فرزاد رمضانی‌بونش کارشناس سیاست خارجی در گفتوگو با خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران؛ با بیان اینکه طالبان طی یکسال گذشته و طی فوت رهبرانش دچار چندپارگی و تجزیه شده است، اظهارداشت: حضور داعش به عنوان رقیب سلفی و جهادی در افغانستان نیز طالبانی‌ها را بر آن داشته است که برای جلوگیری از جذب نیروهایشان به داعش تلاش کنند تا خود را در جغرافیای این کشور فعال‌تر نشان دهند، بنابراین در یکسال گذشته آن‌ها علاوه بر تثبیت موقعیت در مناطق مورد نظرشان در جنوب و شرق سعی کردند در مناطق دیگری در امتداد مرزهای شمالی نیز حضور پیدا کنند و دست به حملاتی در مناطقی مانند قُندوز بزنند تا جغرافیای جنگ در افغانستان را گسترش دهند.
این کارشناس مسائل افغانستان تأکید کرد: رهبران طالبان معتقدند اگر همزمان با حضور نیروهای خارجی و آمریکایی در افغانستان دستاوردهایی داشته باشند، در روند مذاکرات نیز می‌توانند امتیازات بسیار گسترده‌تری را از دولت کابل بگیرند.
رمضانی‌بونش اضافه کرد: باتوجه به روند صلح حزب اسلامی حکمتیار با دولت کابل به نظر می‌رسد که مخالفان طالبان نمی‌خواهند بدون اینکه امتیازات گسترده‌ای از دولت وحدت ملی دریافت کنند، پای میز مذاکرات بنشینند.
این پژوهشگر مسائل بین‌الملل همچنین خاطرنشان کرد: باید در کنار روند مذاکرات صلح دولت افغانستان با طالبان به این موضوع توجه داشت که آن‌ها پیش شرط هایی در روند مذاکره را از جمله در مورد عدم مشروعیت دولت کابل و همچنین حضور خارجی‌ها در افغانستان داشته و از این رو پیش‌شرط‌هایی نیز همچنان مطرح می‌کنند. بنابراین موضوعی چون حضور امریکایی ها طالبان را وا می‌دارد تا به نوعی قدرت‌نمایی کند و حضور بیشتری در صحنه افغانستان داشته باشد و دست به حملاتی در مناطق دیگر به ویژه شمال این کشور بزنند.
وی یادآور شد: اگر از بعد دیگری نیز به شعله‌ور شدن جنگ در شمال افغانستان نگاه کنیم متوجه می‌شویم طالبان با ناامن کردن مرزهای تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان قصد دارد از طریق همسایگان شمالی افغانستان و همچنین روسیه به دولت کابل فشاور وارد کند تا شاید علاوه بر کسب امتیازات بیشتر دولت را ملزم به واگذاری مناطق و اختیارات بیشتری به این گروه کند.
انتهای پیام/