به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم؛ این بار به سراغ بانوی ورزشکار موفق و پر استعداد رفتیم و گفت گوی جالبی با هم داشتیم، این بانوی ورزشکار چند روزی میشه که از رقابت های جهانی مسابقات پیوند اعضا آرژانتین برگشته و موفق به کسب دومدال طلای این مسابقات شده است.دیگر موفقیت های این بانوی ورزشکار کسب 4 مدال جهانی در سال 2011 در رشته پرتاب وزنه و پرتاب توپ( دو نقره و دو برنز) ، درسال 2011 در رشته بدمینتون انفرادی و بدمینتون دوبل موفق به کسب دو مدال برنز جهانی و در سال 2013 نیز در پرتاب دیسک مدال نقره و در بدمینتون انفرادی مقام سوم جهانی را کسب کرده است و در سال 2014 در رشته بولینگ اول کشوری و همچنین موفق به کسب مقام اول بین المللی بولینگ شده است.
سین: خودتونو برای معرفی کنید؟
جیم: ثریا پارس لاری هستم متولد 1356 از قم
سین: میزان تحصیلاتتون چیه؟
جیم: دیپلم دارم
سین: آشپزی تون چطوره؟
جیم: بد نیست
سین : اصلا وقت می کنی که آَشپزی کنی؟
جیم: خیلی کم، مادر همیشه زحمت منو می کشه.
سین : نظرتون درباره ورزش بانوان چیه؟
جیم: به قول حضرت امام (ره) در سطح بین المللی و جهانی بانوان مبلغ دین هستند و بنظر منم همینطوره و ورزش برای بانوان خیلی مفیده.
سین: موقعیت ورزش بانوان ایران در سطح ملی و جهانی چطور ارزیابی می کنی؟
جیم : خوب نیست
سین: شما از چه سالی وارد ورزش شدید؟
جیم: از سال 1376 وارد ورزش شدم
سین: در چه زمینه هایی فعالیت داشتید؟
جیم: سال 76 بسکتبالیست بودم بعد هم مربی و هم داور شدم و بهترین مقامی هم که کسب کردیم در سطح کشوری مقام چهارمی بود و بعد دچار مشکل کلیه شدم و سه سال از میادین دور بودم.
سین: چی باعث شد تا احتیاج به پیوند کلیه داشته باشید؟
جیم: به دلیل دیر متوجه شدن کلیه ام از کار افتاده بود و نیاز به پیوند پیدا کردم.
سین: نظرت درباره کارت اهدای عضو چیه؟
جیم: خیلی خوبه و خودمم قصد دارم تهیه کنم .
سین: بعد از پیوند کلیه بازهم سراغ ورزش اومدین؟
جیم: بله این بار با رشته بدمینتون
سین: چرا بدمینتون؟
جیم: خودم خیلی علاقه مند به تیراندازی بودم چون ورزشی بود که برای شرایط جسمی من مناسب بود و اینکه فشار به کلیه ام نداشت( خیلی میترسیدم چون تازه پیوند زده بودم) ولی مسئولین گفتن که در رشته بدمینتون فعالیت کنم.
سین: در رشته بدمینتون هم تونستی موفقیتی رو کسب کنی؟
جیم: یکسال تمرین کردم و مربی ها باور نمیکردن که موفق باشم در این رشته و سه ماه طول کشید تا خوب یاد گرفتم و بعد از یک سال در لیگ کشوری شرکت کردم در پیوند اعضا و در انتخابی 2009 استرالیا مقام دوم رو کسب کردم و بعد از آن برای تیم ملی انتخاب شدم و برای مسابقات جهانی 2009 استرالیا شرکت کردم و بعد از مراحل اماده سازی اردو ها تا سه روز به اعزام متاسفانه تیم ملی اعزام نشد و درسال 2011 در رشته بدمینتون انفرادی و بدمینتون دوبل موفق به کسب 2 مدال برنز جهانی شدم و و در سال 2013 نیز در بدمینتون انفرادی مقام سوم جهانی را کسب کردم.
سین: چطور سر از رشته دو و میدانی در آوردین؟
جیم: در اردوی یکی مونده به آخر بدمینتون که در ورزشگاه آزادی بود، رئیس فدراسیون منو دید و گفت که باید به رشته دو میدانی بروم و در رشته پرتاب ها شرکت کنم.
سین: چجوری این پیشنهاد های متفاوت رو قبول می کردین؟
جیم:( با خنده ) من اصلا بدمینتون رو هم نمی خواستم برم ولی رشته پرتاب رو که اصلا فکرشو هم نمیکردم ، به هرحال مجبوری قبول می کردم.
سین: از رشته دو ومیدانی بگید که چطور بود ؟
جیم: به من گفتن که برای 2011 باید در این رشته شرکت کنم در رشته پرتاب و شهر قم اصلا بازیکن پرتابی نداشت و من اصلا جای تمرین هم نداشتم ولی خب یک جلسه با رئیس هیئت دو میدانی برای من برگزار کردن تا در مورد این رشته توضیح بدهند و خطاها رو گفتن و نحوه پرتاب هار و همون بود آموزش من.
سین : چند ساله که در این رشته هستی؟
جیم: از سال 89 با توفیق اجباری در این رشته شرکت کردم و اصلا هم فکر نمی کردم بتونم در یک جلسه این ورزشو یاد بگیرم و در رشته دو و میدانی، پرتاب دیسک رشته اول من بود و برای سوئد که اعزام شدیم من چهارم شدم.
سین: بجز ورزش ، حرفه ای دیگه ای هم داری؟
جیم :نه فعلا، وقت و زندگیمو برای ورزش گذاشته ام که بتونم خیلی خوب در سطح جهانی ظاهر بشم.
سین : خانواده تون چقدر در موفقیت هایتون موثر بودن؟
جیم: خیلی زیاد بخصوص مادرم. امکانت خیلی کم بود و مسیر منزل تا مکان تمرینم خیلی دور بود و من واقعا خسته می شدم ولی این مادرم بود که منو تشویق می کرد و میاورد سر تمرین و همیشه با من بود.
سین: اولین مربی هاتون در این رشته های ورزشی چه کسانی بودند؟
جیم: رشته بدمینتون من با خانم پیر مرادی شروع کردم و در رشته بسکتبال خانم دینی و در رشته پرتاب ها مربی خاصی نداشتم ولی امسال با خانم آنا ربانی که مربی بلاروسی هستن کار کردم و سرمربی تیم ما خانم حامد هاشمی بودن و واقعا زحمت کشیدن.
سین: الان به رشته ات علاقه داری با اینکه توفیق اجباری بوده؟
جیم : الان علاقه دارم ولی خب رشته پرتاب یه رشته خیلی سنگینی هست، یه وقتایی که خیلی فشار میاره به من که از دیدن گوی پرتاب ، حالم بد میشه.
سین: از مسابقات جهانی آرژانتین بگید؟
جیم: خیلی خوب بود، درمسیر رفتن مشکلی پیش نیومد ولی متاسفانه در زمان برگشت خیلی حالم بد شد بدلیل مسافت زیاد و هنوزم بدنم خسته اس.
سین: از مدال هایی که در این مسابقات گرفتین بگین که چطور 2 مدال طلا رو کسب کردین؟
جیم: من این 2 مدال را در یک روز کسب کردم. صبح مسابقه پرتاب دیسک رو اجرا کردم و بعدا از ظهر هم مسابقه پرتاب وزنه و جالبه بدونین در رشته دو و میدانی می توانید در 2 رشته شرکت کنید و جالبتر اینکه در پیوند اعضا اجازه دارین که بجز رشته خودتون در یک رشته مجزا هم شرکت کنید.
سین: شما که رشته های دیگه رو تجربه کردین و موفق هم بودین آیا از این فرصت استفاده کردین تا شرکت کنید؟
جیم: نه شرکت نکردم، بدمینتونو علاقه داشتم که شرکت کنم و مطمئن بودم که مدال هم میآوردم ولی زمان بازی و مسابقه بدمینتون با رشته من همزمان بود و نشد و منم بیشتر وقت و تمرکزمو رو برای پرتاب ها گذاشته بودم.
سین : از کشور ما چند نفر به مسابقات جهانی آرژانتین اعزام شدند؟
جیم: 15 نفر از بانوان و 25 نفر از آقایون. کلا هفت نفر ورزشکار دو ومیدانی کار بودیم، 3 تا شیرازی و 1 نفر کرمانشاهی و 1 نفر اصفهانی و یک نفر از مشهد و من.
سین: اولین روزی که رفتی آرژانتین چطور بود؟
جیم: روز اولی که رفتیم با زمین و محیطی که قراره مسابقه بدیم آشنا بشیم دیدم با دیدن تعداد زیادی از ورزشکارای امریکایی متحیر شدم که همه پرتاب دیسک بودن و چون امریکا به آرژانتین نزدیک هست خیلی ورزشکار اعزام کرده بود و مربی نیز به من می گفت فقط طلا باید کسب کنم.
سین: از شرایط و مشکلاتت بگو؟
جیم: خب شرایط ما با افراد سالم متفاوت تره چون آزمایشات خیلی زیادی از ما میگیرن تا از سلامتی کامل ما اطمینان پیدا کنند و اینکه من تمریناتم خیلی فشرده بود و برای مسابقات ارژانتین خسته بودم ولی خستگیمو به بیرون انتقال نمی دادم .
سین : در این مسابقات از عملکرد خودت راضی بودی؟
جیم: من قبل از مسابقات کسالت داشتم و با خودم کلنجار میرفتم که برم مسابقات را یا نه و فکر نمی کردم که مدال بیارم و رکوردم در ایران 17 متر بود که اونجا تونستم 20 متر رو بزنم و خداروشکر.
سین: سطح مسابقات آرژانتین چطور بود؟
جیم: بالا بود، هر سال سطح مسابقات نسبت به سال های گذشته بهتر و با کیفیت تر میشه.
سین: حریف های اصلیت کدوم کشورها بودند؟ در ایران رقیبت کیه؟
جیم: حریف اصلیم از کشورهای آمریکا، انگلستان و فلاند و از سال 2009 تا 2014 توی ایران رقیب نداشتم ولی امسال خانم شریفی از اصفهان هست.
سین : فرق مدال طلا با بقیه مدال ها چیه؟
جیم: برای من هیچ فرقی نمی کنه چون واقعا برای گرفتن مدال مبارزه می کنم و از جون مایه می ذارم برای بهترین، اگر هم مدال طلا نشد باید بتونی برای نقره و برنز بجنگی.
سین :الگویت توی پرتاب دیسک و وزنه کیه؟
جیم: در رشته پرتاب ها توی دیسک احسان حدادی و توی پرتاب وزنه لیلا رجبی.
سین: از خاطرات تلخ و شیرین مسابقات بگو؟
جیم: وقتی مدال طلا رو کسب کردم پرچم کشورم که اسم خدا روی اون حک شده و خون چندین هزار شهید پای اون ریخته شده بروی دستم بالاتر از پرچم کشور های دیگه بود و این شیرین ترین خاطره است و خدارو شکر میکنم – تلخ ترین هم توی پرتاب نیزه و توپ مقام نیاوردم و خیلی عصبانی شدم از دست خودمو امیدوارم اسپانیا طلاشو بگیرم.
سین: توقعت از مسئولان چیه؟
جیم: واقعا حمایت کنند، هم از لحاظ مالی که مشکل بزرگی هست برای من و مشکل بعدی من نداشتن شغله و از مسولین می خواهم حمایت کنند.
سین: هدفت توی زندگیت چیه ؟
جیم: بهترین باشم و تمام سعی و تلاشمو خواهم کرد با لطف خدا تا به بهترین ها برسم.
سین: ثریا پارس لاری کیه؟
جیم: دختر مهربون با قلبی صاف ، دلسوز و مردم دار.
سین: مدال هاتو چه سالی به موزه آستان مقدس حضرت معصومه(س) اهداکردی؟ و چرا؟
جیم: سال 2011 و 2013 پیشنهاد مادرم بود و منم با جون دل قبول کردم و ان شاء الله حضرت معصومه قبول کرده باشه و از من راضی باشند.
سین: بازهم این کارو میکنی؟
جیم: شک نکنید صد در صد این کار را می کنم ، یه برنامه دیگه برای مدال هام دارم به موقعش خواهم گفت.
سین: توی ورزش می خواهی به کجا برسی؟
جیم: به بهترین جایگاه به شرطی که خودم هم زحمت بکشم
سین: نظرت درباره مربی گری چیه و علاقه داری مربی بشی؟
جیم: من در سال های 1378 تا 1383 بهترین مربی و داور بسکتبال بودم ولی تربیت بدنی هم باید بخواهد و از تجربه های من استفاده کند.و سازمان ورزش و جوانان استان باید ورزشکاران پرتاب خانم را در اختیار من بذاره برای بهتر شدن هم من و هم انها.
گزارش از: زهرا تاجر
عکاس: محمد ساجدی
انتهای پیام/ی