محمد حسین پرورش نیا در گفتگو با
خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره مشکلات رشته اهداف پروازی تصریح کرد: اهداف پروازی به عنوان یک رشته تیراندازی مورد توجه فدراسیون نیست چرا که به تیراندازان تفنگ و تپانچه توجه بیشتری می شود و برای اعزام به مسابقات خارجی در اولویت قرار دارند. متاسفانه طی یک ماه اخیر مانع حضور ملی پوشان اهداف پروازی در 2 مسابقه شدند که مهم ترین آن جام جهانی قبرس بود و دیگری بازی های آسیایی باکو است که به زودی آغاز می شود.
وی افزود: برای بازی های آسیایی در ابتدا قرار بود یک تیرانداز اهداف پروازی نیز اعزام شود اما متاسفانه وقتی لیست فدراسیون اعلام شد نامی از ورزشکاران این رشته نبود که نهایت بی توجهی به تیراندازان اهداف پروازی بود. اواخر سال گذشته پس از یک سال برای تیم اهداف پروازی اردو برگزار کردند تا تیراندازان برای مسابقات پیش رو آماده شوند اما خبری از اعزام ملی پوشان اهداف پروازی نبود.
پرورش نیا در ادامه گفت: در سالهای اخیر به رشته تفنگ و تپانچه اهمیت ویژه ای داده می شود و برای آنها از مربی خارجی استفاده کردند و امکانات بیشتری در اختیار آنها قرار دادند حتی فدراسیون برای تیراندازان تفنگ و تپانچه سلاح تهیه کرد اما ملی پوشان اهداف پروازی با هزینه های شخصی مجبور به تهیه سلاح بودند در سال های اخیر تیم تفنگ و تپانچه در بیشتر مسابقات جهانی شرکت کردند اما تیراندازان اهداف پروازی با هزینه های خوشان در بیشتر مسابقات شرکت کردند.
وی افزود: مسابقات اهداف پروازی که در طول سال برگزار می شود برای فدراسیون در آمد زایی دارد اما پولی که در اختیار فدراسیون قرار می گیرد برای این رشته هزینه نمی شود و رشته های دیگر در اولویت قرار دارند. برنامه ریزی هایی که برای رشته تفنگ و تپانچه در نظر گرفته می شود اگر برای اهداف پروازی نیز استفاده شود به طور قطع این رشته تاکنون می توانست حتی مدال های جهانی کسب کند.
ملی پوش اهداف پروازی گفت: متاسفانه برنامه ریزی های که انجام می شود به ضرر تیراندازان اهداف پروازی است مسئولان وزارت ورزش هم برنامه های فدراسیون را در نظر ی گیرند و آن را اجرا می کنند. افرادی که مسئول برنامه ریزی برای تیم های ملی هستند اهداف پروازی را به عنوان یک رشته تیراندازی مورد توجه قرار نمی دهند با اینکه خودشان سال ها در تیم های ملی حضور داشتند.
پرورش نیا ادامه داد: من از 18 سالگی در این رشته فعالیت می کنم و اولین مدال رسمی خود را سال 2012 کسب کردم در حالی که پس از 5 سال باید یک مدال جهانی در کارنامه ورزشی خود داشتم و یا اینکه مدال آسیایی خود را تکرار می کردم اما اینگونه نیست و برنامه ریزی ها به گونه ای است که مانع موفقیت تیراندازان اهداف پروازی می شود.کم توجهی ها و نبود برنامه منسجم برای رشد این رشته ورزشی باعث دلسردی ورزشکاران می شود. امیدوارم مسئولان به دنبال راه چاره ای برای نجات این رشته باشند تا در آینده حسرت روز های از دست رفته را نخوریم.
انتهای پیام/