گفتنی است، بر اساس تحقیقات جدید جراحان به دلیل سر و صدای ناشی از موسیقی بیشتر از مواقع عادی مجبور به تکرار درخواست وسایل مختلف به پرستاران و یا دستورات به کمک جراحان شده‌اند.
همچنین نوعی اختلاف نظر و تنش بین کادر جراحی بر سر انتخاب موسیقی مورد نظر حین جراحی به وجود آمده است.
وسایل و ادوات موسیقی به ویژه طبل و شیپور بیشترین اثرات مخرب را بر تمرکز جراحان و کادر جراحی به هنگام جراحی داشته است.
کارشناسان با اندازه گیری درخواست و دستورات جراحان حین جراحی با پخش موسیقی تعداد آن را 5 برابر حالت عادی و بدون موسیقی شناسایی کرده‌اند.
استفاده از موسیقی برای آرامش بیمار و جراح نخستین بار در سال 1914 مطرح شده و به اطاق‌های عمل جراحی در سراسر جهان راه یافته است.
در حال حاضر در اتاق‌های جراحی توسط دستگاه‌های docking و یا پخش‌کننده‌های Mp3 و بلندگوهای مختلف موسیقی پخش می‌شود.
نتایج تحقیقات پژوهشگران دانشگاه کالج لندن در این خصوص در مجله پرستاری به چاپ رسیده است.
پژوهشگران این نتایج را با نصب دوربین‌‌های متعدد در اتاق جراحی و گوش دادن و مشاهده رفتار جراحان و کادر جراح بدست آورده‌اند.
این پژوهش جدید در حالی منتشر می‌شود که چندی قبل پژوهشگران ایالات متحده در یک تحقیق دریافته بودند گوش کردن موسیقی حین جراحی سبب کاهش خونریزی بیمار، کاهش زمان عمل جراحی، آرامش بیشتر جراح، زدن بخیه‌های حرفه‌ای و ظریف‌تر توسط جراح و در نهایت زود جوش خوردن زخم‌های بیمار می‌شود.
کارشناسان هنوز به درستی نمی‌دانند که آیا باید به پخش کردن موسیقی در اتاق جراحی ادامه داد یا خیر و یا آیا با تغییر سبک موسیقی یا صدای آن می‌توان مانع از خطای پزشکی شد.
تحقیقات توسط دو گروه موافق و مخالف پخش موسیقی در اتاق‌های عمل جراحی در سراسر جهان ادامه دارد.
انتهای پیام/