گفتنی است، با وجود رخداد زمین‌لرزه‌هایی عظیم در طول قرن‌های گذشته و قرن حاضر این سنگها همچنان بر روی هم ایستاده‌اند و تعادل آنها بر هم نخورده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهند، محل کمربندی وجود این سنگ‌های تعادلی در نزدیکی گسل سن آندریاس و سن جکینتو در ایالات متحده است.
کارشناسان از دانشگاه نوادا پس از سالها تحقیق در خصوص علت حفظ تعادل این سنگها که در یک مسیر 15 کیلومتری در امتداد خط گسل وجود دارند دریافته‌اند که به وجود آمدن زلزله‌های قدرتمند در قرن‌های پیش باعث جابجایی صفحه تکنونیکی زمین و ایجاد نوعی پرش در لایه‌ها شده است که در اثر آن دو سنگ که قبلا در یک سطح قرار داشتند به همان صورت در دو ارتفاع متفاوت قرار بگیرند.
در طی قرون رسوبات و تجزیه ترکیب‌های شیمیایی سبب چسبیدن سنگها به صورت طبیعی به یکدیگر شده است.
این یافته‌ها جهت پیش بینی آینده حرکت گسل‌های کره زمین پس از وقوع زمین لرزه‌های بزرگ بسیار ارزشمند است.
دو گسل سن آندریاس و سن Jacinto تنها دو کیلومتر از هم فاصله دارند و تغییر سطح آنها در اثر زلزله بر اساس مدل‌های شبیه سازی سبب قرار گرفتن سنگها بر روی هم به این حالت منحصر بفرد شده است.
مطالعه و انجام نمونه برداری از سنگها نشان داده است که برخی از سنگ برای مدت حدود 18 سال به همان صورت بر روی همدیگر قرار گرفته‌اند.
زمین‌شناسان اعتقاد دارند تغییر، حرکت و تغییر ارتفاع گسل‌ها نقش موثری بر تغییر بافت زمین‌شناسی و شکل‌گیری کوه‌ها و دره‌های عمیق دارد.
انتهای پیام/