به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
گیلان، آناهیتا که یکی از معروفترین مجسمه های فومن است به روایت اوستا زنی است راست بالا و آزاده نژاد و شریف که قهرمانان او را می ستایند و به عنوان مظهر پاکی های ایران باستان ، زنده و شاداب در یکی از میدان های اصلی شهر ایستاده است.
مجسمه ی آناهیتا در شهر فومن که در دهه ی پنجاه به دست استاد غلامعلی ارژنگ و در زمان شهردار نصرت اله فرهی ساخته شده است تاجی بر سر مشعلی در دست (نماد روشنایی) و افسار دو اسب را در دست دیگر دارد.
آناهیتا تاج زرین 8 پره صد ستاره ای بر سر دارد ، جامه ای زرین بر تن و گردن بندی زرین بر گردن خود دارد. بر اساس اساطیر ایرانی آناهیتا را گردونه ای است که چهار اسب یک رنگ و بی همتا آن را می کشند و ناقلان آن یعنی اسبها همانا باد،ابر،باران و ژاله اند.
آناهیتا (آناهید، ناهید) یکی از ایزادان زردشتی (ایزد آب) است که در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا، بلند بالا و خوش پیکر توصیف شده است. «آناهیتا» به معنای پاک و دور از آلودگی در اعتقاد ایرانیان باستان الهه آب، فرشته نگهبان چشمه‌ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است.
این اعتقاد از دوران پیش از زرتشت در ایران وجود داشته و در دوران‌های بعدی هم مورد توجه قرار گرفته است.
توجه به آناهیتا از دوره اردشیر دوم هخامنشی در ایران مرسوم شده و در دوره‌های تاریخی بعدی یعنی اشکانی و ساسانیان هم ادامه داشته است.
در کتیبه‌های به‌جا مانده از این دوره‌های تاریخی اشاره‌ها و تصاویری از آناهیتا در کنار نام اهورا مزدا به چشم می‌خورد.
به احترام این الهه ایرانی معابد و تندیس‌های فراوانی در دوره‌های تاریخی پیش از اسلام در سرزمین ایران ساخته شده است.
از آناهیتا یادواره‌هایی (شامل معابد و کتیبه‌ها) در همدان، شوش، کازرون و آذربایجان، کرمانشاه و کنگاور به‌جای مانده است.