شیرین نیرومنش فلوشیپ پریناتولوژی یا بارداری‌های پرخطر در گفت و گو با
خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار داشت: فیبرم رحمی در واقع همان توده‌های گوشتی و از بافت عضلانی رحم هستند که عموماً در دو شکل داخل و خارج از رحم و به علت‌های مختلف از جمله سابقه وراثتی ایجاد می‌شوند.
وی با تاکید بر اینکه خون ریزی، لکه بینی و خطر سقط جنین یا زایمان زودرس از مهمترین علائم بالینی وجود فیبرم به شمار می‌رود، افزود: در این نو عارضه توده گوشتی داخل حفره آندومتر رحم رشد می‌کند که به‌اصطلاح به آن فیبرم داخل رحم می‌گویند که حتی به بزرگی این بخش از بدن می‌انجامد، درحالی‌که فیبرم خارج از رحم معمولاً علامتی به جز احساس سنگینی زیر دل و گاه بزرگی نسبی شکم علامت دیگری ندارد.
این فلوشیپ بارداری‌های پرخطر تاکید کرد: در صورت تشخیص به موقع و یا در شرایطی که فیبرم اندازه کوچکی دارد، معمولاً با درمان‌های خاص و غیر دارویی این عارضه برطرف شده و نیازی به انجام جراحی ندارد و بر خلاف تصور عموم افراد تقریباً 95 درصد فیبرم‌های رحمی خوش‌خیم هستند.
وی ادامه داد: فیبرم رحم در هر سنی می‌تواند بروز کند و عموما مواردی منجر به درمان جراحی می‌شوند که در آن بزرگی فیبرم در فرد به علائم ظاهری شبیه به بارداری 4 الی 5 ماهگی رسیده که اگر با درد لگن و تغییر اندازه قابل ملاحظه‌ای در آن همراه شود، وجود سلول‌های بدخیم در فیبرم دور از احتمال نیست.
نیرو منش همچنین با اشاره به اینکه داده‌های تحقیقاتی و علمی جدید خبر از ارتباط کمبود ویتامین دی و بروز فیبرم‌های رحمی نیز می‌دهد، بیان کرد: معمولا داروهای تزریقی با ایجاد یائسگی موقت برای درمان فیبرم‌ها موثر هستند و در صورت وجود فیبرم خارج از رحم و یا درمان فیبرم کوچ داخل رحم، امکان بارداری پس از درمان برای بانوان وجود دارد.