حسن پور افزود: این اطلاعات جدید با استخراج توالی ژنوم باستانی و ایزوتوپ نمونه های استخوان انسان از تپه عبدالحسین شهرستان دلفان اطلاعات جدیدی درباره تبار و نوع تغذیه کشاورزان اولیه زاگرس به دست آمده است.
وی گفت: در کاوشهای باستان شناسی در این تپه که توسط باستان‌شناس انگلیسی، جودیت پولار در دهه 1350 انجام شد، تعداد هفت اسکلت انسانی از دوره نوسنگی کشف شد که همگی در موزه ملی ایران نگهداری می‌شوند.
مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لرستان گفت:در مطالعات اخیر سه اسکلت نمونه‌برداری شده و به هدف استخراج دی‌ان‌ای باستانی مورد آزمایش قرار گرفتند. تاریخ‌گذاری‌های رادیوکربن که روی این اسکلت‌ها انجام شده نشان می‌دهند که آنها به تاریخی بین 8200 تا 7750 پیش از میلاد مربوط هستند.
وی گفت: یکی از آنها اسکلت زنی است که بر اساس اندازه‌گیری استخوانها، قامت وی حدود 154 تا 163 سانتیمتر تخمین زده شده است. فرسودگی مفصل در استخوان‌های کتف، زند زیرین و مچ دست، و پوسیدگی دندان‌ها به دلیل مصرف زیاد کربوهیدرات شناسایی شده است.
جسن پور افزود:نمونۀ دیگر با توجه به میزان رشد دندان و اندازۀ استخوان‌های بلند به کودکی بین 6.5 تا 8 سال تعلق دارد که دندان‌های شیری آن به شدت ساییده شده است. آزمایش ایزوتوپ استخوانها نشان داده که خوراک ساکنان تپه عبدالحسین در حدود 10 هزار سال پیش بیشتر متکی بر غلات بوده که نشانه کشت غلات و آغاز کشاورزی در این منطقه از لرستان است.
گفتنی است نتایج مطالعات بقایای انسانی تپه عبدالحسین که توسط تیمی از پژوهشگران شامل 32 متخصص ژنتیک، باستان شناس و باستان جانورشناس از کشورهای ایران، آلمان، فرانسه، انگلستان، سویس، ایرلند، سوئد انجام شده در روز پنج شنبه 24 تیرماه 1395 در ژورنال معتبر علوم (Science) منتشر شد.
انتشار این نتایج جدید بازتاب فراوانی در خبرگزاری های جهان داشت و نشان می دهد که برخلاف تصورات قبلی مبنی بر تک منشا بودن آغاز کشاورزی در هلال حاصلخیزی، این رویداد مهم تاریخ بشری در چندین نقطه و تقریبا بطور همزمان آغاز شده است.