تا چه حد این پیغام‌ها صحیح هستند. کلمه «گزاردن» به معنای «ادا کردن» و «به جا آوردن» استفاده می‌شود. اما کلمه «پیغام گزاردن» یا «پیام گزاردن» معنای «پیغام را ادا کردن» و «پیغام را رساندن» می‌دهد.
به عنوان مثال «فردوسی» می‌گوید:
خردمند رویین پس آن نامه پیش
بیاورد و بگزارد پیغام خویش
در اینجا «پیغام‌گزار» به معنای «رساننده پیغام» است.
همین کلمه را «نظامی» در کتاب «لیلی و مجنون» خود بدین‌گونه می‌آورد:
پیغام گزار داد پیغام
کای طالع توسنت شده رام
در مواردی نیز کلمه «پیغام‌گزار» با حرف «ذ» و به صورت «پیغام‌گذار» نوشته می‌شود. این نوع املا غلط است.
منبع:
ابوالحسن نجفی؛ غلط ننویسیم، چاپ یازدهم، 1382
انتهای پیام/