به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از تایم، داستان مهاجرانی که امروز می‌شنویم از سوریه آغاز و به اروپا ختم می‌شود. کشورهای حوزه بالکان از جمله مجارستان سال گذشته پس از ورود بیش از یک میلیون نفر به اتحادیه اروپا موانعی را برای ممانعت از ورود مهاجران ایجاد کردند. سران کشورهای اروپایی نیز که با این شرایط بحرانی دست و پنجه نرم می‌کردند، توافقی را با ترکیه امضا کردند که براساس آن این کشور از عزیمت پناهجویان از طریق یونان به اروپا جلوگیری می‌کند.
همچنین مهاجرت بخشی از داستان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا است. تقریباً 13 درصد ساکنان انگلیس خارج از این کشور متولد شده‌اند و نیمی از آنها در 15 سال گذشته به انگلیس وارد شده‌اند. اینها مسلمانانی نیستند که از جنگ خاورمیانه یا آفریقا شمالی به اروپا گریخته‌اند؛ بلکه بیشتر این مهاجران اهل لهستان یا کشورهای اروپا شرقی هستند که با بهره گرفتن از قوانین مهاجرت اتحادیه اروپا برای کار در اقتصادی قویتر به انگلیس آمده‌اند. اما این باور که افزایش مهاجرت باعث کاهش کیفیت سلامت، تحصیلات و دیگر خدمات می‌شود، خروج انگلیس از اتحادیه اروپا را تقویت کرد.
مقاومت در برابر ورود مهاجران فقط به اروپا محدود نیست. با اینکه ژاپن کشوری با جمعیت سالمند است و به نیروی کار نیاز دارد فقط دو درصد از نیروی کار آن را خارجی‌ها تشکیل می‌دهند. این کشور سخت‌ترین قوانین مهاجرت در جهان صتعتی را دارد. براساس آمار وزارت دادگستری ژاپن از میان 7586 نفری که در سال 2015 تقاضای پناهندگی ارائه داده بودند تنها 27 نفر پذیرفته شدند.
«دونالد ترامپ،» نامزد ریاست‌جمهوری انتخابات آمریکا در سال 2016 تبلیغات کمپین خود را بر رد یا اخراج مهاجران بنا نهاده است. وی سال گذشته در رابطه با مهاجران سوری اعلام کرد: «اگر من پیروز شوم، آنها به کشورشان برمی‌گردند.» این موضوع فقط باور ترامپ نیست بلکه در آمریکا میل به مخالفت با مهاجران بسیار عمیق است. با اینکه دولتهای اروپایی سال گذشته بیش از یک میلیون مهاجر را از سوریه، عراق و دیگر کشورها پذیرفتند؛ دولت اوباما تنها حمایت از 70 هزار نفر را قبول کرد.
و حالا مسئله «نائورو» مطرح شده است. نائورو کوچکترین جزیره جهان است که در آن ملتی ساکن است. ساکنان این جزیره در حال حاضر ایرانی‌ها، عراقی‌ها، پاکستانی‌ها، مردم سومالی و شهروندان دیگر کشورهای جهان هستند. استرالیا برای جلوگیری از ورود مهاجران از طریق دریا به این کشور، منابع مالی را در اختیار نائورو قرار می‌دهد تا این مهاجران را در آنجا اسکان دهد.
گرفتن مجوز ورود خبرنگاران به این جزیره سخت و پرهزینه است. همچنین انتشار اطلاعات تأیید نشده درباره بازداشتگاه نائورو و تأسیسات آن مجازاتی سنگین مانند حبس دارد. سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر در ماه اخیر در بیانیه‌ای مشترک گزارش دادند: « تقریباً 1200 زن، مرد و کودک که برای پناهندگی در استرالیا اقدام کرده بودند به اجبار به جزیره نائورو انتقال داده شدند و مورد سوءاستفاده و در معرض رفتار غیرانسانی قرار گرفتند. رسیدگی نکردن استرالیا به این موارد، عمداً و به منظور جلوگیری از ورود مهاجران با قایق به این کشور انجام می‌گیرد.»
حقوق مهاجران هم در قوانین ملی و هم قوانین بین‌المللی مشخص شده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد، کشورهایی مانند آمریکا، چین، ژاپن، آلمان، فرانسه و انگلیس که نیمی از اقتصاد جهان را در دست دارند تنها میزبان 2.1 میلیون پناهنده –معادل کمتر از 9 درصد مهاجران در سطح جهان- هستند. کمک به مهاجران در هر زمانی و هر جایی وظیفه اخلاقی توانمندان است.
انتهای پیام/