سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

همسر بوکسور مصدوم:

برخی مسئولان طوری رفتار کردند انگار گدایی کردم/حق همسرم این نبود

علی سلمانی بوکسور سابق تیم ایران در صورت تامین نشدن هزینه‌های جراحی پایش را از دست خواهد داد. همسر سلمانی می‌گوید بعضی از مسئولان با وی جوری رفتار کردند که انگار از آنها گدایی کرده است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روز گذشته اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان با رسانه ای کردن مشکل یکی از بوکسورهای تیم ملی و مدال آور رده سنی جوانان موجی از نگرانی در دل خانواده این رشته انداخت. خبر این بود که علی سلمانی قهرمان گیلانی مشت زنی آسیا که از ۱۷ خرداد به دلیل تصادف در یکی از بیمارستانهای رشت بستری است در صورت تامین نشدن هزینه های عمل جراحی پای چپ خود را از دست خواهد داد. اتفاقی تلخ که برای جلوگیری از آن می بایست هزینه عمل جراحی این بوکسور تامین می شد.
 
ام البنین پژومان همسر علی سلمانی بوکسور آسیب دیده از ناحیه پا در گفتگویی در خصوص آخرین وضعیت کمک برای انجام عمل جراحی همسرش گفت: برای تامین هزینه عمل جراحی همسرم از مسئولان زیادی کمک خواستم  اما هربار با گریه رفتم و با گریه بازگشتم. بخاطر وجهه همسرم پاسخ رفتارهای زشت خیلی از آنها را ندادم. من گدا نبودم بلکه درخواست کمک کرده بودم. این حادثه است و ممکن است برای هر کسی یش بیاید.
 
وی افزود: قرار  نیست فقط در روزهای مدال آوری قهرمانان در کنارشان عکس یادگاری انداخت. ورزشکاری که برای مملکتش می جنگد و پرچم کشورش را بالا  می برد شان و منزلتی دارد. یک جای سالم در صورت سلمانی پیدا نمی کنید. سهم همسرم از زندگی این نیست که پایش از بی پولی بخواهد قطع شود.
 
همسر بوکسور آسیب دیده در خصوص روز حادثه نیز عنوان کرد: همسر من برای تامین مخارج زندگی دست فروشی می کند. مدتها قبل خبرنگاری حتی گزارشی از همسرم منتشر کرد اما هیچ اتفاقی برای علی نیفتاد و مجبور شد به همان کارش ادامه دهد. در روز حادثه سلمانی در راه بازگشت به خانه با یک ماشین تصادف کرد و آن ماشین که مقصر بود نیز از صحنه متواری شد. حالا ما ماندیم و این پا که اگر عمل نشود ناچاریم آن را قطع کنیم.
 
وی در پاسخ به این سوال که آیا همسرتان بیمه نیست؟ گفت: کجا کار می کرد که بیمه باشد؟ خیلی برای پیدا کردن کار تلاش کرد اما هیچ کس کمکش نکرد. برای آتش نشانی که تست می داد با وجود اینکه ۱۲۰ کیلو بود در حد افراد ۶۰ کیلوگرم دویده بود تا قبولش کنند اما بدشانسی آورد و او را نپذیرفتند. تمام مسئولان در حقش بدی کردند. چه برای ورزشش و چه در مسائل دیگر. حالا هم هیچ چیز نمی خواهم جز اینکه کمک کنند همسرم دوباره پایش را بدست بیاورد.
 
منبع: مهر
 
انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.