضای مجازی و ماهواره‌ها را از جمله عواملی دانست که به بالا رفتن سن ازدواج منجر شده است و گفت: این بسترها محیطی برای لذت‌های حرام هستند و مشکلات زندگی را چنان در نظر آنان برجسته می‌کنند که جوانان جرئت ورود به زندگی مشترک و ازدواج را ندارند.
معاون فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی توقعات بیش از حد و نابجای دختران و پسران نسبت به یکدیگر و یا خانواده‌ها نسبت به دیگری را از دیگر عوامل بالا رفتن سن ازدواج خواند و عنوان کرد: برآورده کردن برخی توقعات زمان‌بر و مستلزم هزینه‌کرد بالا است؛ همین امر سبب می‌شود جوانان زمان ازدواج را به تأخیر برسانند تا بتوانند توقعاتی که هیچ الزامی برای وجود آن به منظور آغاز زندگی مشترک ندارد را عملیاتی کنند.
این جامعه‌شناس ادامه داد: وقتی یکی از ملاک‌های جوانان داشتن تحصیلات در مقاطع بالا از سوی خود و همسرشان است باید شاهد به تأخیر افتادن و بالا رفتن سن ازدواج نیز باشیم چرا که دریافت مدرک دکتری که امروز در پیش چشم جوانان به امری ضروری تبدیل شده، بسیار زمان‌بر است.
وی بر ضرورت شناخت اولویت‌ها برای ازدواج تأکید کرد و گفت: گاهی اولویت‌ها اشتباه شناخته می‌شود؛ جوانان ما امروز نتوانسته‌اند بین ازدواج، تحصیل و اشتغال اولویت قائل شوند. واضح است که داشتن تحصیلات و اشتغال امری پسندیده است، اما باید بررسی کرد که دسترسی به این ویژگی در چه زمانی ممکن است و افراد تا چه زمانی از داشتن زندگی مشترک در جوانی محروم می‌مانند.
مجرد در دانشگاه یا متأهل؟
حجت‌الاسلام گلزاده با طرح یک پرسش گفت: برخی منتظر می‌مانند تا تحصیلات خود را به صورت کامل به اتمام برسانند و سپس اقدام به ازدواج کنند ولی در این میان این پرسش مطرح می‌شود که افراد در عنفوان سن جوانی که نیاز به جنس مخالف دارند و در محیط مختلط دانشگاه هستند با داشتن یک همسر می‌توانند به تحصیل بپردازند و یا به تنهایی و با تحمل برخی مشکلات به سبب تنها بودن، می‌توانند در این زمینه موفق باشند. جوان مجرد از ظرفیت، توان و قابلیتی که دارد نمی‌تواند به درستی بهره‌برداری کند اما جوانی که دست به ایجاد زندگی مشترک می‌زند، با وجود مشکلات مادی می‌تواند با برنامه ریزی و هدف گذاری مشترک بر بسیاری از مشکلات فائق آید.
وی یکی از عوامل اساسی دیگر بالا بودن هزینه‌های زندگی مشترک همچون مهریه، هزینه‌های سنگین مراسم عقد و عروسی و اسباب و لوازم زندگی مشترک همچون خانه، ماشین و لوازم زندگی دانست و گفت: با یک مدیریت صحیح می‌توان بسیاری از این مشکلات را برطرف کرد که از جمله آنها معقول و متعادل کردن هزینه‌ها است.
این جامعه‌شناس با ارائه پیشنهادی گفت: برگزاری مراسم‌های نامزدی، عقد و عروسی بسیار هزینه بر است و خانواده‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد، در این راستا با یک برنامه‌ریزی و تدبیر می‌توان به تجمیع مراسم‌ها پرداخت و از برگزاری مکرر مراسم‌های هزینه‌بر خودداری کرد. همچنین در صورتی که خانواده‌ها تمایل دارند هدیه‌ای به زوجین به منظور آغاز زندگی بدهند می‌توانند این امر را به نحوی پیش ببرند که گره‌ای از زندگی آنان باز شود، اما چشم و هم چشمی و تعارفات بیهوده سبب شده است افراد از بیان نیازهای زندگی خود بپرهیزند.
ضرورت شناخت عوامل پایداری زندگی
وی به نقش والدین در ازدواج جوانان اشاره و عنوان کرد: والدین باید در سازماندهی زندگی زوج‌های جوان نقش اصلی را بر عهد گیرند و شرایط ازدواج پایدار را به درستی درک کنند و تشخیص دهند تا بتوانند جوانان را نیز راهنمایی کنند.
وی اخلاق، تدین و ایمان، تفاهم و سازگاری، قناعت و .. را از جمله عواملی خواند که سبب همراهی زوجین با یکدیگر تا پایان عمر و سبب ایجاد زندگی مشترک پایدار می‌شود و عنوان کرد: گاهی این ملاک‌ها به درستی احصا نمی‌شود و ملاک افراد معیارهایی همچون زیبایی می‌شود؛ در صورتی که این شاخص بستگی به زمان داشته و ماندگاری ندارد، بنابر‌این با گذشت زمان دچار دلزدگی از همسر خود می‌شوند.
حجت‌الاسلام گلزاده داشتن کفو فرهنگی و ایمانی را از جمله عوامل مؤثر بر ایجاد زندگی مشترک پایدار دانست و تصریح کرد: در این جهت می‌توان از کفو علمی نیز نام برد اما درجه اهمیت آن به اندازه مسائل یاد شده نیست، چرا که اگر افراد به فهم و درک صحیح از مفهوم تحصیل رسیده باشند می‌توانند بدون داشتن مشکل با تفاوت‌هایی در میزان مدرک تحصیلی در کنار یکدیگر زندگی کنند.
جزئیاتی که اختلاف برانگیز نیستند را رها کنیم
وی به بروز برخی بدعت‌ها در پروسه ازدواج اشاره و عنوان کرد: به عنوان مثال به تازگی مرسوم شده است که افراد به بسیاری از پرسش‌های جزئی در ارتباط با تمایلاتشان در عرصه ازدواج پاسخ دهند و یکسانی این سلایق را ملاکی برای ازدواج بدانند در صورتی که در زمینه برخی جزئیات باید در زندگی مشترک به شناخت رسید، چرا که همسان نبودن آنان تاثیری در ایجاد زندگی مشترک ندارد.
منبع:ایکنا
انتهای پیام/