به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ طلاق در اسلام از موضوعات مهم است و تقریباً همیشه در کنار ازدواج مطرح می‌شود، از آنجا که اسلام برای استحکام نظام خانواده سفارش ها و برنامه‌های متعدد دارد، برای جلوگیری از فروپاشی آن هم توصیه های فراوانی دارد.
اسلام به طلاق به عنوان مکروه‌ترین حلال‌ها نگاه می کند و برای جدایی زوجین از یکدیگر دامنه گسترده ای را در نظر گرفته است.
طبق ماده 1133، مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد، طلاق به اراده و خواست مرد صورت می‌گیرد و زن نیز در موارد خاصی از جمله خودداری شوهر از دادن نفقه یا غیبت شوهر به مدت چهار سال و عسر و حرج زن، می‌تواند از دادگاه درخواست طلاق کند.
ماده 1133، قانون مدنی اختیارات نامحدودی برای طلاق به مرد داده بود که در سال 81 این قانون مورد اصلاح قرار گرفت و به موجب آن: «مرد می‌تواند با رعایت شرایط مقرر در قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.» تبصره این ماده برای زن نیز حق طلاق قائل شد است که بر مبنای آن «زن نیز می‌تواند با وجود شرایط مقرر در عقد از دادگاه تقاضای طلاق نماید.»
مصطفی ترک همدانی وکیل پایه یک دادگستری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوصی شرایطی که زن می تواند به دادگاه دادخواست طلاق بدهد، می گوید: زن به هیچ وجه نمی تواند طلاق بگیرد و این مرد است که هر زمانی که اراده کند می تواند زن را طلاق بدهد، اما مطابق قوانین شرایط ایجاد می شود که به آن عسر و حرج می گویند، در این شرایط زن می تواند به حاکم شرع و قاضی دادگاه که یک مرد است مراجعه و دلایل خود را برای طلاق عنوان کند، در این حالت حاکم شرع که یک مرد است می تواند طلاق زن را ازشوهر بگیرد.
وی افزود: موارد عسر و حرج نیاز به اثبات برای دادگاه دارد.
12 مورد عسر و حرج که زن می تواند به موجب آنها به ادگاه درخواست طلاق بدهد
12 شرط به عنوان شروط ضمن وجود دارد که اگر از سوی مرد انجام نشود، زن به موجب آن می تواند با مراجعه به دادگاه دادخواست طلاق بدهد، البته زن می تواند در زمان عقد شروط دیگری را به آنها اضافه کند.
در صورت خودداری شوهر از دادن نفقه به زن و انجام سایر حقوق واجب به مدت 6 ماه زن می‌تواند از دادگاه تقاضای صدور طلاق كند.
دومین شرط ذكر شده در عقدنامه كه به زن اجازه طلاق می‌دهد، بدرفتاری زوج است به حدی كه ادامه زندگی را برای زوجه غیر قابل تحمل كند.
سومین شرطی كه با وجود آن زن اختیار طلاق دارد، بیماری خطرناك غیر قابل درمان مرد است در حدی كه سلامت زن را به خطر اندازد.
دیوانه بودن مرد است در زمانی كه امكان فسخ وجود ندارد، همچنین اشتغال مرد به كاری است كه به حیثیت و آبروی زن و مصالح خانوادگی او لطمه بزند در این صورت زن می‌تواند تقاضای طلاق كند.
محكومیت شوهر به مجازات 5 سال حبس یا بیشتر یا به جزای نقدی كه بر اثر ناتوانی از پرداخت، منجر به 5 سال بازداشت شود یا به حبس و جزای نقدی كه مجموعاً منتهی به 5 سال بازداشت یا بیشتر شود و حكم مجازات در حال اجرا باشد نیز یكی دیگر از شروط ضمن عقد نكاح است كه به زن امكان مطلقه شدن را می‌دهد.
ابتلاء زوج به هر گونه اعتیاد مضری كه به تشخیص دادگاه به اساس زندگی خانوادگی خللی وارد آورد و ادامه زندگی را برای زوجه دشوار كند مانند اعتیادی كه منجر به بیكاری مرد، فروش اثاثیه منزل و وارد نمودن ضرر به سلامت جسمی و روحی زن و فرزند شود.
چنانچه زوج زندگی خانوادگی را بدون عذر موجه ترك كند یا اینكه 6 ماه متوالی بدون عذر موجه غیبت كند، زن می‌تواند با مراجعه به دادگاه و بدون حضور شوهر طلاق خود را ثبت كند.
از جمله مواردی كه دادگاه تقاضای زن را برای طلاق می‌پذیرد و در عقدنامه نیز ذكر شده، محكومیت قطعی زوج بر اثر ارتكاب به جرم و اجرای هر گونه مجازات اعم از حد و تعزیر است كه مغایر با حیثیت و شئون خانوادگی زن باشد تشخیص این امر نیز با توجه به وضع و موقیعت زن و عرف و موازین دیگر با دادگاه است.
بچه‌دار نشدن مرد پس از گذشت 5 سال از زندگی مشترك به جهت عقیم بودن یا عوارض جسمی دیگر است، همچنین چنانچه زوج مفقودالاثر شود و ظرف 6 ماه پس از مراجعه زوجه به دادگاه پیدا نشود نیز دادگاه حكم طلاق را صادر می‌كند.
آخرین شرطی كه زوج در عقدنامه آن را امضا می كند و اختیار طلاق را به همسرش می‌دهد، ازدواج مجدد مرد بدون اجازه همسر است كه در صورت وقوع این مورد، زن حق طلاق را از مرد می‌گیرد.
زن علاوه بر شرایط مندرج در قباله ازدواج می‌تواند حق سكونت كه اختیار تعیین محل سكونت را به زن واگذار می كند، حق تحصیل و حق اشتغال یا هر شرطی كه مخالف اقتضای عقد نكاح نباشد را در سند ازدواج خود با توافق شوهر درج كند.
با تحقق یكی از شرایط دوازده گانه و اثبات آن در دادگاه، زن می‌تواند با استفاده از وكالت ضمن عقد با مراجعه به دادگاه خانواده و طی تشریفات قانونی نسبت به اجرای طلاق اقدام كند.
انتهای پیام/