وی در این کتاب، با بیان تفاوت این دو ورزش از یکدیگر خاطر نشان کرده است: ورزش براي پرورش جسم و تقويت بدن و قوت مقاومت اعضاء و استقامت و حفظ تناسب اندام، و خلاصه، فوائد و منافع جسمي، بلکه روحي آن، مطلوب و مستحب و در بعضي موارد واجب است.
این مرجع تقلید در ادامه یادآور شده است: امّا تصويري که امروزه از ورزش در اذهان منعکس است، غير از اين تصوير اسلامي است؛ تصويري که ورزش در اذهان بسياري دارد و در نام تربيت بدني و ورزش آن را تبليغ و ترويج مي‌نمايند، اين است که گروه‌ها و افرادي براي يک مسابقات تماشايي تربيت شوند و فراتر از آنچه بدن نياز دارد، به تمرينات و عملياتي به اصطلاح ورزشي سرگرم باشند تا در مسابقات مختلف، مثلاً رسيدن به قلّه کوه يا دويدن و رسيدن به نقطه معلوم از ديگران- اگر چه با يک ثانيه باشند- زودتر مسابقه را ببرند يا طرف را به زمين بکوبند و غیره.
آیت الله صافی در ارزیابی خود از این دو نگاه به ورزش افزوده است: ورزش با نگاه اولی همه‌اش فائده است و در تعریف و برداشت دوم، برخی از اقسام و انواعش مضر و غيرمشروع و حداقل بطور مطلق، عقلانيت آن زير سؤال است.
منبع: خبرگزاری حوزه
انتهای پیام/