به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان عبدالصمد خرمشاهی وکیل پایه یک دادگستری در این باره نوشت: کار به آنجا رسیده است که حتی صدای نماینده مردم هرات در پارلمان افغانستان بلند شده که چرا خبر حادثه - چنانچه باید و شاید - در رسانه‌های ایرانی بازتاب پیدا نکرده است.
در اینکه جنایت یادشده بسیار دلخراش و غم‌انگیز است، شکی نیست و طبعاً دل هر انسان پاک‌طینتی با شنیدن این خبر به درد خواهد آمد؛ اما در همین راستا لازم است به چند نکته اشاره کنم:
اولاً: هنوز جزئیات جنایت ارتکابی به صورت کمی و کیفی شفاف و روشن نیست. اندکی بردباری لازم است تا کُنه ماجرا به‌طور کامل مشخص شود.
ثانیاً: به خاطر داشته باشیم متهم حادثه وصف‌شده، خود به‌نوعی کودک محسوب می‌شود و صرف‌نظر از اینکه فعلاً از او به‌عنوان متهم می‌توانیم نام ببریم، نه مجرم یا جانی، چه‌بسا وی هنگام ارتکاب جنایت دچار جنون بوده یا چه‌بسا در فرض اثبات اتهام، واقعاً ماهیت جرم انجام‌شده یا حرمت آن را درک نکرده یا در رشد و کمال عقل وی شبهه وجود داشته؛ چراکه هنوز وی به پزشکی قانونی معرفی نشده و به صورت نفیی یا اثباتی چیزی در‌این‌باره مشخص نیست.
ثالثاً: به نظر می‌رسد بزرگ‌نمایی این جنایت به نحوی که مشاهده می‌کنیم، حاصلی جز ایجاد کینه و تفرقه میان اتباع مهاجران افغانستانی و شهروندان ایرانی به‌دنبال نداشته باشد؛ کما‌اینکه نگارنده این سطور در سال‌های گذشته که جرائم زیادی از سوی بعضی از مهاجران افغانستانی علیه تمامیت جسمانی هموطنان ما صورت گرفته بود، عیناً همین توصیه را به آنان کرده بود.
با ایجاد جو و تنش پیرامون حادثه هیچ مشکلی حل نخواهد شد و چه‌بسا تبعات منفی نیز به دنبال خواهد داشت. آنچه مسلم است، درباره این جنایت، صرفاً دادگاه صالحه قضائی است که می‌تواند نظر داده و فارغ از حواشی و جنجال‌های ایجاد‌شده حکم عادله را صادر کند.
رابعاً: جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد، آن‌هم کودک، جرم و گناهی است بسیار بزرگ و مذموم که فرقی نمی‌کند مرتکب جرم هموطن باشد یا بیگانه. قطعاً نزد دادگاه نوع جنسیت و تابعیت متهم ملاک نیست و موجب تبعیض نخواهد بود.
ماحصل کلام: به نظر می‌رسد بزرگ‌نمایی بیش‌از‌حد این حادثه یا دامن‌زدن به حواشی آن، نه‌تنها نفعی به‌دنبال نخواهد داشت و مشکلی را حل نخواهد کرد، بلکه هرچه‌بیشتر مایه ایجاد تنش و اختلاف میان اتباع دو کشور خواهد شد.
اضافه کنم حادثه‌ای که اتفاق افتاده، آخرین حادثه از این نوع یا انواع مشابه آن نخواهد بود و تا زمانی که زمینه‌های ارتکاب جرم و علل و عواملی که باعث این‌گونه جنایت‌ها می‌شود، در جامعه از بین نرود، باز باید منتظر وقوع جنایت‌هایی از این دست باشیم. حال چه فرقی می‌کند قربانی حادثه ایرانی باشد یا افغانستانی یا تبعه کشوری دیگر. انسان، انسان است و جنایت هم جنایت.
منبع:روزنامه شرق
انتهای پیام/