محمد بقایی ماکان، پژوهشگر ادبی در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به این که مثبت بودن شعر حافظ دلیل فهمیدن شعر وی توسط همه افراد است، اظهار داشت: مثبت بودن شعر حافظ و اثبات موجود در شعر وی سبب شده است که آحاد جامعه به آن تفال بزنند و هرکس متناسب با حال خود از شعر وی برداشتی داشته باشد. پاسخ منفی نگرفتن از شعر حافظ نیز دلیل دیگری برای این امر بود.
وی افزود: شاعران هم عصر حافظ، افرادی غنی بودند که از جمله آن‌ها، می‌توان به "خواجوی کرمانی" و "کمال خجنه" اشاره کرد، اما رندی موجود در شعر "حافظ" سبب لطافت عرفانی شعر وی شد. شاعران هم عصر حافظ کمتر به دنبال تجمل‌گرایی در شعر بودند حافظ به آرایش و مشاطه‌گری شعر خود پرداخت.
این پژوهشگر ادبی با اشاره به سابقه 60 ساله "حافظ" در سرودن شعر و در اختیار داشتن کلمات تصریح کرد: حافظ نزدیک به 500 غزل خود را در اختیار عموم مردم قرار داد. شعرهای وی بیش از این تعداد بود، احتمالاً حافظ به ویرایش شعر خود پرداخته است. کمتر شاعری به چنین کاری اقدام می‌کند. خمیر مایه عرفانی – اسلامی در شعر حافظ وجود دارد. این مسئله نیز می‌تواند سبب شناخته شدن "حافظ" بیش از هم عصران خود باشد.
بقایی ماکان ادامه داد: معنویت‌گرایی شعر "حافظ" تعلق خاطری را در مردم نسبت به توجه به شعر این شاعر ایجاد می‌کند. علاوه بر جنبه عرفانی جنبه مذهبی شعر حافظ بالطبع رغبت و اعتماد به نفس بیشتری را برای خواننده شعرهای وی ایجاد می‌کند.
انتهای پیام/