وی نوشت:
"میرزا اسماعیل برای اولین بار از وقتی خواستگار دخترش آمده بود زل زد توی چشم های جوان و تقریبا فریاد زد: بنده فقط دو شرط دارم، پسر! بعد باز مشغول کتاب و گیره و چسب شد. بنده کاری به تحصیلات و مایملک شما ندارم. التفات فرمودید؟ کاری به خانواده شما ندارم. کاری به ظاهر و باطن شما ندارم. این چیزها مربوط به هما خانمه. عنایت فرمودید؟ بنده فی الجمله فقط دو شرط دارم. طوری حرف میزد انگار می خواست درباره ی شراکت در خرید یا سهام شرکتی یا کارخانه ای شرط بگذارد. شرط های میرزا اسماعیل دولت در نوع خودش جالب بود. شرط اول او این بود که خواستگار جوان توی شبستان مسجد شاه، درست زیر گنبد، جایی که صدا می پیچد توی شبستان، جلو هما و همه ی بازدیدکنندگان از مسجد فریاد بزند که هما را دوست دارد. شرط دوم او این بود که پسر جوان روی تمام سی و سه ستون پل الله وردی خان با چاقوی تیزی بنویسد: هما ماه است. دولت بدون هیچ توضیحی به جوان گفت از نظر او در شرط اول "جوهرصدق" مستقر است و در شرط دوم "جوهر عشق"."
انتهای پیام/