به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل ازپایگاه اینترنتی "پالتیکس کونکورد مونیتور،" سناتور جین شهين، در مقاله ای به حمایت از توافق هسته ای با ایران پرداخت. وی در این مقاله که در پایگاه " پالتیکس کونکورد مونیتور" منتشر شد، دلایل حمایت خود از جمع بندی مذاکرات اتمی میان ایران و 1+5 را اعلام کرد.
سناتور جین شهین نوشت:
از دیرباز این باور را داشته ام که می باید از رسیدن ایران به سلاح های اتمی پیشگیری کرد. این کار را می توان به دو شکل پیش برد، شیوه دیپلماتیک یا دست زدن به حمله نظامی؛ تحریم های قدرتمند بین المللی نتوانستند مانع از حرکت ایران به سوی سلاح های اتمی شوند، ولی توانستند این کشور را وادار کنند تا در میز گفتگوها بنشیند. در چهاردهم ژوئیه ( 23 تیر)، آمریکا و پنج کشور دیگر به توافقی با ایران دست یافتند که به گفته آنان تضمیمنی برای حل و فصل صلح آمیز این موضوع بود.
براساس قانون بازبینی هسته ای ایران که من نیز از آن حمایت می کردم، کنگره توانست زمانی را برای بازبینی این توافق به دست آورد. من با قضاوت خود، سه هفته گذشته را به بررسی متن و نشست های محرمانه دستگاه های اطلاعاتی درباره توانشان در راستی آزمایی پای بندی ایران صرف کردم.
به عنوان یکی از اعضای کمیته روابط خارجی سنا و کمیته نیروهای مسلح، در بیش از دوازده نشست و ارائه گزارش با مقامات دولت و نیز کارشناسان خارج از دولت اعم از موافق یا مخالف حضور داشتم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که این توافق می تواند به صورتی موثر راه های رسیدن ایران به سلاح اتمی به مدت یک دهه را مسدود کند.
وی در ادامه مدعی شد: به نظر بسیاری از کارشناسان، ایران می تواند در کمتر از سه ماه، مواد شکافت پذیر کافی برای تولید یک بمب را به دست آورد. توافق باعث می شود این مدت زمان به دست کم یک سال برسد. این توافق همچنین باعث کاهش نود و هشت درصدی ذخایر اورانیوم و کاهش درجه غنای آن به کمتر از 67/3 درصد این ذخایر می شودکه به مراتب کمتر از میزان مورد نیاز برای تولید سلاح است. علاو.ه بر این، ا توافق بدست آمده باعث کاهش دو سومی شمار سانتریفیوژهای ایران در یک دهه و حفظ دسترسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی براساس ان پی تی و دیگر توافقات می شود. ایران می باید به صورتی روشن به تعهدات خود پای بند باشد، به دنبال سلاح اتمی نرود و امکان دسترسی بازرسان به هر سایت مشکوکی را فراهم آورد.
مبنای این توافق اعتماد نیست بلکه رژیم بازرسی هایی است که به مراتب سخت تر و شدید تر از هر توافق مذاکره شده قبلی صورت می گیرد. کارشناسان هسته ای اطمینان دارند که می توان تخلفات ایران را شناسایی کند و براساس متنی که به آمریکا امکان می دهد در صورت نقض تعهدات، آمریکا به صورت یکجانبه تحریم های خود و سازمان ملل را بار دیگر اعمال کند، ایران این را می داند که ممکن است با تحریم های فلج کننده روبرو شود.
در صورتی که کنگره این توافق را از میان ببرد، همه این دستاوردها از دست می روند. ایران هیچ محدودیتی در برنامه اتمی خود نخواهد اشت؛ هیچ بازرسی سخت گیرانه ای در کار نخواهد بود و زمان فرار هسته ای ایران نیز افزایش نخواهد یافت. خطر رقابت های هسته ای منطقه ای افزایش می یابد و هیچ گزینه جدی نظامی برای متوقف کردن برنامه اتمی ایران نخواهیم داشت.
بسیاری از منتقدان نمی خواهند از درگیری نظامی صحبت کنند و فقط می گویند با تحمیل اراده یا اعمال تحریم های سخت تر می توان به توافقی بهتر دست یافت. این رویابافی است. در صورتی که آمریکا بخواهد از این توافق شانه خالی کند، این احتمال نیز وجود دارد که تحریم های بین المللی از هم بپاشند، آمریکا منزوی شود و به عنوان یک شریک قابل اعتنا برای مذاکره، اعتبارش را از دست بدهد. در واقع، در گزارشی که این هفته به سناتورها ارائه شد، سفرای پنج بعلاوه یک به ما گفتند در صورت رد این توافق از سوی کنگره، هیچ بازگشتی به میز گفتگوها در کار نخواهد بود. در عین حال، فرماندهان نظامی به ما گفته اند که گزینه محکم نظامی می تواند باعث تاخیر در رسیدن ایران به سلاح اتمی شود ولی نمی تواند جلوی آن را بگیرد و این احتمال وجود دارد که ایران دست به اقدام تلافی جویانه علیه منافع آمریکا در منطقه و فراتر از منطقه بزند.
این توافق باعث نمی شود ما با ایران دوست شویم یا چشم بر اقدامات این کشور در بی ثبات کردن منطقه ببندیم. ما باید تلاش های خود را برای کمک به متحدان خود برای مقابله با نفوذ ناخوشایند ایران در منطقه مضاعف کنیم و به صورت خاص، تعهد ما برای دفاع از اسرائیل همچنان بی تزلزل می ماند. همچنین باید تحریم های مختلف علیه ایران در مسائلی مانند حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر حفظ شوند.
زمانی که کنگره بار دیگر در ماه سپتامبر نشست برگزار کند، درباره اینکه آیا امکان اجرایی شدن این توافق را می دهیم یا نه رای خواهیم داد. این رای، از جمله تاثیر گذارترین آرایی است که من از زمان سناتور شدن، تا کنون داده ام. هر چند خطرهایی در هر صورت وجود دارد، به هر روی باور دارم که گزینه های پیش رو مشخص هستند: ما یا این را می پذیریم که این توافق بهترین گزینه پیش روست یا به دنبال توافقی بافتگی در میان تحریم های فروپاشیده خود می رویم آن هم در حالی که ایران بی هیچ کنترلی، برنامه اتمی خود را دنبال می کند.
من به این نتیجه رسیده ام توافقی که مذاکره کنندگان هسته ای و متحدان ما به دست آورده اند، کم خطر ترین رویکردی است که بیشترین امکان موفقیت را داراست. زمانی که این توافق در صحن سنا به رای گذاشته شود، من از آن حمایت خواهم کرد.
انتهای پیام/