اَللّهُمَّ وَفِّرْ فیهِ حَظّى مِنْ بَرَکاتِهِ وَسَهِّلْ سَبیلى
خدایا سرشار کن در این ماه بهره ام را از برکات آن و هموار ساز راهم را
اِلى خَیْراتِهِ وَلا تَحْرِمْنى قَبُولَ حَسَناتِهِ یا هادِیاً اِلَى الْحَقِّ الْمُبینِ
به سوى خیرات آن و محرومم مساز از پذیرفتن حسناتش اى راهنماى بسوى حقیقت آشکار.
تفسیر آیت الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز نوزدهم رمضان:
در این روز بنده می‌خواهد که برکات ماه رمضان نصیبش شود، این آرزوی بنده در شبی درخواست می‌شود که شاید شب قدر باشد. در عبارت بعد بنده از خداوند می‌خواهد که مسیر دستیابی به خوبی ها را آسان (یعنی صاف و بدون دست انداز) قرار دهد. همچنین بنده می خواهد از حسناتی که خدا عطا کرده است، محروم نشود و اعمال خوبش مقبول گردد. در پایان هم بنده خدا را به هدایت‌کنندگی‌اش قسم می‌دهد که وی را به سوی راه مبین و آشکار هدایت کند.
انتهای پیام/