لیلا مشفق شاعر و نویسنده در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون شعر مردمی و متعهد گفت: شاعری که زیست خود را به شعر تبدیل می‌کند، بی خبر از دردهای جامعه نیست. چگونه می‌شود در فرآیند ساخت یک شعر پیرامون خویش را نادیده گرفت و در خلوت‌نشینی‌های اغراق آمیز شاعرگونه به مضامین و مفاهیم انتزاعی پرداخت و تنها از گل و بلبل نوشت؟ حتی شاعران رمانتیک هم از کشاکش‌های بی رحم اجتماعی دور نمانده اند. به طور مثال آیا می‌توان از طبیعت شعر نوشت و نابودی جنگل‌ها و رها کردن زباله‌ها در طبیعت را ندید؟
وی افزود: تاکید می کنم شاعر باهوش و توانا شاعری است که خود را با دردهای جامعه همراه می‌کند و آنها را می‌فهمد، اما مواجهه‌اش در نوشته‌هایش با نوع رفتار دیگر نویسندگان و شاعران متفاوت است.
این شاعر در ادامه اظهار داشت: در فضای عمومی شعر، بسیاری از خوانندگان، نویسندگان و منتقدان بارها از واژگانی چون شعر یا شاعر متعهد حرف می‌زنند. ما هم از سال‌ها پیش در نوشتار ادبی و رسانه ای این گونه اصطلاحات را خوانده ایم. در این رابطه باید بگویم که هنر برای به انزوا کشیدن هنرمندان و جادوی خیره کننده مرگ آور نیست. شعر پدیده ای نیست که ما با توسل به آن شاد یا غمگین شویم ولی در پشت نوشتار شاعرانه، شاعری است که در جهان امروز با تمام مولفه های زندگی بشر مواجه شده و می شود، پس نمی توان گفت که با بی‌تفاوتی از کنار آنها می گذرد.
مشفق تصریح کرد: در دوران گذشته به دلیل تعلق شعر به طبقه ای خاص، مسئولیت هایی به طور خاص نیز متوجه آنها بود، از جمله آموزش مردم یا پند دادن، تربیت، خداشناسی و ... نمونه های فراوانی در ادبیات کلاسیک قابل اشاره است اما امروز مسئولیت رسانگی در سطح وسیعی از شعر گرفته شده و به طور مستقل تبدیل به واحدهایی شده‌اند که مثل تلویزیون، رادیو، روزنامه، اینترنت و... در حال انجام کار هستند.
وی ادامه داد: در اینجا کار شاعر بسیار دشوار شده است؛ ولی این به معنای بی احساس و بی مسئولیت شدن او نیست. شاعران به صورت ناخودآگاه در شعر از جامعه سخن می گویند، از عشق، صلح، جنگ، نابرابری ها و... شاعر فی نفسه معترض و عصیانگر است و البته قصد ندارد دیگران را بگریاند یا بخنداند؛ ولی در یک فرایند ساخت ممکن است با چنین پدیده هایی هم مواجه شود.
مشفق در پایان پیرامون آثار نگاشته شده خود خاطرنشان کرد: من در طی 25 سال فعالیت ادبی ام، سه مجموعه شعر به چاپ رسانده ام. اولین مجموعه شعر «باران سپید» در سال 1389 توسط انتشارات شلفین به چاپ رسیده که شامل دو بخش است. بخشی به گزیده ای از اشعار سال های آغازین شاعری ام تعلق دارد و بخش دوم به اشعاری که تجربیاتم را در نوع خاصی از شعر منعکس می‌کند. دومین مجموعه‌ام «تا باد یقه بدهد» در سال 1393 توسط انتشارات مایا به چاپ رسیده که شامل اشعاری با تجربیات و پیشنهادات تازه زبانی است و سومین مجموعه اشعارم با نام «چشمهایت را در من بریز» که در سال 1394 توسط نشر نصیرا به چاپ رسیده که شامل اشعار کوتاه بوده و به دو زبان فارسی و انگلیسی نگاشته شده است.
انتهای پیام/