به گزارش
حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رابعه مدنی بازیگر سینما و تلویزیون مهمان امروز برنامه صبحگاهی شبکه دو بود. برنامه در حالی شروع شد که عبدالله روا با نان گرم به استودیو آمد و رابعه مدنی در حال آماده کردن صبحانه بود.
گفتگوی مجری و مهمان در قسمت اصلی دکور آغاز شد. در ابتدای صحبت مدنی آرزو کرد که همه قدر مادران خود را بدانند و تمام انسان‌ها در هر کجای دنیا عاقبت به خیر شوند.
سه گوهر دارم
بازیگر سریال «وضعیت سفید» از سه فرزند خود به عنوان سه گوهر یاد کرد. دو پسر و یک دختر؛ و دو نوه به نام های شهرزاد و شروین.
مهمان «باصبح» در ادامه گپ و گفت بیان کرد: من بسیار اهل مطالعه هستم. اگر شب ها کتاب کنارم نباشد، نمی‌خوابم. البته پدر و همسرم نیز اهل مطالعه بودند، ما زمانی که دور کرسی می نشستیم، همگی کتاب در دست داشتیم.
30 سال معلم بودم
در بخشی دیگر روا از رابعه مدنی در خصوص معلم بودنش پرسید و او در جواب گفت: من سی سال معلم مقطع پیش دبستانی بودم، معلمی برای بچه ها فقط حوصله می خواهد. همه بچه ها گل هستند، تعداد زیادی از آنها هنوز من را به یاد دارند. بچه ها همیشه خوب هستند. این معلم است که باید درست با آنها رفتار کند.
مسئولان، به خط بچه ها توجه کنید
بازیگر فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» عنوان کرد: متأسفانه در حال حاضر بچه ها خیلی کار نمی کنند. علی الخصوص در زمینه خط، من از مسئولان تقاضا می کنم، روی خط بچه ها دقت بیشتری داشته باشند. خط نستعلیق ما در حال فراموشی است.
اولین های ماندگار
در بخش بعدی گفتگو عبد الله روا از اولین باری که کودک زبان باز می کند، سوال کرد و مدنی در جواب گفت: اولین لبخند، اولین گریه و اولین روز مدرسه رفتن و همه این ها هیچ وقت از ذهن پدر و مادر پاک نمی شود؛ پدر و مادر بودن سخت است اما لذت بخش.
اسم فرزندانم را خودم انتخاب کردم
مدنی راجع به نام گذاری فرزندانش توضیح داد که همسرم همیشه به من می گفت که هر اسمی را می پسندی روی بچه ها بگذار. به همین خاطر خودم نام آنها را انتخاب کردم.
زن حرف گوش کنی بودم
بازیگر سریال «وضعيت سفيد» از همسر خود اينگونه تعریف کرد: هنوز هم غروب که می شود دوست دارم کلید به در بیندازد و وارد خانه شود. 40 سال با هم زندگی کردیم. حتی یک بی حرمتی از هم ندیدیم، هر دو خواستیم که این طور رفتار کنیم.
در بخش پایانی برنامه رابعه مدنی درباره موضوعات مختلفی مانند این که موبایل ندارد، چگونه ترشی و مربا درست می کند، از تنبیه بچه ها در کودکی شان و دانه دادن هر روزه به یاکریم ها صحبت کرد. کلام آخر او خواندن یک بیت از اشعار مرحوم پدرش بود:
چنان که شمع ز شمع دگر بر افروزند/ به یکدگر برسانید داستان مرا
انتهاي پيام/