به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ این روزها اگر به خیابان انقلاب سر بزنید به طور حتم کافه‌هایی را می‌بینید که در قالب کتاب خدمات خودشان را به شما عرضه می‌کنند و این کافه‌ها اگرچه در ماه‌های اخیر بیش از پیش توجه جامعه کتابخوان ما را به خود اختصاص داده‌اند اما با تکیه بر اسناد ثبت شده در تاریخ ادبیات معاصر کشورمان ریشه‌ای چندین ساله در فرهنگمان دارند.
در اینجا باید گفت که اگر کافه کتاب‌ها نبودند، افرادی همچون جلال آل‌احمد هرگز به شکوفایی امروزی خود نمی‌رسیدند و نامشان با حک‌شدن بر روی جلد کتاب‌هایی همچون «مدیر مدرسه»، «خسی در میقات» در حافظه تاریخی و ادبی ما ماندگار نمی‌شد، اگر کافه کتاب‌ها نبودند به طور حتم پایه‌های لرزان مطالعه در کشور ما تا به امروز فروریخته و آوارشان روانه زباله‌دان تاریخ می‌شد.
آری این کافه کتاب‌ها هستند که هر چند در دوره‌ای از زندگی خود تبدیل به متروکه‌ترین خانه‌های فرهنگ شده بودند اما همچنان نقش ادبیات را در خود حفظ کرده‌اند و چشم بر جای پای مشتریان قدیمی خود دوخته‌اند.
گفتنی است که با نگاهی عمیق به تار و پود تشکیل دهنده کافه کتاب‌های قدیمی در می‌یابیم این اماکن هنوز به اعتبار کتاب زنده‌اند و به امید گام‌های ما نفس می‌کشند.
خاطرنشان می‌شود که در حال حاضر آرامشی که کافه‌های کتاب برای اهالی فرهنگ ایجاد می‌کنند در هیچ جای دیگر پیدا نمی‌شود و به راستی که فقط ساکنان خانه فرهنگ ارزش این محافل را می‌دانند البته ورود برخی از افراد مایل به آشتی با کتاب و ادبیات در این اماکن نیز شایان توجه بوده و هست زیرا کالبد نیمه جان فرهنگ نیازمند تقویت و خونی دوباره هست.
گزارش از: نسرین خدایاری
انتهای پیام/