به گزارش
گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بهتر است بدانید بازی های رایانه ای و الکترونیکی دشمنان درجه یک سلولهای مغزی افرادند که به مرور زمان می توانند منجر به از بین رفتن این سلولها شوند!
وقتی کودکی به دنیا می‌آید، در دوران کودکی خود از دو مرحله‌ی من فاعلی و من مفعولی عبور میکند کودک در سه سال اول در مرحله من فاعلی قرار دارد، در این دوران خود را می‌شناسد، نام خود را می‌داند و حرکت با دست و پای خود را می‌آموزد.
مرحله دوم از سه سالگی به بعد شروع می‌شود، در این مرحله، وی با ابزار بازی، جهان اطراف خود را می‌شناسد، و همیشه یک شخص یا شی دیگر وجود دارد، پس رابطه‌ی او با دیگری، در قالب بازی و شکل می‌گیرد و نتیجه‌ی آن را خود مفعولی یا تصمیم یافته می‌گویند.
فردی که منفعل بازی میکند تا انتهای عمر منفعل می‌شود
در بازی‌های رایانهای کودک به تنهایی بازی میکند و گاه بدون برنامه‌ریزی ساعت‌ها مشغول بازی می‌شود، کودکی که به تنهایی بازی کند تا انتهای عمرش منفعل می‌ماند برخی از خانواده‌ها مانع انجام بازی‌های الکترونیکی از سوی فرزندان خود می‌شوند و در واقع با مخالفت کردن، فرزندان را نسبت به این بازی‌ها حریص‌تر می‌کنند و از طرفی کودکان از هر فرصتی، حتی پنهانی، سعی در استفاده از این بازی‌ها دارند.
این بازی ها تاثیر منفی خود را بر بدن کودکان می گذارند, درست در سنین پایین که بسیاری از ویتامین های لازم برای رشد و استحکام استخوان ها باید دریافت شوند یا بی اشتهایی و درگیری زیادی بازی های اینترنتی آن ها را از غذا خوردن باز می دارد یا موجب افزایش خوراک می شود که به دلیل عدم تحرک و وابستگی یه فضای وب چاقی و افزایش وزن را به همراه دارد که هرکدام اختلالات جبران ناپذیری دارد و بیماری هایی سخت را به همراه دارند.
کاهش وزن و عدم اشتها به خورد و خوراک که معلول غرق شدن در بازی هاست بیماری هایی چون آنمی و راشیتیسم را به دنبال دارد از آن طرف افزایش وزن و پرخوری که باتوجه به وابستگی به بازی های فاقد تحرک فیزیکی باعث بالا رفت چرب و قند خون می شود و گاهی این اضافه وزن تا مدت ها حتی تا بزرگسالی بر روی فرد می ماند.
مرضیه مخبر دزفولی "دانشجوی دکترا تخصصی علوم تغذیه" در این رابطه می گوید : « یک مطالعه در آلمان بر روی 2546 کودک سنین دبستان نشان داد که یک سوم آنان، حداقل یک وعده اصلی را در هفته برای بازی با رایانه از برنامه غذایی خود حذف می کنند. چنین افرادی برای تماشای تلویزیون هم یک یا چند وعده را در هفته حذف می کنند که به آن در اصطلاح Media Meal Skipping یا کنار گذاشتن وعده غذایی به خاطر استفاده از رسانه ديجيتال می گویند.
یکی از مهمترین نکاتی که در این زمینه وجود دارد، این است که افراد حین انجام بازی های رایانه ای و یا حتی تماشای تلویزیون، به خوردن خوراکی های پرکالری و ناسالم تغذیه ای می پردازند و این امر باعث ایجاد سیری کاذب می شود. همین نکته، یکی از علل مهم حذف وعده غذایی می شود.مطالعات نشان داده اند که تکرار صرف وعده ها و میان وعده های غذایی به صورت دسته جمعی و با حضور حداقل 2 نفر از اعضای خانواده باعث می شود میزان دریافت مواد غذایی سالم و مغذی توسط کودک و نوجوان افزایش یابد که از جمله آنها می توان به افزایش دریافت میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و غذاهای غنی از کلسیم به خصوص ماست و شیر اشاره نمود. مصرف چنین مواد غذایی سبب بهبود وضعیت تغذیه ای کودک می شود و عادات و رفتارهای تغذیه ای مناسب و درست را در آنها نهادینه می نماید.در ايران، نتايج بررسي ها نشان مي دهد به طور متوسط 20 % از دانش آموزان، داراي اضافه وزن هستند و حدود 5% نيز به چاقي مبتلایند. نكته اي که در كشورمان نگران كننده مي نمايد، ابتلا به لاغري در همين گروه سني است كه نزديك به 15% دانش آموزان را در اين گروه سني نشان مي دهد. لازم به ذكر است كه افزايش درصد دانش آموزان مبتلا به چاقي و نيز دانش آموزان مبتلا به لاغري نسبت به سال هاي گذشته در حال افزايش است و روند روبه رشدي را نشان مي دهد. كنار هم گذاشتن اين دو آمار درباره وضعيت تغذيه كودكان، نگراني ها را در خصوص ناسالم بودن و ناكافي بودن دريافت هاي غذايي كودكان بيشتر مي كند و نمايانگر افزايش شيوع عادات غذايي نادرست و شيوه زندگي نامتعادل در كودكان و نوجوانان ايراني است.
نكته جالب توجه در رابطه با كودكان و استفاده از وسايل الكترونيك، رايانه و تلويزيون اين است كه در ايران هم مانند ساير كشورها، بيشترين سن افرادي كه زمان زيادي (بيش از دو ساعت) را صرف کار با این وسایل مي كنند، نوجوانان سنين دبيرستان هستند. حال، اگر كودكاني كه از بازي هاي رايانه اي و وسايل الكترونيك استفاده مي كنند، با عادات و رفتارهاي تغذيه اي و سلامتي نادرست خود به سنين دبيرستاني برسند و به همان ترتيب ادامه دهند، افرادي خواهند شد كه در بزرگسالي، انواعي از بيماري هاي مزمن را همزمان با هم خواهند داشت.این مساله، نه تنها در کودکان و نوجوانان مساله ساز است بلکه در بزرگسالان نیز مشکل ساز خواهد بود.
با توجه به انجام کارهای اداری و سازمانی به شکل اتوماسیون و کم شدن تحرک و نشستن پشت میز رایانه برای استفاده از نرم افزارها، برنامههای رایانهای و جستجو در اینترنت و استفاده از ایمیل، خطر چاقی و بد خوردن و حذف وعده های غذایی کاربران را تهدید میکند.
برای ایجاد رفتارهای صحیح تغذیهای و پيشگيري از ابتلا به اضافه وزن و چاقي در دوره كودكي و به خصوص همزمان با افزايش استفاده از رسانه های دیجیتال مانند رايانه و بازي هاي دیجیتال، آگاه كردن كودكان و دانش آموزان و حتی بزرگسالان است. وقتي كودكي بداند كه استفاده بيش از نيم ساعت از رايانه و يا بازي مداوم با آن، چگونه مي تواند سلامت او را براي تمام عمر به خطر بيندازد، می تواند نسبت این مساله آگاه و حساس شود. این آگاه سازی میتواند با شیوههای مختلف انجام شود. در مدرسه و خانواده، این مساله باید برای کودکان و نوجوانان شرح داده و خطرات احتمالی ناشی از اختلالات تغذیه ای به او آموزش داده شود.
علاوه بر مساله آگاه سازی میتوان از مداخلات رفتاری نیز در سیستم های رایانه ای برای کودکان استفاده کرد. به این ترتیب که پس از اتمام یک مرحله از بازی در بازی های رایانه ای، سیستم به شکل خودکار پیامی را به کاربر می دهد که باید استراحت نماید.
به این ترتیب، تدابیر مختلف میتواند در تنظیم رفتار تغذیه ای موثر باشد.به نظر مي رسد تنها راه براي كاهش اثر سوء استفاده روزافزون از رايانه و وسايل دیجیتال، توانمندسازي و آموزش كودكان و والدين آنهاست، به نحوي كه اين آموزش باعث تغيير رفتار آنها شود و آنها بتوانند بين عادات و رفتارهاي تغذيه اي خود و استفاده از تكنولوژي، ارتباط منطقي و معقولي برقرار نموده و آن را مديريت نمايند. آنچه در حال حاضر اتفاق مي افتد، شروع يك چرخه معيوب در عادات و رفتارهاي تغذيه اي و شيوه زندگي است كه استفاده از وسايل سرگرم كننده دیجیتال در آن نقش بسزايي دارند. »
گزارش از فائزه عسگری
انتهای پیام/