به گزارش
حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از سازمان غذا و دارو، نسترن محمدی اظهار داشت:
مصرف آدامس به عنوان یکی از تنقلات جویدنی، سابقه طولانی در سراسر جهان
دارد و مواد متشکله اصلی آن صمغ پایه از انواع طبیعی و مصنوعی، شکر، گلوکز و
شیرین کننده‌های مجاز است.
وی تصریح کرد: متاسفانه عده‌ای برای دیده شدن، سخنان بی پایه‌ای را بیان می‌کنند؛ بنابراین بهترین حربه برای مقابله با چنین گفته‌های خنده داری، رجوع به منابع معتبر است.
وی افزود: اگرچه آدامس‌ها در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف تولید می‌شود، اما ماده اصلی آن پایه آدامس (Gum base) است که بصورت طبیعی یا مصنوعی وجود دارند.
رئیس اداره نظارت بر موادغذایی و آشامیدنی با منشاء گیاهی سازمان غذا و دارو ادامه داد: پایه طبیعی آدامس شامل صمغ‌های طبیعی موسوم به اولئورزین است که عموما از تنه درخت بدست آمده و سپس فرآوری می‌شوند که در ایران معروفترین صمغ طبیعی تحت نام سقز شناخته می‌شود.
محمدی گفت: صمغ‌های پایه مصنوعی نیز صنعت تهیه می‌شود و متشکل از برخی افزودنی‌های مجاز است که براساس مقررات کدکس بین المللی مواد غذایی افزودنی‌های مجاز برای تهیه صمغ مصنوعی بطور کامل مشخص شده و همواره پایش و کنترل این پایه‌های آدامس بر اساس ضوابط بین المللی مطرح شده انجام می‌شود.
رئیس اداره نظارت بر موادغذایی و آشامیدنی با منشاء گیاهی سازمان غذا و دارو عنوان کرد: پایه آدامس در حقیقت، یک ترکیب غیرمغذی، غیرقابل هضم و نامحلول در آب است که برای انتقال شیرینی و طعم در آدامس استفاده می‌شود.
محمدی افزود: غیرمغذی و غیرقابل هضم بودن به این معنا نیست که از مواد غیرخوراکی تشکیل شده بلکه به این معنا است که منشاء آن‌ها گیاهی است.
وی اضافه کرد: منشاء گیاهی، انواع رزین ها، روغن‌های خوراکی مثل گلیسرول‌ها کربنات کلسیم و امولسیفایر‌ها را شامل می‌شود که طبیعتا بنا بر کیفیت کیفیت ونوع کاربرد و محصول نهایی متفات است.
وی یادآور شد: آدامس نیز مانند دیگر فرآورده‌های غذایی، هنگام تولید بطور ناگهانی و سرزده مورد پایش و کنترل کارشناسان سازمان غذا و دارو و معاونت‌های غذا و داروی دانشگاه‌ها قرار گرفته و بر مواد اولیه مصرفی آن‌ها نظارت کامل اعمال می‌شود.