به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازساری، مارمه از دو کلمه مار به معنی مادر و مه مخفف کلمه ماه گرفته شده و نخستین روز هر ماه در تقویم طبری است.
براساس این سنت قدیمی مارمه به کودک و نوجوان نابالغی گفته می شود که قبل از سال تحویل، بیرون از منزل، با سینی که در داخل آن یک جلد کلام الله مجید، آب و سبزه است به انتظار تحویل سال منتظر می ایستد و نخستین فردی است که وارد خانه می شود.
مارمه یا شگون سال جدید بر درگاه منزل و یا کنج خانه، آب می ریزد و سایر اعضای خانه به رسم مژدگانی، عیدی در سینی قرار می دهند تا سال خوبی را برای ساکنان منزل رقم بزند.
نحوه انتخاب مارمه معمولا بر اساس استخاره است و یکی از فرزندان آن خانه یا همسایه به عنوان شگون انتخاب می شود.
مارمه یکی از زیباترین رسم های بجا مانده از دوران باستان است که در بسیاری از اقوام ایرانی منسوخ شده است ولی در بین مردم مازندران و استان های گیلان، گلستان و سمنان این رسم هنوز پابرجاست.
انتهای پیام/