سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

یک نویسنده در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان:

امروز نگارش داستان با پایان باز مد شده است

امروز نگارش داستان با پایان باز مد زمانه است؛ در حالی که بسیاری از موضوعات را نباید به این شیوه نوشت.

فریبا حاج دایی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به پیروی نویسندگان جوان از مد روز نویسندگی گفت: مد نویسندگی از سوی گروه‌های مرجعی که مد را ترویج می‌کنند به جوانان نویسنده می رسد. وقتی نوشتن را شروع می‌کنی، هر نوشته باید قالب خود را طلب کند و هر موضوعی نوع نوشتن خاص خود را دارد. امروز نگارش داستان با پایان باز مد زمانه است؛ در حالی که بسیاری از موضوعات را نباید به این شیوه نوشت.

وی افزود: از طرف دیگر خزانه لغات نویسندگان جوان ما زیاد نیست و از زبان معیار در نوشته‌های خود بهره می‌برند. در صورتی که از متن آنها حروف اضافه را حذف کنیم، در نهایت به پانصد تا ششصد کلمه مفید در متن می‌رسیم. داستان امروز رنگین نیست و فرد داستانی را مشاهده می‌کند که هنر زبان خود را ندارد. به رغم این مسائل چون نویسندگان جوان هم اکنون زیاد و خوب می‌نویسند، در بین آنها آثار با کیفیتی نیز دیده می‌شود. 

این نویسنده با اشاره به نوشتن به عنوان مهمترین مسئله در نویسندگی بیان کرد: مهمترین مسئله در نویسندگی این است که یک نویسنده می‌نویسد چون وی نمی‌تواند به نوشتن نپردازد. نویسنده حرفی برای گفتن دارد و چیزی در درونش جوشیده است. نویسنده جوان امروز نباید به این فکر کند که آیا نوشته‌اش پسند زمانه خواهد بود؟ بلکه باید حروف از ذهن و زبان وی بیرون بیاید. به قول سخنی قدیمی آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند و نگران این نباشند که نوشته آنها مورد پسند زمانه واقع می شود یا نه. 

حاج دایی تصریح کرد: بهترین راه برای کمرنگ کردن مد در نوشته‌های جوانان امروز این است که نظم کاری داشته باشند. براهام گریل می‌گوید بدون اینکه کاری کنم، پشت میزم کار می‌کنم و یک ساعاتی را به این کار اختصاص می‌دهم. هنگامی که می بینم کارم رو به پایان است، کارم را قطع می‌کنم. سه تا پنج ساعت در حوزه های مختلف مطالعه می‌کنم. نویسنده باید در روانشناسی، جامعه‌شناسی، سیاست و حیطه‌های دیگر تسلط داشته باشد. بجز آن مراوده با مردم داشته باشد. تا می تواند به جای خودروی شخصی از مترو و اتوبوس استفاده کند. کتاب یکی از نویسندگان را درباره مترو خواندم. کتاب وی نشان می داد، او از متروی ایران استفاده نکرده است. چون توصیف وی مربوط به متروی ایران نبود. اگر نویسنده مسئله ای را زندگی نکرده باشد، نمی‌تواند آن را توصیف کند.


انتهای پیام/



تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.