در ابتدای زمان برگزاری این نشست خبری، مجتبی امینی تهیه کننده، مجید صالحی بازیگر، محسن جسور، فیلم نامه نویس و صداگذار این فیلم، به صورت یک به یک وارد شدند و تیم تشریفات در جست و جوی مصطفی سلطانی کارگردان فیلم بود.
مجتبی امینی تهیه‌کننده فیلم، گفت: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد چون این یک اثر با ویژگی های خاص است.
مجید صالحی سخنانش را با شوخی آغاز کرد و گفت: اولین بار است که در جشنواره حاضر می شوم و خیلی خوشحالم.
سارا میرایی، بازیگر کودک کار نیز در ابتدای این جلسه از افتخار همکاری اش با دیگر عوامل گفت.
هادی رحمانی، آهنگساز فیلم در ادامه صحبت مجید صالحی، گفت: این اولین حضور من هم در جشنواره هست و امیدوارم سهمی در بهبود فیلم داشته باشم.
محسن جسور، فیلم نامه نویس در پاسخ به این سوال که هسته اصلی فیلم نامه چیست، گفت: فیلم ما فارغ از آن که چه کسی مقصر است، به مفهوم ایثار پرداختیم که بزرگترین سطح آن شهادت است.
مصطفی سلطانی در پاسخ به این گفته که فیلم بیشتر از سینما شبیه به مقاله است، گفت: سواد من در این حد بود که سینما را این گونه بسازم، شعار چیز بدی نیست، بلکه نحوه بیان آن است که اهمیت دارد.
مجتبی امینی گفت: سبک فیلمسازی ما شبیه به فیلم آژانس شیشه ای ابراهیم حاتمی کیا است.
جسور گفت: فیلم تاریخ نگاری کرده است ولی روایت تاریخ نیست.
با این پاسخ میان خبرنگار شبکه سه که پرسش کننده بود و جسور به عنوان فیلمنامه نویس بحث در گرفت.
جسور ادامه داد: من کتاب احمد معتضدی را مثال می زنم که تاریخ نگاری است ولی روایت تاریخ نیست.
آتش تقی پور هم که در مراسم نشست حضور داشت گفت: از زحماتتان ممنونم اما فکر می کنم دو سناریو را در یک فیلم نامه گنجاندیند و این اتفاق از منظر نوشته شخصیت را آلوده می کند، ما باید می فهمیدیم که چرا این خانواده فقیر هستند و فقرشان مسبب چه می شود.
وی ادامه داد: این فیلم چیزی شبیه به کلیشه است. من در زمان انقلاب اسم خودم را به عنوان راننده پایه یک برای رفتن به جبهه نوشتم که اجازه رفتن به من داده نشد ولی ما باید به انگیزه های رفتن افراد به جبهه بپردازیم، نه صرفا به رفتنشان و من فکر می کنم نوشته فیلم به کار لطمه زده است.
جسور گفت: من اگر پاسخی نمی دهم به احترام حرف های شما است و در مواضع بسیاری گفته شما را قبول دارم و این همه توان من از نوشتن کار بود، اما روایت کار به جهان‌بینی کارگردان ربط دارد و در خصوص کلیشه بودن کار، می دانستم که با این اتهامات رو به رو می شوم ولی برای من مهم نیود چون به نظرم استفاده از کلیشه ها و خلق چیز خلاقانه ای، اوج خلاقیت است.مقصر شخصیت پردازی نکردن کاراکتر ها من هستم چون ملاکم را عشق گذاشتم.
وی در خصوص استفاده کردن از نریشن‌ها گفت: ما اگر تغییرات زیادی در گریم استفاده می کردیم، از یک بازیگر دیگر استفاده می کردیم و فکر می کنم مردم از دقیقه ده به بعد به قدری درگیر داستان می شوند که فراموش می کنند که چه کسی در حال ایفا نقش است.
صالحی گفت: این فیلم برایم سخت تر از نقشم در «استراحت مطلق» بود ، من می خواستم بازی ام در فیلم درون گرا باشد.
وی در خصوص آن که می خواهد چه روندی را ادامه دهد گفت: هر جا به من بار بخورد می رود، زمانی بحث نان است و جایی هم بحث شعر است؛ من حس خوبی به این فیلمنامه داشتم و در هر شرایطی پای کار ایستادم.
سلطانی گفت: من به عنوان یک فیلمساز قصه جلال را روایت کردم و ژانر فیلم من اجتماعی است.
تهیه‌کننده فیلم در پایان گفت: داستان روایت انسانی را پی می گیرد و بحث گفتمان انسانی را پیش می‌کشد.
گفتنی‌است؛ در ادامه روند بی‌نظمی، پیش از پایان نشست خبری «چراغ های ناتمام» و در حالی که خبرنگاران در جلسه پرسش و پاسخ حضور داشتند، نمایش فیلم بعدی آغاز شد.
انتهای پیام/