به گزارش خبرنگار توپ و تور گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی والیبال بانوان ایران بعد از پایان کار مایدا چیچیچ و عدم تمدید قرارداد این مربی با فدراسیون ایران، کارش را با کادر فنی جدید آغاز کرد. کادری که این‌بار سه مربی مرد در کنار 2 مربی زن آن را تشکیل می‌دادند.
تمرینات تیم ملی والیبال بانوان در فاصله ۴۵ روز مانده به اعزام تیم ملی به فیلیپین و مسابقات والیبال قهرمانی زنان ۲۰۱۷ آسیا آغاز شد. اردوی تیم ملی والیبال بانوان ایران در سه مرحله داخلی و یک مرحله برون‌مرزی در ویتنام پیگیری شد که هر مرحله با تغییراتی در نفرات همراه بود. در این بین شکوفه صفری، بازیکن سرعتی‌زن تیم ملی زنان ایران که چندین دوره با تیم ملی اعزام شده بود پس از پایان اردوی دوم از لیست تیم ملی خط خورد.
این دختر بلندقامت اصفهانی بعد از خط خوردن ناگهانی از لیست مصطفی شجاعی، سکوت کرد و ترجیح داد از دلایل این اتفاق سخنی به میان نیاورد. حالا و بعد از پایان مسابقات تیم ملی در رقابت‌های قهرمانی آسیا و نتایج ضعیفی که این تیم در فیلیپین گرفت، این بازیکن سکوتش را شکست. به ویژه بعد از آن که مشاور (سرمربی) تیم ملی این بازیکن را با لفظ «پا به سن گذاشته» خطاب کرد. اصطلاحی که دختر ۲۸ ساله والیبال ایران را به شدت ناراحت کرده است.
شكوفه صفری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان در پاسخ به این سوال كه چرا بعد از خط خوردن ناگهانی از تیم ملی، با وجود اینکه خبرنگاران جویای دلایل این اتفاق بودند، سکوت کرده است، گفت: در آن مقطع ترجیح دادم برای صلاحدید تیم ملی سکوت کنم و حاشیه ایجاد نکنم تا هم‌تیمی‌هایم در آرامش به مسابقات اعزام شوند. در آن زمان صحبت‌های من ممکن بود تیم را وارد حاشیه کند. من برای تیم ملی کشورم احترام زیادی قائلم به انتخابی که سرمربی تیم ملی می‌کند نیز احترام می‌گذارم. اما اینکه تیم نتیجه نگیرد و باز هم با بدترین نوع ادبیات درباره بازیکنان و تیم صحبت شود، واقعا قابل توجیه نیست.
وی در ادامه و با اشاره به این موضوع كه تصمیم گرفته سكوتش را بشكند، افزود: راستش را بخواهید من باز هم نمی‌خواستم درباره چرایی این اتفاق و کنار گذاشته شدنم از تیم ملی حرفی بزنم، اما بعد از نتایج ضعیف تیم ملی والیبال بانوان در مسابقات، برخی صحبت‌ها از سوی مشاور فنی تیم ملی مطرح شد که واقعا من را ناراحت کرد و باید بگویم ادبیاتی که از سوی آقای مصطفی شجاعی استفاده شده بود به هیچ وجه در شان یک مربی نبود.
صفری اضافه كرد: این مربی در شرایطی من را «پا به سن گذاشته» خواند که من با دو بازیکن هم پست خودم چنان اختلاف سنی ندارم و فقط خانم درگزنی هستند که اختلاف سنی ایشان از همه بازیکنان اعزام شده به مسابقات به مراتب ٤-٥ سال کوچکتر است. خیلی از بازیکنانی که دوستان خوب من هم هستند و در تیم باقی مانده بودند همسن و سال من و حتی بزرگتر از من هستند.
نمیدانم چرا یک مربی که مدعی حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای رفتار کردن است، به خودش اجازه می‌دهد با چنین اصطلاحاتی بازیکنانی را توصیف کند که برای تیم ملی سال‌های سال زحمت کشیده‌اند؟ وقتی یک مربی در مواجه با یک انتقاد از سوی رسانه‌ها چنین ادبیاتی را استفاده می‌کند، خدا می‌داند در شرایط بحرانی مسابقات چطور در لحظه تصمیم گیری و رفتار کرده‌اند.
بازیكن تیم ملی والیبال بانوان ایران درباره دلایل خط‌خوردنش از تیم ملی در پایان اردوی دوم تیم ملی، اظهار داشت:در مرحله اول اردو‌ها با کادر جدید همه بازیکنان قبلی و یک سری بازیکن جدید دعوت شدند و هیچ‌کجا عنوان نشد که بازیکنان بر اساس سن و سال‌شان قرار است دسته‌بندی شوند و عده‌ای «جوان» خوانده شوند و عده‌ای «پابه‌سن‌گذاشته»! من هم در جمع نفرات دعوت شده حضور داشتم همانند تمام سال‌های قبل که همیشه با تیم اعزام می‌شدم یا تا لحظه آخر در خدمت ملی و تمرینات تیم ملی بودم و هیچ زمان با بهانه جویی‌ها و استفاده از مشکلات شخصی یا خانوادگی به تیم ملی کشورم پشت نکردم و سلیقه‌ای با ملی برخورد کنم مثلا یکسال به اردو بیایم و سال بعد بگویم مشکل دارم و ضمن اینکه در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ که سال‌های خیلی دوری هم نیستند بازیکن فیکس تیم ملی بودم.
وی تصریح كرد: راستش را بخواهید از زمانی که وارد اردو شدم احساس کردم که برخی صحبت‌ها درباره من و برخی بازیکنان دیگر مطرح شده است که دیدگاه شجاعی و دستیارانش را تحت تاثیر قرارداده است. به گوشم می‌رسید که برخی‌ها از طریق مختلف سعی می‌کردند روی عملکرد من عیب و ایراد بگذارند؛ بازتاب این شنیده‌ها را در رفتار کادر فنی به وضوح مشاهده می‌کردم و البته تا حد زیادی می‌دانستم از کجا آب می‌خورد. این رفتار‌ها تا جایی پیش رفت که شجاعی عملا من را از تمرین کنار می‌گذاشت. این در حالی بود که من در تمرینات بدنسازی عالی بودم (صحت این حرفم را می‌توان از آقای فاطمی‌ن‍ژاد مربی بدنساز تیم ملی پرسید). از لحاظ چابکی و سرعت در تمرینات هوازی و توپی همیشه نفر اول بودم.
صفری اضافه كرد: اگر من پا به سن گذاشته بودم چرا همیشه اول صف بودم؟ اکثر زمان تمرین به من گفته می‌شد کنار زمین درازنشست بزنم و اگر آنالیز‌ها و فیلم تمرینات را ببینید متوجه می‌شوید کمترین میزان تمرین به من داده می‌شد. با اینکه من طی چندین سال اخیر همیشه جزء ١٢ نفر بازیکن اعزامی به مسابقات بودم ولیکن در تمرینات گروهی توپی امسال همیشه آخرین نفر خوانده می‌شدم برای اجرای تمرین. بماند! قطعا حق انتخاب همه این تصمیم‌ها با کادر فنی است، اما من انتظار نداشتم برای توجیه عملکرد ضعیف تیم ملی در مسابقات و جوابیه اینکه چرا امسال شکوفه صفری را خط زده اید به یک خبرنگار، به من و بازیکنان دیگر بگویند: «پا به سن گذاشته»
صفری در پاسخ به این سوال كه چندساله هستی و با دیگر بازیكنان چقدر اختلاف سنی داری پاسخ داد: من ۲۸ ساله هستم و از بازیکنان هم پست خودم خیلی بزرگتر نیستم. هم از فرنوش شیخی و هم از سودابه باقرپور که سرعتی‌زن‌های خوب تیم ملی بودند، به ترتیب یک سال و دو ماه و یکسال و شش ماه بزرگترم. آیا این اختلاف زیادیست در بین هم پستی ها؟!
وی در ادامه به برخی دیگر از اظهارات شجاعی اشاره كرد و افزود: در این مدت زیاد از شجاعی و صادقی نایب رئیس شنیده ایم که خلاء خانوم نیلوفر ابراهیمی امسال در تیم ملی حس می‌شود! خب این هم باز از عدم آگاهی از تیم ملی بانوان و تعداد نفرات اعزامیش در چندیدن سال گذشته است که چهار سالی می شود ابراهیمی به دلایل شخصی در اردوهای ملی حضور ندارد، و سال گذشته هم جزء کادرفنی جوان برای کسب تجربه به مسابقات اعزام شدند و البته کمک بسزایی از لحاظ روحی و روانی به تیم کردند بخاطر اختلاف سنی کمی که با بازیکنان داشتند.
بازیكن بلندقامت تیم ملی والیبال بانوان با بیان این مطلب كه قبول دارد جوانگرایی و هر تصمیم دیگری حق یک سرمربی است، تصریح كرد : اول از همه اینکه من هم جوان هستم مثل مابقی دوستانم که به مسابقات اعزام شدند همچون خواجه کلائی، برهانی و گیوه و نمی شود تجربه ما را ندید گرفت و به صرف دنبال جوانگرایی محض بود. دوم اینکه قطعا این حق یک مربی است که بازیکنان جوان‌تری را دعوت کند.اما به شرط اینکه قبلا پشتوانه‌ای برای این جوانگرایی وجود داشته باشد. تیم بانوان ما چه پشتوانه‌ای دارد؟ یک تیم ملی امید که در مسابقات آسیایی به تیمی مانند مالزی می‌بازد؟ ما ۱۰ سال پیش هم به تیم مالزی نباختیم که جوان بودیم. جدا از این مسئله شجاعی باید با خودشان صادق باشند. آیا به همان اندازه که به بازیکنانی مانند روستا، دریس محمودی، باقرپور و .. تمرین داده است به من هم تمرین داد؟
سرعتی‌زن تیم ملی افزود: اگر اینطور است، شجاعی آمار آنالیز و فیلم تمرینات را نشان دهد و با مدرک ثابت کند که عملکرد من غیرقابل دفاع بوده است. تا جایی که من پیگیر آمار خودم در مراحل حضورم در اردو بودم، در دفاع روی تور آمار ۳۳ درصد داشتم، آن هم در شرایطی که کار دفاعی برخی هم پستی‌های من منفی یا نزدیک سه درصد بوده است!
وی در پاسخ به این سوال كه دلیل اصلی و مشكل كار را چه می‌داند، اظهار كرد: نمیدانم ولی امسال از همان ابتدای کار کادر فنی با جبهه خاصی نسبت به بازیکنان با تجربه وارد کار شدند، مثلا بعضا به گوش ما می رسید یا حتی خودشان اذعان داشتند که شنیده ایم گروهک‌های سه نفری در بانوان هست! یا مثلا با تیکه‌های معنا داری ما را خطاب می کردند، مثلا بزرگتر‌های تیم چطور هستید؟
صفری درباره این مطلب كه واقعا گروه‌بندی خاصی در تیم بانوان وجود دارد یا خیر افزود: اگر گروهک بودیم که باید یک آسیبی به تیم ملی می‌زدیم. باید مربیان قبلی از ما گلایه می‌کردند و به اصطلاح صدایشان درمی امد. پس چرا اینطور نبود؟ متاسفانه یکسری از افراد می خواستند از همان ابتدا برخی بازیکنان با تجربه تیم را بایکوت کنند و به اسم جوانگرایی ما را کنار بگذارند و اولین نفر هم روی من دست گذاشتند و بعد به مرور بقیه بازیکنان با تجربه دیگر را تحت شعاع این تصمیم گیری قرار دادند.
وی افزود: مثلا در این مسابقات به مائده برهانی کم بازی داده شد با اینکه خانوم برهانی اینقدر عملکرد خوبی در طی سال‌های گذشته در مسابقات برون مرزی داشته اند که عکس ایشان در کنار بهترین‌های هر تیم در آسیا روی بنر‌های تبلیغاتی این مسابقات چاپ شده است.
صفری به نیمكت‌نشینی كاپیتان تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا اشاره كرد و گفت: این مربی زینب گیوه را به طور کلی روی نیمکت نشاند و از تجربه او به قدر کفایت استفاده نکردند. در شرایطی که بازیکنی مثل زینب گیوه در دو تورنمنت سال قبل انقدر خوب بود که اصلا تعویض نمی‌شد، مگر می‌شود یک بازیکن در فاصله یک سال کاملا از کار افتاده شود و نتواند به تیم کمک کند؟ شجاعی با صحبت‌ها و رفتاری که کرد زحمت ۱۰ سال همه مربیان و بازیکنان را زیر سوال برد.
صفری خاطر نشان كرد: چرا شجاعی عنوان می‌کند هشتم و نهمی تفاوتی ندارد؟ شاید برای شمای مربی که تازه دو ماه است که سمت مشاور فنی (سرمربی) والیبال بانوان ایران را گرفته‌اید و برای این تیم به قدر مربیان سال‌های قبل عرق و سختی و ممارست نکشیدید و اندک زمانی سکان دار این تیم بودید فرقی نداشته باشد، اما برای ما بازیکنان و مربیانی که هر کدام سهمی در بدست آوردن نتایج تیم ملی داشتند و سال‌ها برای ارتقا یک پله تلاش کرده اند زمین تا آسمان تفاوت داشته باشد و بسیار حائز اهمیت باشد. اگر هشتمی و نهمی تفاوت ندارد چرا فقط هشت تیم برتر قهرمانی آسیا می‌توانند به avc کاپ بروند؟
وی سرمربی تیم ملی را خطاب قرار داد و تصریح كرد: شاید شما اطلاعات کافی از حریفان بانوان در آسیا نداشته باشید که خب البته حقم دارید ولی من بازیکن پا به سن گذاشته به شما کمک می کنم و می گویم که تیم‌های چین ژاپن کره و تایلند جزء بهترین‌های جهان هستند و همیشه دو تیم از آسیا قطع به یقین برای بدست آوردن سکوی المپیک همیشه در جنگ و تلاش است، پس حق بدهید به منتقدان که می گویند چرا عملکرد ضعیف و چرا کسب مقام نهمی و می دانند چقدر ارزشمند است حتی یک رتبه صعود تیم والیبال بانوان در کنار این تیم‌های صاحب نام در دنیا و آه از نهاد تمامی مربیان گذشته ملی که همه‌ی این سال‌ها زحمت کشیده بودند بلند شد که ما با چه نتایجی همچون گرفتن گیم از تیم‌های نایب قهرمانی که اخیر توسط تیم باشگاهی سرمایه به سکان داری خانوم شعبانیان حاصل شد کجا و گیم دادن به هنگ کنگ کجا! بله فرقی ندارد هشتم و نهمی، سکو که از دست نداده ایم! (با لبخند)
صفری در بخش دیگری از صحبت هایش به یک موضوع دیگری كه برایش در اردوهای تیم ملی رخ داده است، اشاره كرد و در توضیح این موضوع اظهار داشت:بگذارید با زدن یک مثال در شرایط مشابه خودم در سال‌های اخیر شروع کنم، داستان از این قرار است که فرزانه زارعی که یکی از دوستان خوب من است سه سال پیش در اردوهای ملی با آسیب‌دیدگی از ناحیه زانو مواجه شد. از تیم ملی خط خورد به اصفهان برگشت تا به آسیب زانویش رسیدگی کند.
وی افزود: بازیکن ملی وقتی در اردوی تیم ملی دچار آسیب‌دیدگی می‌شود، فدراسیون قاعدتا تا روز آخر و رفع مصدومیت شرایط را برای بهبودی‌اش فراهم کند. فدراسیون اول زیر بار نرفت که برای رفع مصدومیت زارعی اقدام کند، در نهایت با یک تلفن از اصفهان (که به گفته خود بازیکن ادقی این کار را برایش انجام داده اند) شرایط اسکان این بازیکن در هتل المپیک مهیا شد تا بتواند در تهران به وضعیتش رسیدگی کند. اما درمورد من این موضوع شکل و شمایل کاملا متفاوتی داشت! من در اردوی اول از ناحیه زانو آسیب دیدم. آسیب دیدگی‌ای که پزشک تیم کاملا از جزییات آن اگاه است.
صفری ادامه داد: بعد از اینکه از تیم ملی خط خوردم تصمیم گرفتم به وضعیت این مصدومیت رسیدگی کنم تا قبل از لیگ بهبودی کامل پیدا کنم. به روشن‌اخگر، سرپرست تیم ملی زنگ زدم و خواستار این شدم که فیزیوتراپ تیم ملی من را معاینه کند و یکی دو روز در کمپ تیم ملی بمانم و بتوانم mri بگیرم و بهتر این آسیب‌دیدگی را رفع کنم.
وی افزود: اما با برخوردی بسیار بد مواجهه شدم؛ به من گفته شد بازیکنی که از تیم ملی خط خورده حق ورود به کمپ را ندارد! و ما امکان مهیأ سازی شرایطی برای اسکان شب شما نداریم و فقط می توانی توسط فیزیوتراپ ملی معاینه شوی، که البته این پاسخ خود روشن اخگر نبود طی پیام خود ایشان به بنده گویا جوابی بوده که از فدراسیون به او داده شده تا به من بازیکن ملی که سال‌ها در خدمت تیم ملی بودم و افتخار می کنم که جوانی ام را برای کسب این مهم گذاشته ام، بدهند. اما آیا واقعا این برخورد صحیح با یک بازیکنی است که در اردوی تیم ملی مصدوم شده است؟
صفری ادامه داد: در نهایت توفیقی از سمت و سوی هیچ کسی حاصل نشدم و من دو شب در هتلی در تهران با هزینه شخصی خودم اتاق گرفتم و مراحل درمانی را که هنوز هم کامل نشده است پشت سر گذاشتم و به شهرم اصفهان بازگشتم. یک نفر به من پاسخ بدهد که چه فرقی بین من و فرزانه زارعی وجود داشت؟ ما هر دو بازیکن ملی بودیم. شاید تنها تفاوت ما سفارشی بود که برای او شد و برای من نشد.
بازیكن پیشین تیم ملی والیبال بانوان در ادامه خاطر نشان كرد: همه ما انتظار داریم ما را حتی اگر از تیم ملی خط می‌خوریم، به چشم یک غریبه نگاه نکنند. رفتاری که با من شد دقیقا این معنی را داشت که: شکوفه صفری تو فقط تا وقتی برای ما قابل احترام هستی و تا وقتی سلامتی‌ات برای ما مهم است که برای تیم ملی بازی کنی و به تو احتیاج داریم، وقتی به هر دلیلی کنار رفتی، حتی اگر در تمرینات ملی آسیب دیده باشی برای ما اهمیتی ندارد. کار ما با تو تمام شده است!
وی در پاسخ به این سوال كه تغییر دیدگاه بازیکنان و تغییرات عمده در وضعیت بدنی در تمرینات تیم ملی به چشم می‌خورد با خیر ، گفت: در بحث بدنسازی باید بگویم که تغییراتی ایجاد شده بود و بازیکنان از تمرینات بدنسازی مربی جدید بدنساز رضایت داشتند و در مقایسه با بدنسازی‌هایی که قبلا دیده بودیم، به عنوان بدنسازی والیبال ایده‌آل بود و نمی‌توان به آن ایرادی گرفت. اما در تمرینات توپی به هیچ عنوان تغییری ایجاد نشده بود. اطمینان داشته باشید این موضوع را همه بازیکنان دیگر تایید می‌کنند.
وی افزود: نه تنها تغییری نبود بلکه در برخی فاکتور‌ها پسرفت هم کرده بودیم. من اصلا برنامه دفاعی در تمرینات ندیدم. اگر بازی با تایلند را دیده باشید متوجه شدید که چقدر اوضاع دفاع تیم بد بوده است. نه تنها نکات جدیدی را به بازیکنان اضافه نکرد بلکه همان روحیه جنگندگی‌ای هم که داشتیم از بازیکنان گرفته شد.
صفری تاكید كرد: من به طور قطع باید بگویم که مایدا تنها مربی‌ای بود که در تغییر تفکر ما نقش عمده ایفا کرد و تلاش می‌کرد اعتماد به نفسمان را افزایش دهد. حال ما با مایدا واقعا خوب بود.
بازیكن باتجربه تیم ملی والیبال بانوان درباره ارزیابی‌اش از عملكرد تیم ملی در فیلیپین و كسب عنوان نهمی این مسابقات، گفت: به نظر من عدم موفقیت در کسب عنوان هشتمی یک ناکامی به حساب می‌آید، اما آنچه از این مهم‌تر است این است که اگر ما دوره‌های قبل در قهرمانی زنان آسیا هشتم می‌شدیم، اما عملکرد جنگنده‌تری داشتیم. بازیکنان با انگیزه‌تر و همدل‌تر بودند. ما از تیمی مانند کره‌جنوبی ست می‌گرفتیم.
صفری ادامه داد: این که کادر فنی جدید زمان زیادی برای تغییر و تحول نداشت را قبول دارم، اما سوال ما این است که چرا انقدر دیر باید نایب رئیس جدید و مربی جدید معرفی شود؟ اصلا چرا نایب رئیس قبلی که عملکرد خوبی داشت باید استعفا دهد. چرا تمرینات باید انقدر دیر شروع شود؟ از پایان لیگ تا شروع تمرینات زمان زیادی گذشت و این قطعا بدن بازیکنان را با افت مواجه می‌کرد و از همه مهم‌تر اینکه اگر حضور یک مربی مرد در کنار تیم مرتفع شده بود چرا باید از بین گزینه‌های کسی انتخاب شود که هیچ شناختی از والیبال بانوان ندارد و آیا بخاطر محدود بودن زمان تا شروع مسابقات بهتر نبود از مربی استفاده شود که لااقل سال‌های گذشته با بانوان اعزام شده و از آن‌ها شناختی داشته باشد. آیا گزینه مناسب‌تری برای مشاوره فنی تیم بانوان در بین مربیان وجود نداشت؟
بازیكن 28 ساله تیم ملی بانوان افزود: نظر من این است که اگر تیم با مربیان بانوان داخلی اعزام می‌شد هم می‌توانست همین نتیجه را بگیرد و شاید بعضا بهتر، حداقل این بود که حال بچه‌ها بهتر بود و از لحاظ روانی آسیب کمتری می دیدند و امروز شاهد خداحافظی بازیکنان در اوج تجربه نبودیم. خیلی از بازیکنان که دوستان من هستند از لحاظ روانی در شرایط خوبی نیستند.
صفری در پاسخ به این سوال كه اگر کادر فنی تغییر کند و دوباره دعوتت شوی، حاضری به تیم ملی بازگردی یا نه، گفت:نه. حال من اصلا برای والیبال بازی کردن خوب نیست و فعلا می خواهم به زندگی شخصی و یک سری کار عقب افتاده ام رسیدگی کنم و هرچند وقتی از لحاظ روحی تا این حد به من آسیب وارد شده است چطور می‌توانم برای تیم مفید باشم. دلم برای خودم و تمام زحماتی که این سال‌ها برای والیبال کشیدم می‌سوزد.
وی تصریح كرد: همه این سال‌ها سعی کردم مفید باشم. حالا با این نتیجه ضعیفی که تیم ملی گرفت همان اسپانسر‌های قبلی هم قطعا علاقه‌ای به تیم‌داری در لیگ نشان نمی‌دهند و وضعیت لیگ از همیشه بدتر خواهد بود. شاید سال بعد اگر تغییر و تحولی را شاهد باشم و حالم خوب باشد برگردم. در این چند سال اخیر همیشه در تیم ملی بودم واین شرایط و برخورد برایم اصلا قابل هضم نیست و منو بسیار ناراحت کرده است. با اینکه من هم روزی که وارد ملی شدم جوان بودم و افتخارم این است که جزء اولین نفرات اعزامی به مسابقات رسمی آسیایی بعد از انقلاب اسلامی و همراه با پوشش کامل اسلامی بودم.
صفری درباره انتظاراتی كه از فدراسیون در برخورد با این اتفاقات داشت ، اظهار كرد: در رابطه با خط خوردنم از تیم ملی – هرچقدر هم که مسائل فنی در آن دخیل نبود_ انتظاری از فدراسیون نداشتم، چون این موضوع در حیطه وظایف کادر فنی است و فدراسیون قطعا نمی‌تواند و نباید ورود کند. اما حالا که تیم ملی نتیجه نگرفته است انتظار می‌رود دلایل این ناکامی آسیب‌شناسی شود.
وی خاطرنشان كرد: اگر واقعا مشکل تیم ملی نبودن من و بازیکنان هم سن و سال من است و این مشکل با آمدن بازیکنان جوان (که البته خیلی‌هایشان از ما یکی دو سال کوچکتر هستند) حل می‌شود، مشکلی نیست. ما کنار می‌رویم. به نظر من آنچه مهم است احترام گذاشتن به یک بازیکن ملی‌پوش است. چه زمانی که در تیم ملی بوده و چه زمانی که به هر دلیل خط می‌خورد یا در تیم ملی حضور ندارد. این احترام باید به واسطه زحمتی که سال‌ها برای پیراهن تیم ملی کشورش کشیده است به او گذاشته شود. به خصوص دختران ورزشکار ایران که در شرایطی سخت‌تر نسبت به پسران ورزشکار فعالیت می‌کنند.
صفری افزود: باید بگویم که همه ما که زندگی‌مان را برای والیبال گذاشتیم، آرزو‌های بزرگتری برای این والیبال بانوان داشتیم. این روز‌ها خیلی ناراحتم. نه از اینکه از تیم ملی خط خوردم؛ فقط به این خاطر که کار تیم ملی بانوان باید به جایی برسد که خیلی راحت بگوییم فرقی ندارد عنوان هشتم و نهمی! آخر بازی‌های ملی که مثل تیم لیگ برتری نیست که هشتم و نهمی خیلی فرقی نکند؟ اینجا ملی است و هر نتیجه و زحمتی که توسط گذشتگان بدست آمده ارزش دارد.
بازیكن بلندبالای والیبال بانوان در ادامه گفت: جدا از نتایج بد، روحیه خراب‌شده بازیکنان و اتفاقاتی که قطعا در تایلند هم تکرار می‌شود،ای کاش یک نفر از مسئولان فدراسیون به این نفرات جدید تذکر می‌داد که حداقل زحمات بازیکنان و مربیان قبلی را با خاک یکسان نکنند. من برای آینده تیم ملی کشورم که بهترین دوستانم در آن حضور دارند، آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم هیچ‌وقت وارد مسیر بیراهه نشوند. والیبال بانوان سرشار از حفره‌هایی است که اگر پر نشده و سرسری گرفته شود روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شود. حق این بازیکنان که بهترین سال‌های زندگی خود را با کمترین چشم‌داشتی در والیبال سپری کرده‌اند، این نوع برخورد و استفاده از این ادبیات سخیف نیست.
انتهای پیام/