-مسافری که تصمیم دارد ده روز یا بیشتر در مکانی بماند.
-مسافری که تصمیم ندارد هشت فرسخ برود ؛ البته چنانچه چهار فرسخ می رود و چهار فرسخ بر می گردد در حکم هشت فرسخ خواهد بود.
-سفر معصیت.
-مسافری که سی روز مردد است و نمی داند تا کی می خواهد در مکانی بماند ؛ این شخص تا سی روز نماز های خود را دو رکعتی می خواند و روزه هم نمی گیرد اما از روز سی و یکم به بعد ، هم نماز های خود را کامل می خواند و هم وزه می گیرد.
-مسافری که بعد ظهر از وطن حرکت کند که روزه آن روزش صحیح است ولی روزهای بعد بستگی دارد که تصمیم ماندن ده روز را در یک مکان دارد یا نه.
-کسی که نذر کند در سفر روزه مستحبی بگیرد ؛ این شخص موظف است به نذر خود عمل نموده و روزه مستحبی را در سفر بجا آورد . البته نذر مزبور مختص است به روزه مستحبی و شامل روزه واجب نمی گردد.
-مسافری که تصمیم گرفته ده روز در مکانی بماند ولی پس از خواندن یک نماز چهار رکعتی از تصمیم خود منصرف شود . شخص مذکور تا وقتی در آن مکان هست باید نماز های را کامل و روزه ها را بگیرد.
-کثیر السفر.
منبع: حوزه
انتهای پیام/