به گزارش
خبرنگار ورزشی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ، عکس های سلفی در رویداد
های عجیب، استثناء، غم انگیز و لحظات شاد این روزها یک امتیاز محسوب می شود.
در دنیای پیشرفته امروزی استفاده از تکنولوژی عکاسی با تلفن همراه اگر چه در بحث های خبری، رسانه ای و رویداد های روزمره به افراد کمک می کند اما ضد فرهنگی به نام سلفی های
بی موقع محاسن آنرا نیز زیر سئوال برده است.
این روزها سوژه سلفی
هرقدر غم انگیز تر باشد امتیاز بیشتری میگیرد.
صحنه های تصادف دلخراش
در گذشته اشک را در چشمان رهگذران جاری می کرد و تصویر جان دادن یک انسان قلب ها
را تا روز ها و ماه ها دچار حزن می کرد و امروز با ضد فرهنگی به نام سلفی به راحتی
دراین صحنه ها در لحظات نفس گیر جان دادن یک انسان دوربین های موبایل فعال می شود و
عکسی خاطره انگیز را به ثبت می رساند.
این معضل قرن است اگر
اغراق نکرده باشیم، حداقل یک بحث جامعه شناسی و روانشناسی در این باره نیاز دارد.
مگر می شود در میان
گریه و اندوه یک خانواده شاد و سر خوش با یک ژست آتلیه ای ایستاد و عکس انداخت و
با افتخار در تمام محافل آنرا به عنوان یک فخر فروخت.
به اعتقاد ما هَرَجی به
دوربین های موبایل و تکنولوژی وارد نیست درست مانند تیغ جراحی است که دست پزشک
باشد یا یک قاتل و آدمکش، باورکنید دل آزار است استفاده نادرست از این تکنولوژی و ...
ایراد جای دیگری است در
قلب ما، ذهن ما که باید درمان شود این داستان سلفی ها، همه چیز از اواخر دهه 80 شمسی آغاز شد، درست از زمانی که اکثر تلفن های همراه صاحب دو دوربین شدند.
از همان موقع بود که شیوه جدیدی در عکس برداری و عکاسی ابتدا در سطح آماتور و سپس در عکاسی حرفه ای به وجود آمد البته ناگفته نمامد که این شیوه عکاسی در سال های دور هم وجود داشته است . اما هیچ گاه این شیوه عکاسی برای افراد مشهور دردسر ساز نشده بود.
به هر صورت از دیر باز مردم ، توجه زیادی به افراد مشهور به خصوص ورزشکاران داشتند و از هر فرصتی استفاده می کردند تا خود را به آن ها برسانند .
این اتفاق ها گاهی با دریافت یک امضا یا عکس یادگاری به پایان می رسید و معمولا بهترین لحظات زندگی یک هوادار را رقم می زد. هنوز نیز ما شاهد آن هستیم تا تیم های مختلف در رقابت های بین المللی درب های محل تمرین خود را به سوی هواداران باز می کنند تا هم هواداران از بودن با ورزشکاران خود لذت ببرند و هم این که ورزشکاران از هواداران خویش انرژی بگیرند.
اما این روز ها به تازگی بلای جدیدی گریبان گیر افراد مشهور شده است و آن هم عکس های سلفی است که جا و مکان نمی شناسد. در همین چند سال گذشته ما در ورزش شاهد سلفی های مختلفی چه در داخل و چه در خارج از کشور بوده ایم.
حتی گاهی در لیگ ها یا رقابت های اروپایی شاهد هستیم که هواداران با ورود به زمین مسابقه با شخص مورد علاقه خویش عکس یادگاری می گیرند یا در حین مسابقه ورزشکار خاطی با هواداران عکس می گیرد . با این حال هیچ کدام از این مسائل جنبه بد ماجرا نیستند.
مسئله بد از جایی آغاز می شود که بسیاری از هواداران جا و مکان نمی شناسند! مثلا یک ورزشکار در حال خرید برای منزلش ، یا در ترافیک و یا به همراه خانواده اش است که برخی هواداران کوتاه نمی آیند و به سمت ورزشکار هجوم می برند تا عکس بگیرند. اما کاش موضوع به همین جا ختم می شد.
متاسفانه در چند سال گذشته شاهد فوت بسیاری از بزرگان ورزش چه پیر و چه جوان بودیم . مسئله ای که مدت ها است کام شیرینی برخی پیروزی ها و موفقیت ها را تلخ می کند اما آنچه این وقایع را تلخ تر می کند، این است که در مراسم بزرگداشت این افراد شاهد صحنه های زشت و زننده ای از عکاسی های سلفی برخی هواداران در این شرایط هستیم که گاهی باعث درگیری می شود.
اگر چه عکس های یادگاری و بودن در کنار اشخاص موفق و مشهور همیشه لذت بخش است اما کاش برای آن که شیرینی این دیدار ها بیشتر باشد برخی وقت شناس باشند.
مردم کمبود دارن و ما هم که کامنت میزنیم جزو این مردمیم ؛ شاید من نوعی سلفی نگیرم اما قطعا جای دیگه ناهنجاری هایی دارم