به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،ابیانه روستایی است که کل بافت آن از دروازه پایین تا دروازه بالا و 28 اثر دیگر این روستا نیز به صورت جداگانه در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است و باتوجه به اینکه ظرفیت بافت اصلی ابیانه 900 متر در عرض سه متر است رعایت تقسیم ساعات بازدید برای همه گردشگران را می طلبد.
هموطنان عزیز، گردشگران نوروزی و مسافران بهار توجه داشته باشند که ساعات اوج ترافیک حضور گردشگر در ابیانه از 11 صبح تا 14 عصراست که می توانند برای استفاده هر چه بهتر و لذت بیشتر از مشاهده این روستای تاریخی و آثار آن علاوه بر حفظ بافت روستا برنامه ریزی منظم و دقیقی در دیگر ساعات و فواصل روز داشته باشند.
این روستا، با شاخص های تاریخی تاریخی آن چون محراب و منبر قدیمی و تاریخی تمام چوب مسجد جامع مزین به خط کوفی با قدمت با 960 سال، چهارطاقی آتشکده هارپاک، آب انبار ناره، مسجد پرزله متعلق به عصر ایلخانی، قلعه پالاهومونه، ساباط ها و خانه های چهارصفه، حدود 150 در چوبی ار جنس درخت گردو و چنار با قدمت 600 تا 800 ساله گردشگر را به سیر و سفر در فرهنگ و تمدن ایران زمین دعوت می کند.
*ابیانه نمایش سیر تکاملی یک جامعه سنتی و زیستگاه در تاریخ است
ابیانه سیر تکاملی یک جامعه سنتی و زیستگاه مربوطه در تاریخ را به نمایش می‌گذارد و جلوه ای فاخر در دامنه قرمز رنگ کوه کرکس است که شکل ظاهری این روستا،معماری تاریخی منازل آن و کوچه های پلکانی آن دارای جذابیت ویژه ای برای گردشگر است.
ابیانه روستایی بکر و دست نخورده که بافت معماری آن با ترکیب احجام از خشت، گل، آجر و تیر چوبی تشکیل شده است که خانه های مسکونی آن با اسکلت کاملا چوبی و قابل انعطاف در برابر زلزله و معماری مستحکم و تاریخی هویت اصلی این روستای زیبا است.
دو نوع خاک قرمز و زردرنگ در این روستا است که از خاک قرمز رنگ برای فضای بیرونی خانه ها و از خاک رزدرنگ در فضای داخلی استفاده می شود.
*ابیانه موزه‌ای که زندگی در آن جریان دارد
معماری ابیانه معماری برونگر با سقف های چوبی، ایوان ها و درهای منقش و پنجره های مشبک و اورسی نشانگر هماهنگی در معماری این روستا است.
وجود آپارتمان نشینی با حق مالکیت مجزا از 700 سال قبل، حفظ هویت و اصالت فرهنگ و تمدن ابیانه توسط اهالی، تنظیم خانواده و ارزش گذاری آنها به علم و دانش از قدیم الایام تاکنون از دیگر ویژگی های برجسته مردم روستای ابیانه است.
مسجد جامع تاریخی ابیانه دارای دو شبستان تابستانی و زمستانی از مساجد اولیه اسلامی ایران به شمار می رود و قدمت آن به دوره سلجوقیان و در سال 477 هجری قمری باز می گردد که این مسجد تاریخی در تاریخ16 اسفند 1384به شماره 14896 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
*محراب چوبی مسجد جامع ابیانه با قدمت هزار ساله
قدمت محراب و منبر چوبی مسجد جامع تاریخی ابیانه مزین به خط کوفی به با 960 سال قبل می رسد.
گویش محلی ابیانه اصیل ترین گویش در کشور برگرفته از زبان دری است که بیانگر غنی بودن فرهنگ و تمدن در این روستا می باشد.
بیش از 25 درصد از واژه های ابیانه ای از زبان پهلوی ریشه می گیرد که قدمت این روستا به زمان ساسانیان می‌رساند.
مراسم نخل برداری و جق جقه زنی در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی را از معروف ترین آئین های سنی مذهبی ابیانه است که با ابیانه‌ای‌ها با تعصب خاص برای حفظ این آداب و رسوم سنتی خود، از سراسر کشور در این مراسم شرکت می کنند.
*معماری بی نظیر آب و طبیعت در بقعه امازادگان یحیی و عیسی(ع)
معماری بی نظیر آب و طبیعت در
بقعه امازادگان یحیی و عیسی(ع)، مسجد حاجتگاه از دوره صفویه، آسیاب های بادی منتسب
به دوران قبل از صفویه در بیرون از روستا با چشم انداز فضای معماری پله‌کانی ابیانه
از کنار این قلعه دیگر آثار و ابنیه ارزشمند تاریخی روستای ابیانه است.
گزارش از حرمت سادات متولی
انتهای پیام/م