سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

رفتند اما هنوز در يادها ماندگارند/ بزرگداشتی برای هنرمندان درگذشته سال 95

مراسم یادبود هنرمندان درگذشته سال ۱۳۹۵ با عنوان «آیین چراغ خاموشی نیست» در تالار ایوان شمس برگزار شد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مراسم یادبود هنرمندان در گذشته سال ۱۳۹۵، در مراسمی با عنوان «آیین چراغ خاموشی نیست»، پس از تلاوت قرآن در ایوان شمس با حضور چهره هایی هنری همچون جمشید مشایخی، رضا رویگری، رویا تیموریان، دکتر محمد سریر و ... برگزار شد.
 
 

در ابتدای برنامه، رجبی معمار مدیر عامل خانه هنرمندان یادداشتی را قرائت کرد و اظهار داشت: جان بخشی هنرمندان به آثار هنری همیشه ادامه دارد. خالق اثر فانی است اما اثرش ماندگار است. گاهی اثری تا سال ها از چشم مخاطب پنهان می ماند و پس از مدت ها آن را کشف می کنند. به همین دلیل است که می گویند هنر فرزند زمانه نیست، اما آیینه زمانه خویش است.

وی ادامه داد: این یک سنت است که ما در روزهای پایان سال مراسمی برای تجلیل و تکریم هنرمندانی که از دست رفته اند، برگزار می کنیم. تا امروز در سال جاری، 105 هنرمند از میان ما رفته اند.

وی گفت: ۱۷ نفر در حوزه ادبیات، ۱۳ هنرمند تجسمی٬ ۸ هنرمند رادیو و تلویزبون و ۲۴ هنرمند از حوزه سینما٬ دو هنرمند معماری و ۳۰ هنرمند از حوزه موسیقی امسال از میان ما پر کشیدند. 

سپس جمشید مشایخی، دکتر سریر، سیف الله صمدیان، ایرج راد، اصغر همت و یدالله کابلی برای رونمایی از کتاب درگذشتگان سال ۹۵ به روی صحنه آمدند و کتاب توسط جمشید مشایخی رونمایی شد و متن مقدمه محمد باقر قالیباف شهردار تهران بر کتاب قرائت شد.
 
 

دکتر سریر گفت: امسال هم به یاد و خاطره کسانی می پردازیم که آثارشان همیشه برای ما تازگی دارد و بخش ارزنده ای را برای غرور ملی ما در عرصه هنر رقم می زند.

سریر اظهار داشت: هنوز صدای تار فرهنگ شریف و تصاویر انسان ساز عباس کیارستمی و بازی درخشان داوود رشیدی در حافظه تاریخی ما وجود دارد و نقش بسته است. این هنرمندان رفتند، ولی ثروتی را برای ما به یادگار گذاشته اند که امیدوارم در حفظ نام و آثارشان بکوشیم.

سپس کلیپی از هنرمندانی که راجع به مصطفی پورتراب صحبت می کردند، پخش شد.

در ادامه ایرج راد برای ایراد سخن به روی صحنه آمد و گفت: یاد همه هنرمندانی که در عرصه فرهنگ و هنر کوشیدند و راهگشای آینده بودند و آثاری را خلق کردند که با روح و جسم و جان انسان ها شکل گرفت، گرامی باد.
 
 

وی گفت: از دست دادن هر کدام از این هنرمندان، فقدان سال ها تجربه است و تنها امیدمان این است که شاگردان این هنرمندان ادامه دهنده راه این عزیزان باشند. هرچند که آثار هنرمندان همواره باقی خواهد ماند، اما از دست دادن هر کدامشان گنجینه ای است که ما از دست می دهیم.

راد گفت: هنرمندان تنها متعلق به خانواده خود نیستند؛ آن ها متعلق به جامعه ای هستند که در آن زندگی کردند و ما همگی جزوی از خانواده هنرمندانی هستیم که از میان ما رفته اند.
در ادامه برنامه، دکتر صلاحی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، به روی صحنه آمد و اظهار داشت: من از دکتر سریر و مجید رجبی معمار به خاطر برگزاری همه ساله این مراسم تشکر می کنم. هویت یک ایرانی و تاریخ چند هزار ساله ما پر از هنرهایی است که همگان از آن ها استفاده کرده و می توان آن را در کتیبه های گوناگون نوشت.

وی گفت: امروز حافظ و شکسپیر از دوران خودشان، زنده‌تر هستند. هنرمندان هیچ گاه نمی میرند. یک توصیه برای جوانان دارم؛ اینکه خیلی خوب است هنرمندان جهان را بشناسیم ولی خیلی بد است که هنرمندان خود را نشناسیم.

سپس عبدالحسین مختاباد به روی صحنه آمد و گفت: یکی از مشکلاتی که کشورهایی با تاریخ عمیق مثل ما دارند، این است که به دلیل کثرت هنرمندان در زمان حیات از آن ها غفلت می کنیم و آن ها در غربت و تنهایی می مانند. این خوب نیست که حواسمان به آن ها در زمان حیاتشان نباشد.

وی گفت: اگر استعاره، تخیل و بلند پروازی ها را از هنر بگیریم، چیزی از آن نمی ماند؛ اما متاسفانه هنر کاربردی ایران عزیزمان در این گرد و غبار فراموشی در حال از بین رفتن است.

در ادامه برنامه، کامران ملکی به روی صحنه آمد و اظهار داشت: خیلی از این هنرمندان از دوستان ما بودند. جهان در گذر است و تذکره هیچ کسی عمر ماندگار ندارد. ما هر رمان که در خانه سینما از هنرمندی وداع می کنیم، بر خود می لرزم؛ وقتی بیوگرافی این هنرمندان را می شنوم و می بینم با چه افراد بزرگی هم دوره بودم. ما فقط با پیکر این هنرمندان وداع نمی کنیم بلكه با حجم عظیمی از هنر، شعور و معرفت وداع می کنیم.

بعد از پخش نماهنگی دیگر برای هنرمندان متوفی، یدالله کابلی، هنرمند عرصه خوشنویسی به روی صحنه آمد و گفت: ای خاک اگر سینه تو بشکافند، بس گوهر قیمتی که در سینه توست. من به عنوان یک هنرمند کوچک سعادت برقراری ارتباط با عالم معنا و شعر را دارم و هربار که در سوگ آن ها می نشینم، به یاد شعر ابوسعید ابوالخیر می افتم. یکی از سرمایه های دیرینه و ملی ما گوهر شعر است و دلم می خواهد بگویم هنرمندان منشوری چندوجهی هستند که هم در زمان حیات خودشان نور می بخشند و هم پس از مرگشان. در این دنیایی که پر از کشف و شهود است، این هنرمندان ترکیبی از کمال و تعالی می شوند.
 
 

علی مرادخانی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به روی صحنه آمد و گفت: من وظیفه داشتم که در این مراسم حضور داشته باشم. حوزه هنر بسیار تاثیرگذار است و وظیفه ما اکرام این رشته است و امیدوارم تا زمانی که چهره این عزیزان مقابل ماست، از آن‌ها تکریم کنیم.

وی گفت: هنرمندان ماحصل یک عمر فعالیت هستند و اکرام آن ها تکریم خودمان است.
 
در ادامه مراسم سیف‌الله صمدیان به روی صحنه آمد و گفت: اگر صدها سال بگذرد، به این آسانی‌ها نمی شود که هم عصر با شخصی شبیه به عباس کیارستمی باشیم. او یک تنه کاری باورنکردی کرد.

وی ادامه داد: خود بودن عباس کیارستمی ویژگی خاصش بود. این چیزی است که کمیاب است. او ساز خودش را می زد و همه به ساز او می رقصیدند.

وی ادامه داد: کیارستمی کارگر بالفطره طبیعت بود و در بیست و چهار ساعت، بیست ساعت کار می کرد.

پس از پخش کلیپی برای داوود رشیدی، احترام برومند گفت: من تشکر می کنم از همه کسانی که بعد از فوت ایشان باز به ما محبت کردند و نگذاشتند که ما تنها بمانیم و از شهرداری، محمدباقر قاليباف و علی مرادخانی تشکر کرد.
 
در ادامه مراسم جمال الدین اکرمی به روی صحنه آمد و گفت: پرویز کلانتری اول بهار به دنیا آمد و هیچ کدام ما تاثیرات رنگ هایی که پرویز کلانتری در کودکیمان به جا گذاشت، از یاد نخواهیم برد. من معتقدم که او خودش را پیدا کرد.
 
وی گفت: او نقاشی ایرانی را پدید آورد و عشایر و مفرش های دور افتاده و سماور های کودکانه را به تصویر کشید. او در نقاشی با کلاژ آشنا شد و در ادبیات نوشته هایش را با واژه و خیال ترکیب کرد. او نویسنده بسیار بزرگی بود که هیچ گاه کشف نشد. خیال های او مرزهای جغرافیا را طی می کند. همه هنرمندان یک دنیای پنهان دارند و پرویز کلانتری شیفته دنیای پنهان هنرمندان بود و آن ها را برای ما تصویر کرد.
 
پس از پخش ویدیویی از جعفر والی، فرهاد آئیش به روی صحنه آمد و گفت: من فکر می کنم که ما جمع شدیم که به این افراد احترام بگذاریم و هم چنین به کاری که در زندگی انجام دادند، احترام بگذاریم. این هنرمندان با هنرشان، عصاره زندگی را کشف کردند و دیگران هم از زاویه نگاه آن ها به زندگی نگاه می کنند.
 
وی ادامه داد: این صد و پنج نفر رفتند و ما ماندیم، ولی ما هم خواهیم رفت و این زندگی است که همواره ادامه دارد.

در ادامه مراسم رویا تیموریان به روی صحنه آمد و گفت: من قصد سخنرانی نداشتم و سخنور خوبی هم نیستم؛ من خاله نیما طباطبایی هستم. ما به نیما می گفتیم دایره المعارف سینما و خیلی اطلاعات خوبی داشت.
 
 
 
وی ادامه داد: ما امسال رکن الدین خسروی را از دست دادیم و اغلب وقتی اسم ایشان می آید، می گویند او کیست و این خیلی فاجعه است که هنرمندانمان را نشناسیم و با کسی که بنیانگذار تئاتر تجربی بود، آشنا نباشیم.
 
وی گفت: ما احتیاج به یک فضای اینترنتی برای معرفی هنرمندان داریم و باید مطمئن باشیم که دو نسل دیگر هم حمید سمندریان را بشناسد. باید بانک اطلاعاتی درست شود تا همه با هنرمندان آشنا شوند. هنرمندان هر جامعه بخش آگاه جامعه هستند و باید به آن ها احترام گذاشت.
 
پسر مرحوم حسن جوهرچی، به روی صحنه آمد و گفت: جلوی این همه بزرگان هنر، حرف زدن من جسارت است ولی دوست داشتم بگویم که من تا به حال کسی را در خانواده از دست نداده بودم. بعد از این اتفاق این حقیقت مقابلم قرار گرفت که همه ما روزی خواهیم رفت و باید تا فرصت داریم درست زندگی کنیم.

گفتنی است در این مراسم با پخش کلیپی از درگذشتگانی چون حسن جوهرچی، پرویز کلانتری، عباس کیارستمی و شهدای آتش نشان یاد آنها را گرامی داشتند.
 
 
انتهاي پيام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.