چند ماه پیش آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد در وضع فعلی باید شاهد سیل نفت در بازار باشیم. این روند می‌تواند موجب کاهش بهای نفت به کمتر از 30 دلار شود. این در حالی بود که آژانس در گزارش ماه ژوئیه آورد:" شاهد تحول فوق‌العاده‌ای در بازار نفت بوده‌ایم. کاهش مازاد تولید نفت در سه ماه دوم سال جاری میلادی ادامه یافت و میزان ذخایر مازاد نفت تولیدشده به تعادل رسید.
در این میان کشورهای تولیدکننده غیر اوپک نیز حجم تولید خود را به 900 هزار بشکه کاهش دادند. از سوی دیگر لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران موجب افزایش تولید نفت در ماه ژوئن شد. ایران به دنبال کسب سهم خود از بازار نفت بود بنابراین تولید مازاد بر تقاضا بار دیگر افزایش یافت و اوپک با تنظیم حجم تولید خود تا حدودی میزان ذخایر مازاد نفت را به تعادل رساند و بازار را به دست گرفت.
با این حال، به سه دلیل پیروزی اوپک در بازار نفت برای این سازمان بسیار پرهزینه و زیان‌بار بوده است.
اول، اوپک بخش از تولید خود را کاهش داد تا از سیل نفت در جهان جلوگیری کند. این روند موجب افزایش بهای نفت تا مرز 50 دلار شد. با این وجود، تولیدکنندگان نفت شیل امریکا نه تنها بازار را در اختیار گرفتند بلکه از مزایای نفت 50 دلاری که اوپک باعث آن شده بود بهره بردند.
دوم، کشورهای تولیدکننده عضو اوپک با کاهش حجم تولید خود متحمل مشکلات زیادی شدند. به عنوان مثال، عربستان و کویت برای پر کردن صندوق‌های خالی خزانه خود به خصوصی‌سازی بخشی از صنعت نفت روی آوردند. از سوی دیگر، ونزوئلا که اقتصادی بر پایه تولید و فروش نفت دارد با بحران اقتصادی مواجه شده است.
سوم، در بیشتر موارد اهداف اوپک با عربستان سعودی مشترک بوده است. هرچند این امر به معنای آن نیست که تک تک اعضا نسبت به این اهداف متعهد هستند. این ناهماهنگی بر مشکلات اعضای اوپک دامن زده و تا حدودی اوپک را دررسیدن به اهدافش کُند کرده است.
سهم اوپک از بازار نفت بیش از 40 درصد است که در 20 سال گذشته ثابت مانده است. ادامه این روند می‌تواند اوپک را به‌روزهای بد اواسط دهه 1980 بازگرداند؛ زمانی که این سازمان تنهای 25 درصد از سهم بازار نفت را در اختیار داشت. در حال حاضر، سازمان 14 عضوی اوپک بیش از 70 درصد از ذخایر نفت خام جهان را در تصاحب دارند.