مهدی امامی روان شناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره ی تبعیض قائل شدن بین فرزندان اظهار داشت: به طبع جنسیت و سن فرزند، رابطه مستقیم با نیازها و خواسته های او دارد ،مسلمأ نوع تربیت فرزند پسر با دختر به دلیل تفاوت های ساختارهای این دو جنس کاملا متفاوت است. اما این تفاوت ها به این معنی نیست که والدین یکی از آنها را بیش از دیگری مورد توجه و حمایت قرار دهد.
وی در ادامه گفت: گاهی برخی خانواده ها به دلایل مختلف، خواسته یا ناخواسته بین میزان علاقه به فرزندان خود تفاوت می گذارند و یکی از فرزندان به اصطلاح نورچشمی پدر و مادر می شود،اما این رفتار در طولانی مدت بر فرزند دیگر تاثیر منفی گذاشته و او را منزوی و آسیب پذیر خواهد کرد.
امامی با اشاره به اینکه هر سنی نیازها و مقتضیات خاص خود را دارد، افزود: اگر ما برای پسر نوجوان خود، هزینه صرف می کنیم و خواسته هایش را برآورده می کنیم باید به دختر خردسالمان نیز توجه کرده و نیازهای او را نیز تامین کنیم و صرفأ به این دلیل که فرزند دیگر ما دختر است یا سن کمتری دارد او را نادیده بگیریم.
این کارشناس با بیان اینکه تبعیض قائل شدن بین فرزندان باعث می شود حس حسادت در آنها برانگیخته شود، گفت: در همین راستا فرزندی که احساس می کند در حق او اجحاف شده ، احساساتش را سرکوب شده می بیند و چه بسا نسبت به خواهر یا برادر خود کینه توزی کند.
امامی مطرح کرد: اگر یکی از فرزندان شما ویژگی مثبتی دارد می توانید آن را واضح و شفاف بیان کنید تا فرزند دیگر نیز به انجام آن کار تشویق شود.
وی در خصوص تبعات تبعیض بین فرزندان گفت: رفتارهای پرخاشگرانه ، آزار خواهر یا برادر به صورت پنهانی و ناسازگاری از نتایج منفی تفاوت میان فرزندان است.
امامی در پایان تأکید کرد: بهتر است والدین احساسات خود را در ابراز علاقه به فرزندان کنترل کنند و سعی کنند حتی اگر یکی از فرزندان را بیش از دیگری دوست دارند، آن را به شکل افراطی در رفتار خود نشان ندهند، زیرا در غیر اینصورت ممکن است سلامت روحی فرزند دیگر به خطر افتاده و تبعات ناخوشایندی در پی داشته باشد.
انتهای پیام/