وی با تاکید بر اینکه در بیشتر موارد تخت‌های آی سی یو را بیمارانی که پیش‌آگهی خوبی ندارند به مدت زمان‌های خیلی طولانی اشغال می‌کنند، ادامه داد: علی‌رغم تجهیز بیمارستان‌ها به ۲ هزار و ۵۰۰ تخت آی سی یو، هنوز فرآیند ترخیص و درمان آنطور که باید کامل نشده و مشکلات زیادی وجود دارد که در بسیاری از موارد این تخت‌ها به مدت طولانی در اختیار بیمارانی قرار می‌گیرند که با وجود تلاش‌های پرسنل، بهبودی در وضعیت آنها حاصل نمی‌شود.
این فوق تخصص مراقبت های ویژه بیان کرد: افراد بسیار سالمند در زمره این گروه از بیماران هستند و کسانی که به علت وضعیت جسمی خود نمی‌توان آنها را به مدت طولانی در آی سی یو نگهداری کرد و امکان انتقال این افراد به بخش‌های عمومی یا عادی نیز وجود ندارد، بنابراین باید بخشی تحت عنوان بخش مراقبتهای بینابین ویژه برای این افراد راه‌اندازی شود.
وی درباره علت‌های تاسیس نشدن بخش مراقبتهای بینابین در بیمارستان‌های کشور افزود: متاسفانه در این زمینه هنوز پوشش بیمه‌ای خاصی وجود ندارد و با توجه به هزینه‌های بسیار خدمات درمانی در این بخش‌ها، بیمارستان‌ها هم تمایلی به راه‌اندازی بخش‌های مراقبتهای بینابین ندارند، مسئله‌ای که باعث ایجاد فشاری مضاعف از نظر اشغال تخت روز‌های بستری برای تخت‌های ویژه در کشور شده است.
مرادی مقدم اظهار کرد: به طور کلی ساز و کار آی سی یو همانند مثلثی است که تجهیزات پزشکی، نیروی انسانی اعم از پزشک و پرستار و فردی به عنوان مدیریت اجرایی و درمانی اعضای این مثلث را تشکیل می‌دهد که در مجموع باید در قالب این سه ضلعی همه خدمات لازم برای بهبودی و درمان بیمار به طور کامل انجام گیرد، اما در شرایطی که علی رغم انجام همه این اقدامات وضعیت جسمی بیمار به گونه‌ای است که نشانه‌ای از بهبودی در وی حاصل نمی‌شود باید نسبت به کاهش روز‌های اشغال تخت‌های ویژه اندیشیده شود که در حال حاضر بهترین راهکار راه‌اندازی بخش‌های ویژه مراقبتهای بینابین است که در اغلب کشور‌های جهان وجود دارد.
انتهای پیام/