به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کتاب «نامیرا» اثر «صادق کرمیار» توسط انتشارات «نیستان» با 3000 تیراژ و در 336 صفحه به بازار کتاب عرضه شد. فکر می‌کنید ویژگی اصلی این کتاب چیست که جشنواره کتاب «روشنا» آن را به عنوان گزینه‌ای برای مطالعه در دوره بعدی این جشنواره مطرح می‌کند؟
کتاب «نامیرا» روایتگر «واقعه عاشورا» ست. نام کتاب جاودانگی این واقعه را به مخاطب القا می‌کند و از طرفی بیانگر آرزویی است که نویسنده برای کتاب خود دارد. آرزوی جاودانگی از عمق وجود «کرمیار» سرچشمه می‌گیرد و خود را در قالب نام کتاب نشان می‌دهد، اما از نام کتاب و موضوع آن که بگذریم، ویژگی‌های دیگری در کتاب «نامیرا» وجود دارد که آن را از کتاب‌های دیگر عرصه ادبیات آئینی متمایز می‌کند.
اولین مسئله‌ای که در این کتاب نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند، بیان نویسنده است. بیان روان و زبان امروزی نویسنده، سبب می‌شود صمیمیت در کل اثر به وجود بیاید.
نتیجه این صمیمیت، ارتباط راحت‌تر مخاطب با اثر خواهد بود. در جای جای کتاب کلماتی دور از ذهن را مشاهده نمی‌کنیم. این مسئله نیز دلیل مضاعفی می‌شود برای آن که مخاطب ارتباطی بهتر و موثرتر با کتاب «نامیرا» برقرار کند.
در صفحه اول این کتاب در تصویرگری، نویسنده خودنمایی می‌کند. این تصویرگری، طرح بهتر موضوع کتاب را به همراه دارد. از طرف دیگر صادق کرمیار از همان ابتدا بیان «واقعه عاشورا» را در کتاب خود فریاد نمی‌کند، بلکه تصویرگری‌ها و جریان داستان، بیانگر موضوع کتاب «نامیرا» می‌شود.
فکر می‌کنید راوی داستان کتاب «نامیرا» کیست؟ کرمیار خود روایتگر کتاب «نامیرا» نمی‌شود، بلکه این کار را بر عهده «سوم شخص» یا «دانای کل» کتاب می‌گذارد. این شیوه را می‌توان در کتاب «جزیره سرگردانی» اثر سیمین دانشور مشاهده کرد.
شیوه «سوم شخص» یا «دانای کل»، شیوه‌ای رایج در رمان محسوب می‌شود، البته دانای کل در تمام داستان یک نفر است و واقعه عاشورا از زبان یک نفر بیان می‌شود.
در جایی که کرمیار گفتگوهای میان شخصیت‌های داستانش را بیان می‌کند، از زبان گفتاری بهره می‌برد. همین مسئله صمیمیتی میان نویسنده و مخاطب به وجود می‌آورد. زبان نویسنده در تصویرآفرینی‌های کتاب «نامیرا» نیز به دور از هرگونه صعوبت و تکلف است. این دوری، صحنه‌های رمان را برای مخاطب به صورتی واقعی‌تر نشان می‌دهد. کتاب «نامیرا» از رمان‌های موفق در عرصه ادبیات آیینی است.
انتهای پیام/