وی افزود: تدوین برنامه متأخر با هدف رسیدن به یک برنامه ملی در دستور کار قرار گرفت. کار تدوین لایحه قانون گردشگری نیز تدوین شده و امید است، با تصویب این لایحه به نتیجه مطلوب برسیم. ما تلاش زیادی در خصوص واگذاری امور تصدی‌گری به بخش خصوصی داشتیم اما این امر در همه دستگاه‌ها با مقاومت روبرو است.
احمدی‌پور اظهار داشت: در این مدت، شیوه‌نامه نمایشگاهی سازمان میراث فرهنگی تصحیح و ابلاغ شده است. در خصوص ثبت جهانی نیز توازن بخشی پرونده‌های ثبت جهانی ساماندهی شد.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: خوشبختانه در این مدت، صادرات صنایع دستی افزایش چشمگیری داشته است و طرح خانه ایرانی در آینده نزدیک افتتاح می‌شود.
احمدی‌پور به تشریح تلاش سازمان میراث فرهنگی به احیای انجمن های مردمی میراث فرهنگی پرداخت و تصریح کرد: مردمی کردن حفاظت از میراث فرهنگی اهمیت خاصی دارد.
رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی درباره مشکلاتی که در دوران مدیریت بر این نهاد با آنها دست و پنجه نرم کرد، افزود: نبود اطلس مدون ما را با مسئله پیچیده ثبت‌های اضطراری میراث فرهنگی مواجه کرده است. از مسائل بزرگ دیگر سازمان میراث فرهنگی می‌توان به مستندسازی املاک در اختیار نهادها اشاره کرد.
احمدی‌پور در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه پژوهشگاه میراث فرهنگی باید نقش پررنگ‌تری در چشم‌اندازهای کشور داشته باشد، اظهار داشت: اصلاح وضعیت موجود می‌تواند پژوهشگاه را به جایگاه درست و اصولی آن برساند و امیدوارم این موضوع که مقدماتش آغاز شد، تداوم یابد.
وی ادامه داد: کارگاه‌های صنایع‌دستی که با هنر و ذوق و تحمل سختی‌ها از سوی استادکاران صنایع‌دستی فعال نگاه داشته شده‌اند، تبلور و تجلی واقعی اقتصاد مردمی و مقاومتی است.
رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی با ابراز تأسف نسبت به کم لطفی مسئولان دو دهه اخیر به حمایت از فعالان عرصه صنایع دستی، تصریح کرد: بحث حمایت‌های اجتماعی از هنرمندان صنعتگر در این حوزه موضوعی اصولی ولی مغفول مانده بود که خوشبختانه با همکاری مجلس محترم، قانون حمایت از هنرمندان و صنعتگران این حوزه را به ثمر رساندیم و در کنار آن موانع راه‌اندازی صندوق حمایت از صنعتگران را از بین بردیم تا ذره‌ای از مشکلات این حوزه کم شده باشد.
احمدی‌پور افزود: هم‌اکنون موضوع کاربردی کردن صنایع‌دستی و استفاده از محصولات صنایع‌دستی در معماری داخلی و زندگی روزمره با کمک مدیران و کارکنان معاونت محترم صنایع‌دستی پیگیری شده است.
وی گفت: طرح «سفیران صنایع دستی» نیز با هدف فرهنگ‌سازی و ترویج خلاقانه اجرایی شد. اپلیکیشنی طراحی شد تا زنجیره فروش مستقیم صنایع دستی از سطح روستاها و شهرهای کوچک شکل بگیرد.
رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی ادامه داد: رونق صنایع‌دستی می‌تواند اشتغال‌آفرین و هویت‌ساز باشد. توسعه کارگاه‌های صنایع‌دستی در روستاها و احیای صنایع‌دستی فراموش‌شده باید بخشی از استراتژی ایجاد اشتغال در روستاها، توسعه مناطق مرزی و کمتر برخوردار و همچنین راهکاری جهت مهاجرت معکوس در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور باشد.
احمدی‌پور اظهار داشت: طرح تولید و اشتغال در روستاها که با استفاده از ظرفیت تفاهم‌نامه با وزارت کشور و صندوق کارآفرینی امید و بنیاد مسکن در فاز اول در 5 استان مرزی کشور در حال انجام است، جهت ایجاد الگویی برای تحقق این مهم انجام شد. هدف غایی این طرح توسعه پایدار در روستاها و بازگرداندن روستاها به نقش در حال فراموشی تولیدکننده بودن و درون‌زا بودن اقتصاد و معیشت است.
وی اظهار داشت: در مدتی که رئیس سازمان میراث فرهنگی بودم خود را بی نیاز از نقد و نظر متخصصان ندانستم و به حد توان کوشیدم که گره‌های کور را باز کنم. در حوزه میراث فرهنگی قانونی را تدوین کردم تا یک بار برای همیشه خلأهای قانونی این حوزه را پر کنم.
انتهای پیام/