ارج نهادن به هنر خوشنویسی با توجه به قدمت آن و زمان زیاد جهت رسیدن به سطوح عالی و ممتاز شدن در این رشته که تلاش زیاد هنرمند خوشنویس را باعث می شود بدون کمک و حمایت دولتی امکان پذیر نیست با توجه به اینکه هنر خوشنویسی، هنری آسمانی و معنوی است و با فرهنگ ایرانی و زبان فارسی را به دوش می کشد تا چه حد برای جوانان امروز شناخته شده است و توانسته توجه آیندگان را به این هنر اصیل جلب کند.
در این خصوص به گفتگو با چند هنرمند می پردازیم:
* ناصر جواهرپور هنرمند خوشنویس در اینباره گفت:
با توجه به تاریخ هنر، بالخص هنر خوشنویسی و فرم نوشتاری ناخنی که قدمت آن بسیار است و آثار برجای مانده از این هنر که نشان دهنده زنده بودن آن در دوره صفویه و قاجار و حضور این آثار در موزه‌های جهان است توجه چندانی به این هنر نمی شود و هیچ حمایتی از سوی مسئولان صورت نمی‌گیرد.
این هنرمند درادامه افزود: آخرین استاد در زمینه خوشنویسی ناخنی«استاد میرزا ولی کیمیا قلم» بود که به دلایل نداشتن شاگرد در این رشته با فوت ایشان این هنر پایان یافت من به جهت غفلتی که در این زمینه داشتم سعی کردم با همان میزان آموزش‌هایی که زمان حیات از اثار ایشان آموختم در رشد و پیشرفت این هنر تلاش کنم.
جواهر پور ادامه داد: ما هنرهای بسیاری داریم که رو به فراموشی است.
قرار دادن افراد ناشایست بعنوان مشاوران هنری سبب شده که سرمایه‌گذاری درستی در این زمینه صورت نگیرد و به هنرمندان و پیشکسوتان هنری که عمر خود را صرف هنر کرده‌اند آسیب وارد شود ودر نتیجه به هنر ملی کشور صدمه زده شود.
این هنرمند در ادامه بیان کرد:
با دلگرمی‌های استاد احصایی؛ یادگیری و تمرین بیشتر در هنر خط ناخنی را ادامه دادم و با برگزاری نمایشگاه همراه با آثاری از شاگردانم با وجود نداشتن فروش در این زمینه سعی در حفظ این هنر کردم.
این هنرمند در خصوص معرفی جهانی این هنر افزود:
برگزاری برخی از نمایشگاه‌های خارجی که با هماهنگی سازمان ارتباطات صورت می گیرد می تواند در معرفی این هنر موثر باشد تا بتوانیم در این زمینه از رقبای خود پیشی بگیریم.
وی توجه به استقبال بسیار زیاد مردم در نمایشگاه‌های برپا شده در این خصوص در کشورهای چین، پاکستان و امارات را عالی ارزیابی کرد و در این مورد گفت: برای نشان دادن این هنر به علاقه مندان به دلیل صف طولانی ، فرصتی برای خوردن ناهار نداشتم و زمینه لازم جهت رشد و پرورش این هنر را خوب ارزیابی می کنم. به هر حال با وجود مشکلات مالی و نبودن حمایت لازم از سوی مسئولین برای خرید آثار همچنان در تلاشیم تا این هنر را زنده نگه داریم. این روش بهترین راه برای نشان دادن فرهنگ و اخلاق والای ایرانی است.
* کامران کوهستانی هنرمند خوشنویس در این خصوص گفت: دولت می تواند با تعیین بودجه حتی نیم درصدی برای شرکت‌ها و ادارات دولتی و اختصاص رقمی برای برگزاری اکسپوها و بی نیال ها باعث حفظ هنر در کشور شود و باید از هنرمندان کار خریداری شود و به برگزاری نمایشگاه ادامه دهند.
با توجه به تعدد انجمن‌های خوشنویسی و برگزاری کلاس های آموزشی، مشکلات مالی سبب افزایش هزینه کلاس ها شده است در نتیجه خانواده های معدودی می توانند برای آموزش این رشته هنری با قدمت هزینه کنند همین امر سبب از بین رفتن نخبه پروری دراین رشته می شود.
در پایان ؛ با توجه به مشکلات اقتصادی در زمینه هنر بالاخص هنر خوشنویسی در داخل کشور باید تلاش کنیم قبل از اینکه کشورهای دیگر از این مساله سوء استفاده کنند و در این راه از ماپیشی بگیرند با حمایت‌های دولتی چه از لحاظ تبلیغات و چه از لحاظ اقتصادی در جهت پایداری جایگاه هنر بکوشیم و به رشد و ارتقاء آن کمک کنیم.
با توجه به اینکه در تمام تاریخ هنر اشخاص و پیشکسوتان بار دولت را به دوش کشیده‌اند و با جمع شدن در کنار یکدیگر و تلاش در جهت آموزش این هنر به شکلی معنوی در رشد هنر کوشا بوده‌اند اما این تلاش ها به تنهایی کافی نبوده و حضور دولت در این راه احساس می شود.
انتهای پیام/