سید قاسم یاحسینی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به آنکه مهمترین دغدغه این روزهای اهل قلم بحران اقتصادی جهانی است که در ایران هم تشدید شده و به دنبالش کتاب از سبد خرید خانواده ها خارج شده است، گفت: تیراژ کتاب دچار سقوط آزاد شده است به طوری که تیراژ کتاب ناشران بسیار معروف به 300 تا 500 نسخه رسیده است و این برای مملکت 80 میلیون نفری به معنای هیچ است. همین تیراژ پایین زمینه را برای نویسندگی حرفه ای از بین برده است و با توجه به تیراژ موجود کتاب یک شخص نمی تواند به طور حرفه ای و تمام وقت سرگرم نوشتن باشد.
وی افزود: فرد نویسنده برای امرار معاش باید حتما شغل دوم و سوم برای خود تدارک ببیند. همین اشتغال غیر فرهنگی و غیر حرفه ای باز زمینه را برای حرفه ای بودن به طور مضاعف کاهش می دهد به طوری که یک سیکل معیوب به وجود می آورد. با وجودی که آدم خوش بینی هستم با تحولات سیاسی و اقتصادی که در دنیا و خاورمیانه و ایران است چشم انداز روشنی برای تیراژ کتاب و خوب شدن حال فرهنگ نمی بینیم.
این نویسنده ادامه داد: برخی سیگنال هایی که از برخی کتاب ها به خصوص ترجمه رمان خارجی دریافت می کنم و شاهد فروش خوبی در این زمینه هستیم این امید را به خود می دهم که با فروکش کردن هیجانات سیاسی و بهبود شرایط اقتصادی وضع و حال فرهنگ کمی تا قسمتی بهبود پیدا کند و تا اندازه ای آب رفته به جوی بازگردد. تجربه تلخ سی و چند ساله اخیر نشان می دهد اگر دولت بخواهد، به دلیل رانت و فسادهای پنهان و آشکار حوزه نشر، کمک ها به دست « اهلش » نمی رسد و بیشتر جاهایی که دارای برندهای خاص می باشند از چنین کمک هایی منتفع می شود.
یا حسینی با اشاره به آنکه اگر دولت می خواهد به اصحاب فرهنگ کمک کند، باید اجازه دهد نویسنده ها اتحادیه خاص خود را داشته باشند اظهار داشت: دولت با حمایت از آن اتحادیه های خصوصی نویسندگان به طور عملی از تولید کنندگان فکر و پدیدآورندگان کتاب حمایت کند. اینکه 200 تا 300 نسخه از یک نویسنده خریداری شود درجایی که تیراژ کتاب زیر 500 نسخه است بیشتر به یک شوخی بی مزه تا ترویج کتاب و کتابخوانی شباهت دارد. حقیقت تلخی که وجود دارد این است که ما ملت بی کتابی هستیم و به هر دلیل پنهان و آشکار حتی نخبگان و روشنفکران ما تمایل چندانی به کتابخوانی ندارند.
وی تصیح کرد: بسیاری از اساتید دانشگاه و نویسندگان ، روزنامه نگاران و پژوهشگران را می شناسم که به دلایل گفته شده در بالا در ماه نیز حتی فرصت خواندن کتاب ندارند البته فرصت یک بهانه است و باید گفت « تمایلی » به خواندن ندارند.علی الخصوص که دنیای مجازی نیز اوضاع بحرانی ما را بسیار وخیم تر کرده است و ایرانی همان چند ده صفحه ای را که در سال می خواند مدتی است صرف فضای مجازی کرده و می کند.
انتهای پیام/