به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا بر روندی به نام دموکراسی "الکترال" استوار بوده، شیوه‌ای که بیشتر برای اعمال قدرت سرمایه‌داران و لابی‌های صهیونیستی به کار گرفته می‌شود تا شمارش آرای مردم آمریکا.
برای انتخاب ریاست کاخ‌سفید، هر ایالت آمریکا بر مبنای مجموع تعداد آرای آن ایالت در کنگره و سنا ارزش‌گذاری می‌شود. لذا به ارزش هر ایالت برای تعیین رئیس جمهور آمریکا، «آرای الکترال» گفته می‌شود.
در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، هر رئیس جمهوری که در هر ایالت، رای اکثریت را به دست آورد، تمام آرای الکترال آن ایالت به نام وی خوانده می شود. به عنوان مثال در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012، باراک اوباما در ایالت کالیفرنیا اکثریت را به دست آورد، بنابراین تمام 55 رای الکترال در فلوریدا، برای اوباما خواهد بود.
درواقع این سبک ریاست گزینی برای ایالات متحده، نیمه دیگر پنهان سرنوشت یک کشور را دست الکترال‌ها قرار می‌دهد.
*فلسفه «رای الکترال»؟!
ماهیت کلی «رأی الکترال» این است که در اصل یک شهروند آمریکایی در انتخابات به صورت مستقیم به یک کاندیدا رای نمی‌دهد، بلکه به کسانی رأی می‌دهد که به نام "الکترال" خوانده می‌شوند و آنها در یک روند فرمالیته، رئیس‌جمهور را از میان خود انتخاب می‌کنند.
وب‌سایت
اینتراَکتیو در گزارشی خطاب به مردم آمریکا نوشت:
رأی شما به هیچ وجه مهم نیست و این دقیقا همان چیزی است که بنیان‌گذاران آمریکا برایش برنامه‌ریزی کرده‌اند. تقریبا هر روز رای‌دهندگان جملاتی درباره میزان اهمیت رای خود در تعیین سرنوشت کشورشان می‌شنوند؛ اما حقیقت این است که مردم آمریکا رئیس‌جمهور کشورشان را انتخاب نمی‌کنند، بلکه نمایندگان آنها در مجمع گزینندگان این وظیفه را بر عهده دارند. *مجمع گزینندگان یا «الکترال کالج» چیست؟
اینتراکتیو می‌نویسد: روند انتخاب رئیس‌جمهور و معاون وی در ماده دوم قانون اساسی آمریکا مشخص شده است. مجمع گزینندگان به نوعی براساس رأی مردم و رأی کنگره رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کند. مجمع گزینندگان به طور کل 538 رای دارد که اگر نامزدی موفق به گرفتن 270 رای شود، در انتخابات پیروز می‌شود.
یکی از کارکنان دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا در این خصوص می‌گوید: «این ایالت‌ها هستند که رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کنند، نه عموم مردم».
تعداد الکترال‌های هر ایالت در مجمع گزینندگان به تعداد نماینده‌های آن ایالت در کنگره بستگی دارد. ایالت‌هایی که کمترین نماینده را دارند فقط سه گزیننده (الکترال) در مجمع دارند.
ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا نیز که بیشترین تعداد نماینده را دارند، 55 گزیننده در مجمع دارند. برای مثال تگزاس 33 نماینده و دو سناتور دارد، پس 35 رأی الکترال به آن اختصاص می‌گیرد. با تغییر جمعیت ایالت‌ها، تعداد الکترال‌ها نیز تغییر می‌کند.
*مجمع گزینندگان به چه شکل عمل می‌کند؟
به نقل از
اینتراکتیو؛ در انتخابات عمومی رای دهندگان به محل رای‌گیری می‌روند و رای خود را به صندوق می‌اندازند، در ادامه یک برچسب را برمی‌دارند و راهی منزل خود می‌شوند.
اما پر کردن بیضیِ کنار نام کاندیدای مورد نظر، پایان کار نیست. مردم در انتخابات عمومی برای مشخص شدن سهمیه الکترال یک حزب، رأی می‌دهند. مردم در واقع کسانی را که قرار است از طرف آنها در واشنگتن رای‌بدهند، انتخاب می‌کنند.
موضوع این است که انتخابات معمولا تا اواسط دسامبر طول می‌کشد. کسی که موفق به کسب رأی مردم می‌شود، در واقع برنده تمام رای‌های الکترال است. اعضای مجمع نیز موظف هستند مطابق با خواسته مردم رای دهند.
پس از اینکه رای‌دهندگان در هشتم نوامبر رای خود را به صندوق انداختند، فرماندار فهرستی از تمام نامزدهای انتخاباتی و گزینندگان آنها فراهم می‌کند. این سند، نامزد پیروز در هر ایالت را مشخص می‌کند و نشان می‌دهد چه کسانی نماینده هر ایالت در مجمع گزینندگان خواهند بود. سپس این فهرست به کنگره و دفتر آرشیو ملی فرستاده و به عنوان یکی از اسناد رسمی انتخابات ثبت می‌شود.
در انتخابات سال جاری آمریکا، اعضای مجمع گزینندگان هر ایالت در مجلس ایالت خود، جلسه‌ای رسمی تشکیل می‌دهند و رای خود را برای انتخاب رئیس‌جمهور و معاون وی به صندوق می‌اندازند.
رای این افراد نیز ثبت می‌شود و به کنگره و آرشیو ملی ارسال می‌شود. کنگره ششم ژانویه یک جلسه رسمی به منظور شمارش آرای اعضای مجمع گزینندگان تشکیل می‌دهد. پس از آن رئیس‌جمهور آمریکا به عنوان پیروز انتخابات و معاون وی نیز اعلام می‌شود.
*سرمایه داری و لابی یهود، پایه‌های سیستم "انتخابات الکترال" در آمریکا «جواد منصوری» کارشناس مسائل سیاست خارجی و سفیر سابق کشورمان در چین در گفت‌و‌گو با خبرنگار
سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان این که پایه‌گذاران نظام سیاسی آمریکا با استفاده از تجربیات اروپا در قرون 15 تا 17، سیستمی "انتخابات الکترال" را طراحی کردند، اظهار داشت: بر اساس این سیستم به شکل نانوشته سرمایه داران اعضای سازمانها و شبکه های مرتبط با آنها، بر روند حرکت و سیاست‌های کلی کشور آمریکا تاثیر گذار هستند.
وی با اشاره به این که تاثیرگذاری سرمایه داران بر روی سیاست‌های آمریکا به گونه‌ای است که عملا از خارج این مجموعه، فرد، حزب یا جریانی فکری در انتخابات این کشور حاکم نیست، افزود: از پایه‌گذاری ایالات متحده تا به امروز مشاهده می‌شود که سرمایه داران بزرگ سازمان‌های اقتصادی و چند نهاد صهیونیستی مانند شبکه‌های آیپک، فراماسونری و یهودی به شکل مستقیم یا غیرمستقیم نقش اصلی را در انتخابات کاخ سفید ایفا می‌کنند.
سفیر سابق ایران در چین با بیان دلایل حمایت کاندیدهای آمریکایی از مواضع رژیم صهیونیستی، تصریح کرد: در فراکسیون بنیان‌گذاران سیستم جدید آمریکا از آغاز تاکنون، تمامی روسای جمهور این کشور قبل از انتخاب شدن، وفاداری خود را به یهود و سازمان‌های اسرائیلی اعلام کرده‌اند تا آنان پیروزی نامزد مذکور را در انتخابات تضمین کنند.
وی با اشاره به این که احزاب دموکرات یا جمهوری‌خواه در آمریکا به لحاظ سیاست‌ها و مدیریت هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند، گفت: تفاوت اصلی این جناح‌ها در تاکتیک اجرای سیاست‌های کلی است که از سوی سرمایه داران وابسته به فراماسونری‌ها و شبکه‌های یهود تعیین می‌شود، به گونه‌ای که برخی از نامزدهای ریاست جمهوری ایالات متحده تلویحا اعلام کردند که در اجرای سیاست‌ها تصمیم گیرنده نیستند.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی بیان داشت: هرکسی که تاکنون به ریاست جمهوری آمریکا رسیده، ابتدا پایبندی خود را به دفاع از منافع مجموعه‌های سرمایه‌داری این کشور اعلام کرده است، بنابراین تمامی دولت‌های آمریکا، دولت سرمایه‌داران صهیونیستی هستند.
وی با اشاره به هدف انجام انتخابات عمومی و رقابت نامزدها در میان تجمعات مردمی آمریکا، اظهار داشت: رقابت‌های انتخاباتی ایالات متحده فقط دو جانبه بوده و با توجه به نقش سرمایه‌داران صهیونیستی، تفاوت معناداری میان کاندیدای دو حزب وجود ندارد.
منصوری با برشمردن دلایل اعلام رای مردم و حضور آنان در انتخابات عمومی آمریکا، گفت: اولین دلیل این اقدام، نمایش دموکراسی و فریب افکار عمومی دنیا است؛ عامل دیگر این روند، تحریک کردن مردم ایالات متحده است تا نمایشی عملی از دموکراسی آمریکایی را به جهان عرضه کنند.
وی در پایان با اشاره به این که رای مردم ایالات متحده عملا تعیین کننده ریاست جمهوری این کشور نیست، گفت: در درون دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه نیز مسئله‌ای به نام کارت الکترال مطرح می‌شود که آن هم توسط سرمایه دارن احزاب در درون جلسات خصوصی مطرح می‌شود.
پشتیبانی از منافع رژیم صهیونیستی برای جذب حمایت لابی‌های این رژیم در سطح آمریکا، چهره واقعی دموکراسی انتخاباتی ایالات متحده را نشان می‌دهد. انتخابات الکترال آمریکایی، درواقع همان سناریوی پنهانی است که ساختارهای یهودی- فراماسونری، کارگردانی آن را برعهده دارند.
انتخاباتی نمایشی که در آن اولویت با رای عموم نیست، بلکه نظام سرمایه‌داری یهود حرف اول و آخر را می‌زند. چنین کشوری که خلاء دموکراسی انتخاباتی در آن موج می‌زند، چشم خود را به روی فرمالیتهترین انتخابات دنیا به میزبانی واشنگتن می‌بندد، و آن‌گاه برخی از کشورهای دیگر را به نبود مردم‌سالاری متهم می‌کنند.
گزارش از: وحید امیدی موحد
انتهای پیام/